به گزارش خبرنگار مهر در خرم آباد، آخرین روز شعرخوانی شعرای حاضر در کنگره ملی شعر ایوار با حواشی متعددی همراه بود.
به هر حال این جشنواره علیرغم همه ناهماهنگی ها در اجرای برنامه به پایان رسید تا شاید سال دیگر بهتر از امسال برگزار شود و از این جشنواره بتوان درس هایی گرفت تا دیگر جشنواره های سراسری با دقت و تامل بیشتر در خرم آباد برگزار شود و البته نمی توان از تلاش مسئولان ارشاد و دست اندرکاران این کنگره نیز به راحتی گذشت ولی آنچه یادگار می شود کار ماندگار است.
بد ندیدیم ما هم شاعرانه و به طنز برخی از اظهارات شعرای حاضر در جشنواره را به جای جا دادن در متن در حاشیه بیاوریم.
اول از دلتنگی شعرا می گوییم که"جهان به دو چیز زنده است، اول شاعر و دوم شاعر که شما هر دو را کشتید/ اول گل سرخ و دوم گل سرخ!"
- از گلایه های زهرا حسین پور شاعر لرستانی که به "تکه تکه" شدن شعرش در بروشور کنگره اعتراض داشت که بگذریم باید به راستی اعتراف کرد که هنوز نسل شعرای جوان که از جنگ چه شاعرانه می گویند در حال تکثیر است و شاید دفاع مقدس، مظلومیت مردم فلسطین، عراق و افغانستان و توجه ویژه شعرای جوان به آنچه به نام دموکراسی در جهان رخ می دهد ستودنی باشد.
- ونوس رستمی در این جشنواره با ارائه شعری با مضمون دفاع مقدس اینگونه می گوید:"جنگ لباس برادرم بود.../ ما خون کاشتیم / شما پلاک برداشت می کنید..."
- فاطمه السادات قطب نیز در ابتدای شعرش اینگونه فریاد می زند"خانه مان را جنگ خراب کرد" این شاعر جوان خمینی که اصالتا اهل دزفول است و از جمله خانواده های جنگ زده ای است که به خمین آمده است اینگونه غم انگیز می سراید:"...حالا پدرم غروبهای جمعه به جای دیدن فیلم سینمایی می رود کنار دز و دنبال جمجمه اش می گردد/ بعد راه می افتد از رودبند تا پل قدیم/ هی عصایش را می اندازد و فکر می کند رود شکافته / می زند به آب و تا جایی که ماهی ها دهانش را پر کنند فریاد می زند دشمن...دشمن/ پدرم دیوانه نیست /... دنبال خودش می گردد و نمی داند ما با درصدهای گمشده اش خانه مان را ساختیم"
- سمیرا نوروزی از شعرای جوان تهرانی نیز مظلومیت زنان را در کشورهای به اشغال رفته به تصویر می کشد و به زیبا این سرود غم آنگیز را سر می دهد: " فرقی نمی کند دختر خلیج باشی و گیسوانت همپای نخل ها بادهای شرجی را بوزد/ یا دختر افغان و چینهای مزارع از دامن تو شکل گیرد/ یا اصلا زنی فلسطینی که زیتونها در سبد چشم هایت هزار بار تکثیر شود/ فرقی نمی کند گیسوانت در پنجه عراق یا دامنت را سربازان آمریکا بر مزارع بکشند/ یا چشمهایت در سنگهای هزاران اسرائیل تکثیر شود/...این درد فریاد زایمان تمام زنان اسیر است/ دردی که نمی دانی فرزندت را که از دشمن به یادگار گرفته ای دوست خواهی داشت؟"
به هر حال اشاره به ابیات بالا شاید فقط از این نظر باشد که بدانیم شعرای جوان نیز با نگاهی زیبا چه شاعرانه دردهای بشری را می فهمند و هنوز هم در میان این شعرا می توان تولد نفسهای گرم پیوندی دیرین با دفاع مقدس و روح آزادی خواهی را یافت.
- مجری برنامه تا صدای زنگ تلفن همراه یکی از حضار را می شوند مدام از همه کسانی که گوشی هایشان را خاموش کرده اند تشکر می کند و وقتی صدای آهنگ کرخه تا راین از گوشی موبایل یکی از حاضران در سالن می پیچد به جای دعوت به سکوت از این شاعر خواست تا این آهنگ را برای او بلوتوث کند!
