حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه استاد حوزه و دانشگاه و مدیر گروه فلسفه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه مسئله ولایت که شاخصه اصلی غدیر است ضرورت دینی است، اظهار داشت: پیغمبر اکرم تنها امیرالمؤمنین را معرفی نکرد تا حکومت ظاهری پس از او را اداره کند. ممکن است هر کس دیگری هم بتواند نوعی نظم و انظباط در جامعه پدید آورد، این حداقل ضرورت حکومتی است که شک و تردیدی در آن نیست. نیاز جامعه دینی به امیرالمؤمنین و نصب آن حضرت برای یک ضرورت حداکثری بود که در دل آن ضرورت حکومت ظاهری هم نهفته بود.
وی با اشاره به اینکه حضرت علی (ع) شخصیتی بود که بر اساس حدیثی از پیامبر اکرم (ص) "علی مع الحق و الحق مع علی" علی (ع) همیشه همراه حق بود و حق هم همراه علی، تصریح کرد: بر اساس چنین ویژگیهایی حضرت علی (ع) باید ظرفیتهایی در جامعه پدید می آورد تا جامعه گرفتار انحراف و گمراهی نشود. به طوری که پس از حضرت محمد (ص) نوعی تأویل گرایی و تفسیر به رأی و همچنین تصوف گرایی و سیاست زدگی ترویج یافت.
مدیر گروه فلسفه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با تأکید بر اینکه ضرورت اقتضا می کرد حضرت علی جامعه اسلامی را اداره کند، یادآور شد: با توجه به اینکه جامعه اسلامی باید با محوریت عدالت، معنویت و عقلانیت اداره می شد، این سه عنصر و سه مؤلفه در جامعه علوی جمع می شود و هیچ کس جز علی نمی توانست آنها را با هم جمع کند که این آیه بر پیامبر نازل شد که "الیوم اکملت لکم دینکم...." ( امروز دین شما را برایتان کامل کردم ...) پیامبر اکرم برای جامعه کم نگذاشته بود و تمام حقایق دینی را در اختیار مردم قرار داد و پیامبر خاتم الانبیا است و وقتی خاتمیت هست، مسئله امامت و ولایت برای استمرار این خاتمیت و بقای دینداری مردم است.
حجت الاسلام خسروپناه با اشاره به اینکه شخصیت علی که با حق همراهی دارد، وصی، خلیفه و به منزله برادر و نگهدارنده امت پیامبر است و به مقام تطهیر رسیده است (بر اساس آیه 33 احزاب)، در روز غدیر معرفی شود، افزود: تعیین ولایت این نیست که پیامبر اکرم به مؤمنان توصیه کند به علی محبت کنید و او را دوست داشته باشید، بلکه ولایت تشریعی، تکوینی، سیاسی و اجتماعی علی را قبول کنید و بپذیرید. تعیین امیرالمؤمنین به عنوان ولی و خلیفه مسلمین تعیین آسمانی و الهی بود که ریشه در امر هدایتگری داشت و اگر پیغمبر چنین وظیفه ای را انجام نمی داد، رسالت خود را تکمیل نمی کرد. بنابراین فلسفه و تعیین حکمت امامت و ولایت علی (ع) حکمت عقلایی بوده و تبیین فلسفی می طلبد.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه متأسفانه در جامعه آن روز امیرالمؤمنین را نپذیرفتند و به سمت دیگران رفتند و این فاصله منجر به ایجاد فرقه های مختلف در اسلام شد مانند معتزله، خوارج، مرجعه، اشاعره گفت: آنهایی که ولایت علی (ع) را پذیرفتند از این توفیق الهی بهره مند شدند که از مخزن اسرار و از معدن ولایت بهره مند شوند. کسانی که از معدن امیرالمؤمنین استفاده کردند به رشد و شکوفایی رسیدند و آنقدر این معدن گسترده است که غیرمسلمانان هم از آن بهره مند هستند و چه بسیار غیرمسلمانانی که با انس با نهج البلاغه نسبت به امیرالمؤمنین محبت پیدا می کنند و از او عظمت یاد می کنند.
وی با تأکید بر اینکه پیام امیرمؤمنان مخصوص شیعیان نیست، تصریح کرد: علی پیام انسانیت، عدالت، عقلانیت، عدالت خواهی است. به طوریکه می توان گفت مهمترین دستاورد او انسانیت و انسان گرایی بود که جوامع بشری با آشنایی با او به سمت ارزشهای انسانی و عدالت خواهی سوق پیدا می کنند.
نظر شما