مجتبی رحمانوست مشاور رئیس جمهور در امور ایثارگران در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره موضوع "اهتمام به زبان و ادبیات فارسی" به عنوان یکی از مسائل مورد تمرکز برنامه پنجم توسعه گفت: یکی از بهترین راههای ارتقاء زبان و ادبیات فارسی و ترویج آن گسترش کتابهای ادبیات داستانی است و اگر ما بتوانیم بچه‌هایمان را داستانخوان کنیم به این هدف هم رسیده‌ایم.
نویسنده کتابهایی مانند "او و مسافر"، "سفر غریب" ، "یک جفت و نیم"، "میل لیلی" و "مفتاح التفاسیر" در ادامه افزود: انتشار رمانها و داستانهایی که به زبان فارسی صحیح نوشته شده باشد در قدرت گرفتن زبان بسیار موثر است. راه دیگر این است که نویسندگان ما هر روز دست به قلم داشته باشند و در واقع به نوشتن عادت کنند. من بارها با کسانی برخورد کرده‌ام که دستی در گزارش‌نویسی و زندگینامه‌نویسی (خودشان) داشته‌اند و به همین دلیل توانسته‌اند نویسندگان موفقی هم باشند.
رحماندوست اضافه کرد: اگر نسل جدید ما به نگارش گزارشهای روزانه از زندگی خودشان عادت کنند دست به قلم بودن را بیشتر تمرین می‌کنند و از این طریق نوشتن را می‌آموزند و همین یکی از ابزارهای مهم ترویج و تقویت زبان فارسی است.
این مترجم آثار ادبی تاکید کرد: پیشنهاد دیگر من جلوگیری از پخش آن برنامه‌هایی است که به زبان فارسی نامناسب از رادیو و تلویزیون پخش می‌شوند که به واقع زبان فارسی را تضعیف می‌کنند. تکرار جمله‌های کمیک و تمسخر آمیزی مانند "من چکاره بیدم" و امثالهم که بارها و بارها و به شکلهای گوناگون از تلویزیون پخش شده و الان هم ورد زبان بچه‌های ما شده به زبان فارسی ما لطمه زده است.
رحماندوست گفت: پیشنهاد دیگر من برای اهتمام بیشتر به زبان و ادبیات فارسی از بین بردن این تلقی است که هر چه کلمات خارجی در گفتگوها زیاد به کار برده شود بهتر است. مثلاً اینکه در مراودات گفتاری که عموماً هم در برنامه‌های تلویزیونی نمود دارد گفته می‌شود "فلان چیز برای من هیچ اینترستی ندارد". این نوع گفتارها به شدت به زبان فارسی ما لطمه می‌زند.
این پژوهشگر عرصه ادبیات تاکید کرد: متاسفانه آموزش و پرورش و دانشگاهها و حتی حوزه‌های ما هم اقدام جدی در راه نجات زبان فارسی انجام نداده‌اند. در سطوح بالایی مانند سطح اساتید - به جز استادان رشته‌های ادبیات فارسی - کاری برای ارتقاء زبان فارسی انجام نشده است.
نظر شما