پیام‌نما

كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَ هُوَ كُرْهٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ * * * جنگ [با دشمن] بر شما مقرّر و لازم شده، و حال آنکه برایتان ناخوشایند است. و بسا چیزی را خوش ندارید و آن برای شما خیر است، و بسا چیزی را دوست دارید و آن برای شما بد است؛ و خدا [مصلحت شما را در همه امور] می‌داند و شما نمی‌دانید. * * * بس بود چیزی که می‌دارید دوست / لیک از بهر شما شرّی دو توست

۶ دی ۱۳۸۷، ۱۰:۴۷

نخستین سالمرگ رادی /

شهرداری تهران از تاسیس بنیاد اکبر رادی حمایت می‌کند

شهرداری تهران از تاسیس بنیاد اکبر رادی حمایت می‌کند

قائم‌مقام سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در مراسم بزرگداشت نخستین سالگرد درگذشت زنده‌یاد اکبر رادی از حمایت شهرداری از تاسیس بنیادی به نام این نمایشنامه‌نویس برجسته ایرانی خبر داد.

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم بزرگداشت مرحوم رادی روز چهارشنبه چهارم دی‌ماه در دو بخش برگزار شد که در بخش اول خانواده، دوستان و شاگردان این نمایشنامه‌نویس فقید بر سر مزار وی یاد و خاطره درام‌نویس برجسته ایران را گرامی داشتند. در این مراسم هنرمندانی چون شهرام کرمی، محمدامیر یاراحمدی، شکرخدا گودرزی و... حضور داشتند.

بخش دوم با حضور مجید سرسنگی، داود رشیدی، اصغر همت، نادر برهانی مرند، فرامرز طالبی و جمع کثیری از هنرمندان در تالار مبارک فرهنگسرای بهمن برگزار شد و صدرالدین شجره در آن سوگنامه‌ای خواند: حرف زدن برای من که شاگرد رادی بودم دشوار است. زیرا اگر متنی می‌نوشتم تا به تایید او نمی‌رسید برایم محصولی قابل ارائه نبود. این دومین بار است که در نبود او نامه می‌نویسم و رادی نیست سری تکان بدهد، لبخند بزند و مانند همیشه بگوید "هیچ هم بد نیست."

در ادامه این متن آمده بود: ادبیات رادی، ادبیات سعدی، جامی و نظامی نبود. ادبیاتش حافظ است، فردوسی است. ادبیاتی که هشدار می‌دهد، بیدار می‌کند و به درون نفوذ می‌کند، ادبیاتی که نوعی رئالیسم اجتماعی است. زبان و شخصیت‌های نمایشنامه‌های رادی پژوهش می‌خواهد. پژوهشی که از لحظه هجرت او آغاز کردم، شاید نزدیک شاید دور این پژوهش به ثمر نشیند.

این مراسم با پخش ویدئوکلیپ "آینه آثار استاد در سیما" ادامه یافت که در آن بخش‌هایی از تئاترهای تلویزیونی که از آثار رادی ضبط شده بود به نمایش درآمد. در ادامه مقاله‌ای از یاراحمدی بر اساس بخش‌هایی از آثار رادی توسط برهانی مرند قرائت شد و رامین پورایمان، امیر فرحان‌نیا، مهرداد مهماندوست و رویا فلاحی بخش‌های نمایشی آن را نقشخوانی کردند.

در ادامه این مراسم عطاءالله کوپال دبیر علمی مراسم گفت: امروز شاگردان و هنرمندان اکبر رادی گرد هم آمدند تا با استاد تجدید میثاق کنند. ما بعد از سال‌ها نویسنده‌ای همچون رادی در ادبیات نمایشی کشورمان ظهور کرد. نیاز است امروز بنیادی برای او برپا کنیم تا دانشجویان از این پرچمدار ادبیات نمایشی بهره‌مند شوند.

وی افزود: نیاز فرهنگی امروز جامعه ما تاسیس بنیادهایی برای بزرگان فرهنگ و هنر است. همانگونه که انستیتو گوته، بنیاد ایبسن‌شناسی و... وجود دارد، لازم است برای رادی نیز بنیادی تاسیس و پایان‌نامه‌های دانشجویی و پژوهش‌هایی که بر اساس آثار رادی نوشته شده در این بنیاد گردآوری شود. بر ما شاگردان رادی است چراغی برای او بیفروزیم تا آیندگان نیز از این پرچم برافراشته کمال بهره را ببرند.

