کانونهای شناسایی ناهنجاری قامتی دانش آموزان نباید تعطیل می شدند

غلامرضا کمانه در گفتگو با خبرنگار مهر درباره علت تعطیلی کانونهای ناهنجاری اسکلتی دانش آموزان شهر تهران افزود: وقتی متوجه شدیم که کانونهای شناسایی ناهنجاری های اسکلتی دانش آموزان شهر تهران به سمت استعداد یابی حرکت کرده است و فعالیتهای اصلی آن کمرنگ شده است، به آنها گفتیم که باید به سمت فعالیتهای گذشته خود بازگردند.

مدیرکل دفتر تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش ادامه داد: من از این خبر تعجب می کنم. چراکه ما چند روز گذشته همایشی درباره تدوین برنامه های این کانون های داشتیم که دو نماینده نیز از آموزش و پرورش شهر تهران در آن حضور داشتند.

پیش از این کارشناس مسئول توسعه تربیت بدنی آموزش و پرورش شهر تهران از تعطیل شدن تمام کانونهای حرکات اصلاحی و شناسایی ناهنجاریهای اسکلتی دانش آموزان به علت عدم ارسال بخشنامه از سوی وزارتخانه خبر داده بود.

کمانه با اعلام اینکه کانونهای شناسایی ناهنجاری اسکلتی دانش آموزان در هر استان وجود دارد، افزود: ما به همه استانها درباره فعالیت های این کانونها بخشنامه زده ایم و اگر فعال نیستند، باید توضیح دهند.

مدیرکل دفتر تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش تصریح کرد: جالب این است که وقتی ما از استانها خواسته بودیم برنامه های خود را ارائه دهند، واحد تربیت بدنی آموزش و پرورش شهر تهران برنامه های خود را از تمام استانها دیرتر ارسال کرد و حالا هم این گونه سخن می گویند که کانون ها به علت عدم بخشنامه تعطیل شده است.

این در حالی است که حسین قاسمی کارشناس مسئول تربیت بدنی آموزش و پرورش شهر تهران گفت بیش از 60 درصد دانش آموزان تهرانی ناهنجاری قامتی و اسکلتی دارند و ناهنجاریهای قامتی و اسکلتی در دختران به علت کمبود تحرکات بدنی از پسران بیشتر است و بیش از نیمی از این جامعه را تشکیل می دهند.

کمانه  درباره ناهنجاری های اسکلتی و قامتی دانش آموزان گفت: تنها راه حل این مشکلات کانونهای اصلاح حرکات بدنی نیست و باید به برنامه های پیشگیری نیز توجه کرد چراکه بسیاری از ناهنجاری های قامتی را می توان با چند حرکت ساده بدنی در کودکان و نوجوانان برطرف کرد.

سر به جلو، گردن کج، شانه افتاده و نامتقارن، کمر صاف، پشت کج، زانوی پرانتزی، کف پای صاف از جمله اصلی ترین ناهنجاریهای قامتی و اسکلتی است که میان دانش آموزان ایرانی شایع است.

مدیرکل دفترتربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش در پاسخ به این سوال که آیا استاندارد نبودن میز و نیمکتهای مدارس موجب  ناهنجاریهای بدنی دانش آموزان است گفت: این عامل اگرچه در ایجاد ناهنجاری مهم است ولی عامل اول نیست. 

کمانه ادامه داد: اگر معلمان دو تا سه بار در حین کلاس از دانش آموزان بخواهند یکبار بلند شده و دوباره بنشینند و همچنین زیر پای هر دانش آموزی سطح شیبدار و بلندی قرار گیرد، قطعا نوع میز و نیمکت ها در ساختار بدنی آنها تاثیر نخواهد گذاشت.