به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه خبرگزاري مهرحجت الاسلام توفيقي كه عصر ديروز درمحل موسسه تحقيقات و توسعه علوم انساني سخن مي گفت اديان را صحنه مقدسات دانست و ادامه داد: اين مقدسات مي تواند در قالب شخص ، مكان ، شي ، مفهوم و ...باشند . اما در اين ميان يكي از چيزهايي كه كمتر مورد توجه قرارمي گيرد زبان مقدس اديان است . بطور نمونه زبان مقدس اسلام عربي است و با اين اشاره مي توان تعريفي براي زبان مقدس اديان بيان كرد . زبا ن مقدس، زباني است براي عبادات ، دعاها وبعضي قراردادها مثل ازدواج ، خريد و فروش و ساير امور ديگر . پس اسلام زبان مقدس دارد و ما نمي توانيم نماز و ساير فرايض ديني را به زباني غير عربي به جا بياوريم . زبان عربي زبان كتاب آسماني اسلام نيزهست.
وي درادامه افزود: همه اديان لزوما امروزه زبان مقدس ندارند ، ولي در دوره هايي داراي زبان مقدس بودند. امروز بحث مقدس بودن زبان مطرح نيست ، بلكه آنچه مهم است چگونگي دلالت اين زبان ها بردين است . زبان مقدس در اديان برخلاف اسلام لزوما زبان كتاب آسماني نيست و يا حتي زبان شفاهي اديان نيز نيست.
توفيقي با اشاره به اين نكته كه گاه درزبان مقدس مبالغه هايي صورت مي گيرد ، گفت : زبان مربوطه را زبان ازلي وابدي عنوان مي كنند و به اين ترتيب اين زبان ، زبان خدايان وخدايگان مي شود و به صورت جاودانه درمي آيد .زبان هاي مقدس رايج دردنيا از زبان هاي محلي فاصله دارند چرا كه اين زبان هاي مقدس با توسعه اديان در ملل مختلف درميان مردمان آن سرزمين رايج شده است مانند گسترش زبان عربي همراه با توسعه و نفوذ اسلام در ميان ساير ملل دنيا.
وي گفت : زبان مسيحيت نيزچندين گونه است . مسيح ومسيحيت از فلسطين برخاسته است و درميان يهود گسترش يافته است و به اين ترتيب زبان عبري زبان مقدس و زبان ادعيه هاي آن دوره بوده است و مسيح نيز در هنگام ذكر دعا به زبان عبري دعا مي خواند.قبل از مسيح با ورود اسكندر مقدوني به فلسطين زبان يوناني زبان علم و كتابت اين سرزمين بوده است . زبان سوم منطقه فلسطين زبان رومي زبان دشمنان مسيح است كه با مسيحي شدن رومي ها زبان لاتين براي كتابت ، كتب مذهبي و الهيات رايج مي شود و اين ميراث تا زمان شكل گيري كشور واتيكان نيز باقي مي ماند و به اين صورت تبديل به زبان مقدس مسيحيت مي شود. زبان چهارم اين منطقه كه زبان عامه مردم است زبان سرياني است كه زباني است كه مسيح نيز به آن تكلم دارد.
توفيقي با بيان اين مطلب كه درنيمه دوم قرن بيستم زبانهاي محلي بسياري از زبان لاتين منشعب شده گفت: دراين زمان اعلام شد عبادت به زبان هاي محلي هيچ اشكالي ندارد و زبان لاتين تنها براي صدور فتواهاي پاپ است تا حالت رسمي داشته باشد .ارتدوكس ها نيز در مورد عبادت به زبان محلي بسيار راحت با اين موضع كنار آمدند .
وي در پايان با اشاره به زبان هاي مقدس ساير مذاهب و اديان دنيا گفت : برخي عقيده دارند بايد درحالت عبادت به يك شعف و وجد دست يافت ، مانند رقص سماعي صوفيان يا رقص درويشان و ... و اين حالت شعف نشانگرعبادت به يك زبان مقدس غير از زبان هاي شناخته شده است . لازم نيست ما معناي زبان مقدس را بدانيم. دانستن زبان مقدس باعث مي شود ما تحت زبان باشيم نه معناي آن و اززبان مقدس است كه بايد تهذيب شويم
نظر شما