این مراسم با اجرای موسیقی سنتی به سرپرستی عباس تقی‌آباد ادامه یافت. در ادامه برهانی مرند مجری مراسم مقاله زنده‌یاد نادر ابراهیمی را که برای استاد رادی نوشته بود برای حاضران خواند. در این مقاله آمده بود: هنرمند بزرگ بودن عذاب دائم و مرضی کشنده است که بسیار آرام و تدریجی می‌کشد. حافظ با اولین غزلش حافظ شد. مولوی وقتی بشنو از نی را سرود مولانا شد. ردای نیز با "روزنه آبی" محکوم به رادی شدن شد. او بدون شک بزرگترین نمایشنامه‌نویس ایران است.

رشیدی نیز در این مراسم گفت: اکبر رادی را باید رادی صدا زد همانگونه که شکسپیر، مولیر و ایبسن را صدا می‌زنیم. واژه‌های چون استاد در برابر بزرگی نام رادی بسیار کوچکند. من دوست داشتم یکی از آثار رادی را به صحنه ببرم و او چند بار در اتاق کوچک کارش بزرگوارانه پذیرای من شد. متاسفانه این اتفاق هرگز نیفتاد. اما هنوز هم دیر نیست و حتما متنی از رادی را با نگاه دیگری کارگردانی خواهم کرد. متون رادی این قابلیت را دارد که سال‌ها با نگاههای مختلف روی صحنه اجرا شود.

در ادامه این مراسم حمیده‌بانو عنقا همسر رادی با تشکر از برپاکنندگان مراسم و حاضران گفت: همه آنقدر برازنده درباره رادی سخن گفتند که چیزی بیشتر برای گفتن ندارم. در اینجا می‌خواهم از هادی مرزبان تشکر کنم، کسی که رادی اعتقاد داشت موهایش را بر کارهای او سفید کرد.

وی افزود: شما دوستان، همکاران و شاگردان رادی سال‌ها آثار رادی را خوانید و با آنها زندگی کردید. اما من همیشه پشت صحنه این نمایشنامه‌ها را زندگی کردم. احساسات و هیجانات رادی را دیدم. شادی او را زمانی که گره نمایشنامه‌اش را باز می‌کرد و غمش را زمانی که به گره‌ای برمی‌خورد. جای رادی خالی است اما بیشتر در پیش من.

این مراسم با پخش فتوکلیپی از رادی ادامه یافت و قسمت‌هایی از سخنرانی رادی درباره نمایشنامه‌نویسی برای حاضرین پخش شد. در ادامه نیز گودرزی بیانیه شورای برگزاری مراسم را خواند. سرسنگی آخرین سخنران مراسم بود که ضمن تسلیت فقدان این هنرمند از سوی سازمان فرهنگی هنری شهرداری گفت: همانطور که گفته شد رادی و امثال رادی بیش از اینکه نیازمند برگزاری چنین مراسمی باشند نیازمند جریانی هستند که به تداوم تفکر آنها بپردازد.

وی ادامه داد: پیشنهاد تاسیس بنیاد رادی برای تداوم‌بخشی به تفکر او در حوزه فرهنگ و تعمق بر آموزش آنچه رادی جمع‌آوری کرده بسیار پسندیده است که من از طرف سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران آمادگی خود را برای تاسیس این بنیاد اعلام می‌کنم. امیدوارم به همت شاگردان رادی و هنرمندان این بنیاد هر چه زودتر به مرحله اجرایی درآید و ما بتوانیم دومین سالگرد فقدان این هنرمند را در مکان بنیاد رادی برگزار کنیم. در این راه شهرداری تهران نیز همت خود را به کار خواهد بست.

این مراسم با اهدای لوح یادبود اکبر رادی به همسر این درام‌نویس برجسته ادامه پیدا کرد. این لوح از طرف خانه تئاتر و سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران با حضور رشیدی، سرسنگی و همت به حمیده‌بانو عنقا اهدا شد. همچنین کرمی مدیر نمایش سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران هدایایی را به رسم یابود به همسر اکبر رادی اهدا کرد.

در ادامه این مراسم عنقا از سردیس اکبر رادی که توسط صدف سلیمانی ساخته شده رونمایی کرد.مجید سرسنگی نیز از نصب این سردیس در یکی از سالن‌های تازه تاسیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران خبر داد.

کد خبر 806115

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha