به گزارش خبرگزاری مهر، محمد بیرقی معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران افزود: این بنا که در مرکز شهر و در منطقه 6 شهرداری تهران، خیابان انقلاب (ما بین میدان فردوسی و خیابان استاد نجات اللهی) واقع شده است در سال 1316 به نام حسام الدین انصاری جابری به ثبت رسیده که در سال 1317 انصاری سه دانگ مشاع از شش دانگ مورد ثبت را به دکتر ولی الله نصر واگذار می نماید و در سال 1330 قطعه شمالی آن توسط مالک وقت منوچهر انصاری جابری به سید جعفر خوانساری واگذار می شود. در نهایت نیز خوانساری در سال 1347 این ملک را به بانو اشرف لیمونادی واگذار می نماید و در حال حاضر و پس از فوت مرحومه اشرف لیمونادی در مالکیت ورثه آن مرحومه قرار دارد.
وی گفت: این عمارت توسط انصاری بین سالهای 1318 تا 1320 ساخته شده و معمار بنا کاتوزیان است. این عمارت بنا بر طبق برخی خصوصیات معماری جهت کاربری مسکونی در سه طبقه با پلانی نسبتا مشابه ساخته شده است که ورودی آن در ضلع شمال غربی بنا قرار دارد.
بیرقی با اشاه به ویژگیهای خاص این اثر خاطر نشان کرد: از جمله این ویژگیها موقعیت قرار گیری این اثر در نزدیکی خیابانهای فردوسی، انقلاب و میدان فردوسی است که از گذشته تا کنون دارای ارزش خاصی به دلیل ارتباط و نزدیکی با فضاهای شهری، اداری، تجاری و... بوده است. همچنین ساختمان به خاطر استفاده از تلفیق مصالح آجر و سیمان در نما، فرمهای مدور و منحنی در پلان، ساخت مجسمه های بتنی، ارتفاع بلند و به کار بردن مصالح نوین چه در دوره خود (سال 1314 هجری شمسی) و چه در حال حاضر منحصر به فرد است.
وی افزود: طبق اسناد مربوط به ملک و همچنین گفته های فاطمه خوانساری (نماینده وارث ملک) این عمارت از ابتدا کاربری مسکونی داشته و مالکین بنا در آن زندگی کرده اند. در حال حاضر نیز از این خانه جهت سکونت استفاده می شود و تغییر کاربری نداشته است.
نظر شما