این نویسنده و روزنامه‌نگار در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به تاثیر قابل لمس انقلاب اسلامی روی ادبیات کودک و نوجوان ایران گفت: اوج شکوفایی ادبیات کودک و نوجوان را باید در سالهای میانی دهه شصت و اوایل دهه هفتاد مشاهده کرد. یعنی همان سالهایی که مجله "کیهان بچه‌ها" محل گردآمدن بسیاری از نام آوران عرصه ادبیات و هنر کودک و نوجوان بود و آثار آنان در صفحات این مجله چاپ می‌شد.
وی در توضیح بیشتر گفت: "کیهان بچه‌ها" در آن چند سال در غیاب و یا غفلت ادارات مسئول نقطه عطفی در بالندگی ادبیات و هنر کودک و نوجوان پس از انقلاب شد فعالیتی که شاید دیگر تکرارناپذیر باشد.
این نویسنده با اشاره به این موضوع که بسیاری از چهره‌های مطرح شعر و قصه کشور در جلسات و شوراهای تحریریه کیهان بچه ها بالیده‌اند و بلند آوازه شده‌اند اظهار داشت: این یک اتفاقی مبارک بود. اگرچه در نیمه دوم دهه 70 پژوهشنامه کودک و نوجوان با نگاهی تحریف‌گرایانه سعی کرد با توهین به همکاران هنرمند کیهان بچه‌ها این حرکت را به قول بیمار خودشان دولتی و ایدئولوژیک بنامند.
وی افزود: این در حالی است که همه آن شاعران و نویسندگان هرآنچه می نوشتند و می‌سرودند برخاسته از حس خودشان بود و کیهان بچه‌ها کوچکترین دخالتی در آن نداشت.
تاسیس خانه ترجمه موجب سرازیر شدن سیل بی ضابطه آثارغربی شد
این فعال حوزه ادبیات کودک و نوجوان با انتقاد از تاسیس خانه ترجمه توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در طول سالهای دهه 70 گفت: متاسفانه بالندگی ادبیات کودک و نوجوان پس ازانقلاب اسلامی با رویکرد وزارت ارشاد به ترجمه و تاسیس خانه ترجمه سرازیر شدن سیل بی ضابطه آثار غربی به ایران را در پی داشت.
وی ادامه داد: دراین شرایط استقبال سودجویانه برخی ناشران ازاین فرصت پیش آمده و بی مهری نسبت به نویسندگان و شاعران ایرانی و عدم قبول چاپ آثارآنان یکی از دلایل عمده رکود ادبیات کودک و نوجوان شد.
فردی گفت: البته در این میان برخی از ناشران اقماری در حد انفجار فربه شدند و کمر ادبیات کودک و نوجوان تازه بالیده را شکستند. به طوری که امروز این موجود فرتوت با کمک عصا هم قادر به راه رفتن نیست.
ادبیات انقلاب اسلامی بدل به یک ژانر ادبی نشده است
نویسنده رمان "اسماعیل" با تاکید بر این موضوع که ادبیات در 30سال اخیر جایگاه مهمی برای خود به دست آورده است معتقد است نمی‌توان این ادبیات را دارای ژانر و یا سبکی خاص دانست.
وی در توضیح این نکته گفت: ولی آنچه که با قاطعیت می توان گفت این است که انقلاب جان تازه ای به ادبیات داستانی این سرزمین دمید. در این فضا نویسندگان شکوفا شدند. ادبیات گردن افراشت، بال و پر گرفت و فاصله خود را با آن ادبیات وابسته به بخشنامه‌ها و دستورالعملهای حزب کمونیست شوروی کاملا از میان برداشت و تبدیل به یک ادبیات ملی شد.
مدیر مسئول نشریه کیهان بچه‌ها افزود: اما در بخشهای قابل توجهی از همین ادبیات وابستگی به رهنمودهای محافل غربی و سرسپردگی به جریانهای فکری و سرمایه‌داری و صهیونیستی نه تنها قطع نشده بلکه به بازتولید هم رسید و تکثیر شد.
وی در پایان خاطرنشان ساخت: با این حال فضای آزاد جامعه انقلاب به این جریانهاهم مجوز تولید و حضور داد و همچنان می‌دهد. به نظرم این بخش از بحث را باید در چارچوب تهاجم فرهنگی غرب و دلدادگی برخی از محافل ادبی داخلی به اراده نظریه پردازان غربی و در نتیجه جدایی از متن مردم ایران و فرهنگ و آرمانهایشان ادامه داد.
نظر شما