- حال نوبت به کاندیداهای کتاب سال ایوار می رسد تا اولین نفر شاعر کتاب "می خواهم بچه هایم را قورت دهم" پشت تریبون بیاید. رویا زرین که آرام و شاعرانه شعرش آغاز می کند با صداهای جیغ یکی از کودکان داخل سالن شعرخوانی خود را قطع کرد و دقایقی منتظر ماند تا کودکان ساکت شوند. البته وی برای تمرکز حاضران در سالن اقدام به تجویز نفس عمیق کرد که همه شعرا علیرغم صدای خنده هایی که از لابه لای نفس های عمیق شان می آمد به تجویز این شاعر عمل کردند که البته این نفس های عمیق نیز تاثیری بر کودکی که گریه می کرد نداشت تا در نهایت شاعر "می خواهم بچه هایم را قورت دهم" با ارائه این توصیه که "کوچولو ها حوصله این مراسم ها را ندارند آنها را نیاورید" از ادامه شعرخوانی انصراف داد.
- البته کار شعرخوانی رویا زرین از سوی مجری برنامه به بعد از پذیرایی موکول شد تا شاید اینبار کوچولوها اجازه دهند شاعر مجموعه " می خواهم بچه هایم را قورت دهم" دوباره شعرش را بخواند.
- و اما سعید اسکندری شاعر مجموعه شعر "صفحاتی از تو در کتابخانه من نفس می کشد" پشت تریبون آمد و اینبار حق را به حضار داد و گفت: "حق داری اگر سکوت نکنی با این شعرهایی که ما شنیدیم!"
- میرسلیم خدایگان نویسنده مجموعه شعر " رقص بی جهت" نیز در ابتدای شعرش با ارزیابی که از کنگره هفتم شعر ایوار داشت اینگونه گفت: با وجود تلاش بچه ها در این دوره از کنگره، سطح جشنواره به پای اولین دوره برگزاری آن نمی رسد."
- انسیه کریمیان شاعر مجموعه "سوت هایی برای یک طرف نوار خالی" نیز چند قطعه شعر قرائت کرد که بد نیست بخش هایی از یکی از اشعارش به نام "روزنامه نگار" را بشنویم تا شاید دلمان نسوزد که کسی برای خبرنگارها شعر نمی گوید:"تو همین طور خسته/ چروک های پیشانی ات را پای کلمات زوار در رفته می ریزی/...بدون اینکه خرس های به خواب رفته لحظه ای چشم باز کنند و ببینند تو همین طور خسته به لبو فروشی فکر می کنی که می تواند کت و شلوار بپوشد و خود را آماده وزیدن به روزنامه صبح کند"
- حضور استاد هرمز علیپور از شعرای به نام و برجسته این دیار از دیگر مورادی بود که در جشنواره به چشم می خورد که البته استاد داوری مرحله دوم جشنواره را نیز به همراه دکتر محمد رضا روزبه و نصرت الله مسعودی بر عهده داشته است. علیپور همچنین به درخواست جمع قطعاتی از شعرهای تازه سروده خود را قرائت کرد که البته تاکید داشت که این اشعار هنوز ویراستاری نشده است.
- حضور شعرای برجسته لرستان کاظم علیپور و عبدالرضا شهبازی از دیگر مواردی بود که مجری برنامه در آخرین لحظات به آن اشاره کرد و البته وی از آنها خواست تا برای حاضران شعر بخوانند که شعرای برجسته لرستان روی مجری را زمین انداختند تا برنامه زودتر به پایان خود نزدیک شود.
- و اما یکی از حاضران نیز از بیکار ماندن میکروفن برای دقایقی که گروه موسیقی زاگرس به سرپرستی ایرج رحمانپور خواننده پرآوازه لرستان آماده شود استفاده کرد و با رفتن پشت تریبون نسبت به بی توجهی متولیان کنگره به اساتید و پیشکسوتان هنر شعر لرستان اعتراض کرد و بیان داشت: شما با اینکار خود ریشه های شعر را می خشکانید.
- بخش شعر خوانی هفتمین کنگره شعر ایوار با شعر خوانی رومینا جعفری به عنوان خردسال ترین شاعر این جشنواره ملی پایان یافت: "و در کعبه بندهای هزارن غنچه لب فریاد می زند و چشمه های دعا به سوی پیامبران خروشان می شود/ و گنجشک ها قطره ای آب را در دلهایشان می کارند/ و به یاد کسی که تشنه به اوج رفت/ آن طرف تر باران می بارد/ و ماه برای عبادت وضو می گیرد/ و آوای کسی می گوید: خدایا کمکم کن تا هیچ کس نتواند پرده ای بین من و تو بکشد."
نظر شما