به گزارش خبرنگار مهر در تبریز، تراب محمدی پیش از ظهر امروز در جمع خبرنگاران با اشاره به فرارسیدن هفتاد و هفتیمن سالگرد نخستین اثر ثبتی آذربایجان شرقی افزود: روز 15 دیماه 1310 هجری شمسی، پل دختر واقع در روستای آچاچی شهرستان میانه که متعلق به قرن هشتم هجری قمری است با شماره ثبتی 87 ابه عنوان نخستین اثر استان در فهرست آثار ملی ثبت شد.
وی با اشاره به روند آغاز ثبت آثار تاریخی در کشور اظهار داشت: از شهریور ماه سال 1310 هیئت هایی برای شناسایی و تکمیل پرونده و ثبت آثار فرهنگی تاریخی سراسر کشور به مناطق مختلف اعزام شدند و ماحصل فعالیت این هیئت ها آغاز ثبت آثار از دیماه همان سال بود.
محمدی با اشاره به دیگر آثار ثبتی آذرابیجان شرقی در آن روزها گفت: مقبره قرمز (گنبد سرخ )، مقره مادر هلاکو(گنبد کبود)، مقبره مجاور مقبره مادر هلاکو، گنبد غفاریه و گوی برج، آثار قرون ششم و هفتم هجری قمری در شهرستان مراغه با شماره های 134 الی 138 در همین تاریخ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیدند.
رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری آذربایجان شرقی همچنین ادامه داد: همچنین محراب مسجد جامع مرند متعلق به دوره ایلخانی با شماره 139 اثر بعدی استان در این فهرست است.
به گفته محمدی در همین تاریخ 3 اثر مهم شهر تبریز با شماره های 169،170 و 171 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیدند که مسجد کبود تبریز با قدمت دوره تیموری، ارگ علیشاه اثر متعلق به دوره ایلخانی و مسجد جامع تبریز که تاریخچه دوره سلجوقی تا قاجار را داراست، شامل می شوند.
وی با یادآوری اینکه آذربایجان شرقی در اولین مرحله ثبت آثار، صاحب 10 اثر ثبتی گردید تصریح کرد: بر اساس این روند طی 77 سال گذشته آذربایجان شرقی صاحب یکهزار و صد اثر تاریخی فرهنگی در فهرست آثار ملی است.
محمدی در ادامه با اشاره به اهمیت ثبت آثار تاریخی خاطرنشان کرد: ثبت آثار تاریخی و معنوی در فهرست آثار ملی یکی از راه های کمک به حفظ این آثار توسط حکومت و مردم است و می بایست تلاش جدی و دقیق برای ثبت تمام آثار ارزنده توسط کارشناسان صورت گیرد .
رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی، اظهار داشت: در ماده 2 قانون حفظ آثار ملی مصوب 12 آبانماه 1309 شمسی آمده که دولت مکلف است از کلیه آثار ملی ایران که حیثیت تاریخی یا علمی یا صنعتی خاصی دارد فهرستی ترتیب داده و بعد از تنظیم به اطلاع مردم برساند.
وی ادامه داد: نخستین اقدام جدی در حفظ یک اثر تاریخی فرهنگی بررسی پژوهش اولیه و ثبت آن در فهرست آثار ملی است و هنگامی که یک اثر به ثبت ملی میرسد بین دولت و آحادافراد جامعه و آن اثر قوانین و مقررات ویژه ای حاکم می شود و روابط همگان با آن اثر تاریخی به وسیله قانون تنظیم و تعریف می گردد.
محمدی با بیان اینکه با توجه به سیاست های فرهنگی جدید سازمان یونسکو موضوع ثبت آثار در فهرست ملی و جهانی ابعاد گسترده ای به خود گرفته است گفت: از این پس ثبت میراث معنوی، شفاهی و مکتوب مفاخر انسانی هم با جدیت پیگیری خواهد شد.
به گفته وی بر اساس این رویکرد جدید، مظاهر برجسته و شاخص فرهنگ، تمدن، هنر، آداب ورسوم، سنن، باورها و ویژگیهای خاص طبیعی و عناصر مربوط به آنها برای ماندگاری و تحویل به نسل های آینده ثبت و ضبط خواهد شد.
نظر شما