به گزارش خبرنگار مهر، نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی "دلخون" با حضور محمدرضا رحمانی، سیدحسین حقگو و علیرضا محمودی برگزار شد. کارگردان فیلم با اشاره به اینکه گروه از زمان نمایش فیلم مطلع نبودند گفت: متاسفانه ما فکر می‌کردیم فیلم ساعت 10 شب اکران می‌شود و گروه نمی‌دانستند باید در جلسه شرکت کنند و امیدوارم بتوانند به جلسه برسند.
رحمانی درباره مضمون فیلم گفت: چند سال ایده این فیلم را در ذهنم داشتم و با خودم کلنجار می‌رفتم که چطور و از چه طریق و با چه ابزاری آن را بیان کنم. قصه را پیش از اعدام شخصیت اصلی شروع کردم. نسخه‌های مختلفی نوشتم و بالاخره شکلی را پیدا کند که بیننده سریعتر و بهتر با قصه ارتباط برقرار کند.
حقگو یکی از تهیه‌کنندگان فیلم گفت: من فیلم‌های کوتاه رحمانی را دیده بودم. او طرحی داشت که از جانمایه آن خوشم آمد و در صحبتی با رحمانی ابراز تمایل کردم که آن را بسازم. برای نوشتن فیلمنامه به دلیل موضوع باید تحقیق مفصل درباره قانون و مجراهای قانونی حل این مشکلات می‌کردیم. این تحقیقات طولانی و مفصل بود تا به فیلمنامه نهایی رسیدیم.
وی افزود: من فیلم اول رحمانی را ندیده‌ام و فقط می‌دانم او در آن تجربه شرایط مطلوبی نداشته و نتوانسته توانایی‌هایش را نشان دهد. "دلخون" فرصتی بود تا رحمانی قابلیت‌هایش را نشان دهد. فیلم را در شرایط سخت ساختیم و اگر همدلی نبود این پروژه به فرجام مطلوب نمی‌رسید. بخش‌هایی از فیلم در سرمای سخت فیلمبرداری شد اما گروه اجازه نداد کار یکروز تعطیل شود.
تهیه‌کننده "دلخون" درباره مباحث قانونی مطرح شده در فیلم گفت: در این فیلم برای اولین بار از خلاء قانونی در بعضی جرائم صحبت شده و "دلخون" فتح بابی است تا سینمای ایران سراغ طرح مباحثی برود که دغدغه جامعه است. این فیلم تلنگری برای افرادی است که در بخش قانونگذاری فعالیت می‌کنند.
رحمانی با اشاره به علاقمندی به تحقیق برای نوشتن فیلمنامه‌هایش گفت: همیشه برای نوشتن فیلمنامه پژوهش می‌کنم، برای نوشتن این فیلمنامه هشت ماه زمان صرف شد. از طرح تا فیلمنامه طول کشید و علاوه بر تحقیق درباره قانون، به زندان رفتم و از محیط بازدید کردم. در این دیدارها متوجه شدم محیط زندان برخلاف تصور ما خشن و بسته نیست.
وی ادامه داد: طرح اولیه فیلم کمدی بود. اما زمانی که از نزدیک با مشکلات زندانیان و کسانی که درگیر جرائم و بزه‌ها هستند آشنا شدم، احساس کردم نمی‌شود این قصه را در قالب طنز مطرح کرد. قصه‌های فرعی به طرح اصلی اضافه شد و بار داستانی تقویت شد تا به نسخه نهایی رسیدیم.
محمودی نویسنده فیلمنامه درباره روند نگارش آن گفت: شخصیت‌ها و قصه‌های فرعی برای پر کردن فضا نبوده و آنها کارکرد داستانی در فیلم داشتند. یکسال طول کشید تا فیلمنامه نوشته شد و در این بین نمی‌خواستیم شخصیت‌های فیلم سیاه و سفید یا دو قطب خیر و شر مطلق باشند. دسته‌بندی شخصیت‌ها در این فیلم به نحوی است که با واقعیت همخوان باشد.
نویسنده فیلمنامه "دلخون" در ادامه افزود: شخصیت‌ها را بر اساس تحقیق‌ها نوشتیم و به همین دلیل واقعی هستند. این شخصیت‌ها قربانی شرایط هستند و تراژدی قصه همین است.
نظر شما