پیام‌نما

لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ مَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ * * * هرگز به [حقیقتِ] نیکی [به طور کامل] نمی‌رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید؛ و آنچه از هر چیزی انفاق می‌کنید [خوب یا بد، کم یا زیاد، به اخلاص یا ریا] یقیناً خدا به آن داناست. * * * لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّی تُنفِقُواْ / آنچه داری دوست یعنی ده بر او

۲۲ آذر ۱۳۸۷، ۱۳:۱۱

شور حج/317

پرده سیزدهم؛ راز سر به بیابان نهادن ضیوف الرحمن در ایام تشریق

پرده سیزدهم؛ راز سر به بیابان نهادن ضیوف الرحمن در ایام تشریق

شاید برای آنانی که از رمز و راز تاکنون سخن ها شنیده و گفته اند چیزی سخت تر از آن نباشد که بخواهند روزی لب گشوده و راز درون یا بیرون حادثه یا روادیدادی را روایت کنند اما چه بسیار اتفاقاتی که در اثر حضور با تجربه مکرر روزنه ای به دلها می گشاید و چنین است حال کسانی که شبهای زیبای ایام تشریق را با سفر به صحرای عرفات آغاز و در منا به پایان می برند.

خبرنگار مهر که این روزها در میان قافله حاجیان حضور دارد و در جاهای مختلف بدنبال یافتن سررشته های اتصال به آسمانهاست و حالات آسمانی میهمانان ضیافت نور را با غبطه به مخاطره می سپارد؛ می داند که کاروان دلها آماده حرکت به سوی بیابانهاست تا شبی را در میان زمین و آسمان بی واسطه به صبح برساند و هنگامه طلوع خورشید که صلای بندگی به عرشیان نیز تقدیم می شود، بندگان درجشنی به بلندی عید اضحی مجلس بیارایند و هلهله مستانه کنند.

وقتی سیل جمعیت خروشان چند میلیونی عاشق می خواهد به قصد دریافت؛ فهم و خودشناسی روز عرفه را درک کند. مقدمات چنین محفل عظیمی تعجیل  در زمان و رسیدن به صحرای دلنشین عرفات در شب قبل از وقوف است و چه بسیار کسانی که شبانه خود را به این صحرای تفتیده می رسانند تا از بیکرانه دشت و یکدلی صحرا و صافی آسمان و درخشش ستارگان و حمد و ثنای درختان اندک و باد صبای آن دیار همصدایی و خروش لبیک را زمزمه کنند.

هنگامه عزیمت به سوی بیابان ابتدا هر کس در این خیال است که کدام طریق و نشانی را بپیماید تا زودتر به نقطه وصال نائل گردد اما در چرخش ایام و گذران دقایق و لحظات وقتی آخرین خیابانها و کوچه های مکه را ترک می کنی  و اندکی در تاریکی و کم سویی زمان می گذرانی، از دور فضایی روشن اما غبارآلود چشم تو را می خواند و هر چه نزدیکتر می شوی چراغ و لامپ های خیابان و خیمه ها تو را بیشتر باور می کنند تا آنجا که تو را در آغوش خود جای می دهند و می دانند که تو یک نیمه روزی را به ضیافت آمده ای.

در مسیر ورودی به عرفه و در تاریکی شب و در کنار خیابانها و همگام با حرکت وسایل نقلیه چه بسیارند مردمی که برای درک فیض حضور در این صحرا بی تابانه و مشتاق قدم به قدم به سوی نور در حرکتند و می دانند که عرفات یکی از مواقف حاجی در مسیر الی الله است که اگر به درستی درک شود، صعودی از رشته محبت و صمیمیت به آسمان تا بیکرانه هستی و حضور در عند ربهم می باشد تا آنجا که بنده مقرب می گردد و درحلقه السابقون به زیورعبودیت متنعم می شود.

هنگام ورود عباد الله به صحرای عرفات وصف حال موجودات این وادی نیز دیدنی است. زمین و زمان به شما خیرمقدم می گویند و برگهای درختان و شن های بیابان تا علف های خودرو و گیاهان سبز و زرد در استقبال از آنانی که برای آزمون عرفان درون آماده می شوند به طرب درآمده اند و اگر گوش جان باز باشد آواز ترنم ربنای آنان گوش صحرا را عطرآگین کرده است.

کاروانها و حاجیان گروه گروه و دسته دسته به این پهنه هستی ورود می کنند و در جایشان استقرار می یابند تا از این منزلگاه راهی به سوی آسمان پیدا کند و کم نیستند کسانی که شب عرفه را نردبان حرکت به سوی عرش می سازند و از سر شب قدم به قدم و پله پله حرکت را با نغمه های ربنا و دعا و راز و نیا می پیمایند و تا آنجا پیش می روند که همصدای با امیر قافله کربلا در عصر عرفه راه آسمان باز می شود و پرواز کبوترها با بال زدن های پشت سر هم و با ذکر "الهی العفو" جان می گیرد.

حال حاضرین در شب و روز عرفه نیز حکایتی دیگر است از سرّ درون کسانی که ظاهرشان همانند تمامی ابنای بشر است اما در بازار عشق بازی و دلدادگی خوش می درخشند و گوی سبقت از دیگران می ربایند و این جاست که گوهر گرانبها فطرت از صدای زیبای دعا و مناجات تا گوهراشک و نیاز و اقامه شکوی دل در قامت بندگان خوب خدا رخ می نمایاند و ارتباط زمین و آسمان برقرار می شود.

در شب و روز عرفه همه در فکر ثبت دقایق و لحظات و به یادگار گزاردن زیباترین واژه های تراوش جان هستند که هر سال فقط یک بار بیشتر بروز نمی کند و لذا خالص ترین و جانانه ترین خواسته و تقاضاها از کالبد بشری انعکاس می یابد و بر لوح هستی نقش می بندد و چه بسیار کسانی که در پالایشگاه ضیافت رمضان توفیقی نیافتند در انتظار اوج پاکیزگی و عروج در صحرای عرفاتند که آن برگزیده فرمود شقی کسی است که باور به بخشش در این روز ندارد.

هنگامه غروب زمان عرفات رو به پایان است و تو با اشک های ساری و جاری از کنه وجود می خواهی ارمغانی به درازای یک عمر خلق کنی ولی صدایی تو را به خود می خواند. بر کوی جبل النور صوتی زیبا و دلنشین تو را دعوت می کند وقتی به سویش قدم می نهی آهنگ اجابت هم بر آن افزوده می گردد تا آنجا که در بهت و حیرانی این دعوت می پرسی، صاحب این صوت دلربا کیست که می گویند فرزند پیامبر اینک دعای عرفه می خواند و تو ناگاه خود را به دریای معنویت حسین(ع) می سپاری.   

ادامه دارد ....

کد خبر 798908

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha