به گزارش خبرنگار مهر، ورزش کشورمان پیش از این در مقاطعی به دلیل سهل انگاری، کرسیهای خود را در صحنههای بین المللی از دست داده که بارزترین مثال در این خصوص مصطفی هاشمی طباست که پس از انتخاب نشدن مجدد به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک، کرسی خود را به عنوان عضو کمیته بین المللی المپیک (IOC member) نیز از دست داد که البته این امر به حمایت نشدن وی از سوی مسئولان وقت ورزش کشور بازمی گردد.
پست دبیرکلی کنفدراسیون شنا آسیا که از سال 2000 در اختیار کشورمان قرار گرفته نخستین پست اجرایی ورزش ایران است و مقر آن نیز در کشورمان قرار دارد. همین مسئله پیامدهای مثبتی برای ورزش پایه شنا به همراه داشته و حفظ و حراست از این کرسی یک وظیفه ملی برای مسئولان ورزش کشور باید به حساب بیاید.
در حال حاضر وحید مرادی، رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو کشورمان و دبیرکل کنفدراسیون شنا آسیا دو رقیب جدی از کشورهای عمان (میزبان انتخابات) و تایوان پیش رو دارد که از بخت بالایی برای دبیری این کنفدراسیون برخوردارند.
مسئولان سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک و در راس آنها محمد علی آبادی، باید هرچه سریع تر رایزنیهای خود را با شیخ احمد ال صباح، رئیس شورای المپیک آسیا آغاز کنند تا این سمت همچنان در اختیار کشورمان باقی بماند. ما چنانچه در تاریخ 28 بهمن ماه، این پست بین المللی را از دست بدهیم، بی تردید از این بابت ضررهای جبران ناپذیری به ورزش کشورمان وارد می شود و پشیمانی دیگر هیچ سودی ندارد.
ورزش المپیکی کشورمان بارها و بارها از نبود یک عضو در کمیته بین المللی المپیک که بتواند از حقوق ورزش ایران دفاع کند متضرر شده و این بار باید زودتر دست به کار شد تا مبادا رشته هایی چون شنا و وزنه برداری که دبیرکلی آنها در اختیار کشورمان قرار دارند و به عنوان یک سرمایه ملی محسوب می شوند به تاراج بروند.
امروزه، کشورهایی در ورزش پیروز بودهاند که نفوذ بیشتری در مجامع بین المللی دارند و این امر میسر نمی شود مگر آنکه پستهای بین المللی در اختیار ما قرار داشته باشد. سازمان باید به هوش باشد تا این پست بین المللی از دستمان خارج نشود.
نظر شما