سعید بیابانکی در گفتگو با خبرنگار مهر در کرج اظهار داشت: شعر آیینی و مذهبی، پیش از انقلاب بیشتر در قالبهای ترجیع بند، ترکیب بند یا نوحه سروده می شده در حالی که پس از انقلاب کم کم قالبهای رباعی، دوبیتی، سپید، غزل و مثنوی نیز در مورد شعرهای آیینی و مذهبی کار گرفته شده است.
وی ادامه داد: همچنین شعر یادشده از نظر محتوایی نیز رشد زیادی یافته و به شعر ناب و ادبیات نزدیکتر شده است.
این شاعر شعرهای آیینی و مذهبی عنوان داشت: شعرهای آیینی و مذهبی پیش از انقلاب بیشتر برای مراسم سوگ و مرثیه سروده می شده، اما پس از انقلاب تا حد زیادی از چارچوب زمان و مکان رها شده و از نظر اندیشه ای نیز قوی شده است.
بیابانکی افزود: به طور کلی می توان گفت پس از انقلاب، شعر یادشده، اندیشمندتر شده و فقط به بعد عاطفی و احساسی نپرداخته است.
وی خاطرنشان کرد: شعر آیینی و مذهبی پس از انقلاب، نسبت به پیش از انقلاب به رسالت خود واقف تر شده و اهمیت این رسالت و لزوم آن را بیشتر درک کرده است.
نظر شما