این نویسنده و پژوهشگر در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با تحولات ادبیات کودک و نوجوان در سالهای بعد از انقلاب گفت: در سالهای پس از پیروزی انقلاب جوی سرشار از احساس و هیجان در کشور غالب شد که ادبیات نیز با این فضا همراه شد و از همین رو ما نویسندگان خوبی را در سالهای پس از پیروزی انقلاب شاهد بوده‌ایم.
وی افزود: اما این حرکت در دهه دوم انقلاب با کمی رکورد همراه شد و این نکته از آن رو صورت گرفت که ما در این دهه به ارزیابی گذشته پرداختیم و حرکت خود را گزیده‌تر دنبال کردیم.
وی ادامه داد: در این دوران قواعدی که در ادبیات داستانی وجود داشت مورد توجه قرار گرفت و این سوال به وجود آمد که مخاطب باید چگونه باشد و نویسندگان به این فکر افتادند که حال باید چگونه از قالبهای جدید برای نزدیکی به مخاطب استفاده کرد.
این نویسنده یادآور شد: تمامی این سوالات باعث بوجود آمدن مسائل و قوائد خاصی شد و این سوال به وجود آمد که آیا تنها وظیفه ادبیات آموزش دادن است یا اینکه یک کتاب در کنار ادبیت می‌تواند نقشهای دیگری مانند آموزش نیز داشته باشد.
وی تاکید کرد: ما نویسندگان پس از انقلاب کتابهایی که در دهه 70 ترجمه شد را خواندیم و فهمیدیم که به شکل دیگری هم می‌توان نوشت. در دهه سوم بسیاری از نویسدندگان راه قبلی خود را ارائه دادند اما عده‌ای هم برای مقبولیت بیشتر در جامعه و همچنین تجربه فضاهای نو استفاده از مفهومهای انتزاعی و شخصیتهای جدید را در داستانها وارد کردند.
به گفته این نویسنده تمام این مسایل سبب شد تا حرکت ادبیات داستانی در دهه سوم با کندی همراه باشد چرا که ناشران و نویسندگان هنوز می‌ترسیدند تا حرکتهای نوی خود را به نمایش بگذارند.
شمس در پایان گفت: خوشبختانه در حال حاضر این حرکت تندتر شده و نسل جدید نویسندگان بسیار خوب کار می کنند که البته بسیار نگرانم که این نسل از آن طرف بام بیفتند.
نظر شما