ندای صلح پیامبر دوستی رو به فراموشی است

به گزارش خبرنگار مهر در زنجان، امروز جهان خود را در کوران جنگهایی می‌بیند که تنها و تنها بر اثر خودکامگی سران به ظاهر مسیحی کشورهای غربی شکل گرفته، جنگهایی که می‌توانست شکل نگیرید، جنگ عراق، افغانستان، ناآرامی‌ها در برخی نقاط افریقا و از همه مهمتر جنایات رژیم اشغالگر قدس در فلسطین که با حمایت سران مسیحی غرب شکل می‌گیرند.

آیا می‌توان ادعا کرد و پنداشت که سران کاخ سفید و بسیاری از حامیان رژیم جنایتکار اسرائیل پیروان آن پیامبری هستند کهبرترین و بزرگترین پیامش صلح و دوستی بود. 

بی‌شک نباید غرب و سران حامی اسرائیل را مسیحی با هر گرایشی دانست نه مسحیی کاتولیک، نه مسیحیی پروتستان و نه مسحیی ارتدوکس.زیرا نه حضرت مسیح موافق خونریزی بود و نه مسیحیان واقعی در طول قرنها تعامل و مراودت با مسلمانان و پیروان ادیان دیگر.

ملتهای مسیحی جهان امروز با این واقعیت بزرگ روبرو هستند که جهان بر اثر بی‌تدبیری و سرسپردگی سران خودکامه برخی کشورهای مسیحی جهان در آستانه بحرانهای شدیدی قرار گرفته و فساد و تباهی در کشورهای غربی به اوج رسیده و این سوال اینگونه مطرح می‌شود که آیا این خواسته پیامبر بزگ صلح و دستی و پاکی بوده است؟

امروز خونهای بی‌گناهان زیادی در عراق، افغانستان و فلسطین مظلوم ریخته می‌شود. زنان و مردان زیادی در غزه و غزه‌های دیگر در گستره جغرافیای جهان خونشان ریخته می‌شود که همه و همه در زیر لوای کشورگشایی سران کاخ سفید است.

در این میان نقش کلیسای واتیکان به عنوان یک جایگاه تاثیرگذار در جهان مسیحیت کمرنگ شده و به یک سری امور عادی بدل گشته است در حالیکه این افراد باید نقش اصلی خود را که حفاظت از آیین مسیحیت است به خوبی ایفا کنند و چهره واقعی و الهی مسیحیت را به برخی مسیحیان دین گریز خود نشان دهند و به آنان بفهمانند که مسیحی بودن تنها به شب ژانویه و درخت کاج شب کریسمس نیست.

تاریخچه آئین مسیحیت

حضرت عیسی علیه السلام یکی از پیامبران اولوالعزم خداوند است. از ویژگی‌های این پیامبر بزرگ آن است که بدون داشتن پدر، از مادری به نام حضرت مریم به دنیا آمده است. پس از آنکه با اراده خداوند متعال، عیسی چشم به دنیا گشود و تهمت‌های فراوان مردم به سوی حضرت مریم (ع) سرازیر شد، مریم ماموریت یافت که پاسخ به هر گونه شبهه و سئوالی را به نوزاد در گهواره واگذار کند.

با قدرت پروردگار، عیسی از داخل گهواره لب به سخن گشود و خود را چنین معرفی کرد: "قال انی عبدالله اتانی الکتاب و جعلنی نبیا" (من بنده خدا هستم، او به من کتاب آسمانی داده و مرا پیامبر قرار داده است.)

در قرآن، حضرت عیسی علیه السلام یکی از بندگان شایسته خدا ذکر شده است که با اراده خداوند در عوالم بالا حضور دارد و در زمان ظهور آخرین امام معصوم شیعه - حضرت مهدی علیه السلام - و در تشکیل حکومت عدل جهانی او شرکت خواهد داشت.

گوشه هایی از زندگانی حضرت عیسی علیه السلام در قرآن کریم مطرح شده است که به عنوان نمونه می توان به آیات 16 تا 36 سوره مریم که بازگو کننده صحنه های پس از ولادت حضرت عیسی (ع) اشاره کرد.

قرآن کریم حضرت عیسى را بشری مى‏داند که از طریق اعجاز و بدون پدر از مریم به وجود آمده و به عنوان پیامبر و براى ارشاد مردم مبعوث شده است و مانند سایر پیامبران با خداوند جهان در ارتباط بوده، حقایقی دریافت کرده و به مردم ابلاغ مى‌ کرده است. نه خدا بوده نه پسر خدا، بلکه بنده خدا بوده است و اگر در انجیل گاهى به عنوان پسر خدا معرفى شده باید به صورت تشریفات توجیه‏ شود. و اگر این کلمه به او اطلاق شده، بدین جهت است که بدون وجود پدر و به وسیله کلمه (کـُن) تکوینى به وجود آمده است. قرآن عقیده به تثلیث را شرک و کفر مى‏داند و خود عیسى نیز از آن تبرّى مى‏جسته است.

کسانى که گفتند: "خدا همان مسیح پسر مریم است کافر شدند» مسیح مى‏گفت: «اى بنى اسرائیل، خدا را که پروردگار من و شماست بپرستید. هر کس که به خدا شرک آورد بهشت بر او حرام است و جایگاهش دوزخ است، و ستمکاران یاورى ندارند." کسانى که گفتند خدا سومین شخص تثلیث است کافر شدند. خدایى جز خداى یگانه وجود ندارد".

یاد کن هنگامى را که خدا گفت: "اى عیسى پسر مریم! آیا تو به مردم گفتى"من و مادرم را به جاى خدا، خدا بگیرید؟" عیسى گفت: «خدایا تو منزه هستى. مرا نرسد که درباره خودم چیزى بگویم که حقم نیست. اگر آن را گفته بودم تو مى‏دانستى. آنچه را در دل دارم تو مى‏دانى ولى آنچه را در ذات توست من نمى‏دانم. همانا که تو داناى رازهاى نهانى. جز آنچه را تو به من‏ امر کردى چیزى به آنان نگفتم. به آنان گفتم: خدا را که پروردگار من و شما است پرستش کنید.»

عیسى خود را بنده خدا و پیامبر معرفى مى‏کرد و می گفت: "من بنده خدا هستم، به من کتاب داده و مرا پیامبر قرار داده است".