شاعر افغان برنده جایزه شعر خبرنگاران ایران شد/ تقدیر از احمدرضا احمدی

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم این جایزه عصر دیروز در منزل احمدرضا احمدی شاعر و با حضور تنی چند از شاعران، هنرمندان و نویسندگان‌ حوزه‌های جمله محمدعلی سپانلو، محمد شمس لنگرودی، اسدلله امرایی، مسعود کیمیایی و شهرام اقبال‌زاده برگزار شد.

در ابتدای این مراسم محمدهاشم اکبریانی دبیر جایزه شعر خبرنگاران با اشاره به روند برگزاری دو دوره قبلی این جایزه و جریانات مختلف شعری جامعه ایران، هدف جایزه شعر خبرنگاران را "تقویت جریانی که بتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند و نیز شاعران جوان را که امکان ارائه آثارشان را ندارند، به جامعه معرفی کند" ارزیابی کرد.

در ادامه جایزه به نیابت از الیاس علوی - که مقیم ادلاید استرالیاست - به خواهرش تقدیم شد و وی نیز قبلز از خواندن سه شعر از علوی، پیام کوتاه برادرش را به این جایزه، قرائت کرد که در آن علوی انتخاب خود را به عنوان برگزیده جایزه شعر خبرنگاران را نشانه‌ای بر درست بودن راهی که در مسیر شعر پیش گرفته است" ارزیابی کرد و بر ادامه این مسیر تاکید کرد.

کیمیایی: هیچوقت از احمدرضا احمدی دور نشدم

در بخش بعدی برنامه و پس از تقدیر جایزه شعر خبرنگاران از احمدرضا احمدی - به پاس بیش از 4 دهه حضور فعال در عرصه شعر ایران و نیز ارائه سبک نو - نویسندگان و شاعران حاضر در مجلس از جمله محمدعلی سپانلو، مسعود کیمیایی، شمس لنگرودی، ع پاشایی، شهرام اقبال‌زاده، اسدالله امرایی و علی اصغر سیدآبادی درباره شعر احمدرضا احمدی سخن گفتند.

سپانلو با ذکر خاطراتی از دورانی از تحصیل‌اش در مدرسه که با احمدرضا احمدی گذشته است، به نقل تاثیر برخی رویدادها در تحولات شعری احمدی پرداخت و وی را جزو شاعرانی که شعرهایش خواندنی است، دانست.

مسعود کیمیایی نیز سال‌های اوایل انقلاب را که با احمدی همراه بوده است "روزگاری خوب" توصیف کرد و با اشاره به ورود جدی‌اش در آن سال‌ها به عرصه سینما، گفت: در آن سال‌ها دیگر فیلمسازی وقت زیادی از من می‌گرفت اما هیچوقت از احمدرضا احمدی دور نشدم و همیشه در کنارش بودم.

شعر احمدی در زمان گوشه‌گیری‌اش در سایه بود

همچنین شمس لنگرودی در سخنانی به گوشه گیری احمدی در یک دوره از حیات شعری‌اش پرداخت و گفت: آن زمان شعر احمدی در سایه رفته بود اما خوشبختانه بعد از مدتی، احمدی خیزشی مجدد کرد و مشکلاتش که برطرف شد، به مرور شعرش هم ملموس‌تر و پرتصویرتر شد و تحولی به وجود آمد که موجب از سایه به در آمدن شعرش شد. شعر او از روزی که تصمیم گرفت هر روز شعر بگوید، بیشتر به زبان ساده نزدیک شد.

ع پاشایی نیز در سخنانی کوتاه به اشاره به مطالعه‌ای که بر روی شعرهای احمدی به خصوص "یادها و شعرهای دفترهای کاهی" او انجام داده است، احمدی را شاعری مدرن و نه صرفاً نوسرا نامید که رغبت جوانان را به این نوع شعر برانگیخته است.

نوعی نوستالژی کودکانه در شعر‌های احمدی وجود دارد

همچنین شهرام اقبال زاده نویسنده و مدیر انجمن نویسندگان کودک و نوجوان به اتهامی که تحت عنوان "دور بودن احمدرضا احمدی از وقایع و حوادث اجتماعی روز" پرداخت و گفت: در شعر احمدی و حتی در داستان‌های کودکانه‌اش تکرار و ملال زیاد است اما ملال / تکرار وجود ندارد. مجموعه واژگانی که او در شعرهایش آورده به 300 واژه نمی‌رسد اما با همین واژه‌ها برای بچه‌ها و حتی بزرگسالان آثار خوبی تولید کرده است.

وی افزود: بیشتر شاعران بزرگسال ما، بچه‌ها را که نمی‌بینند، هیچ، ادبیات کودک را هم نمی‌بینند اما احمدرضا احمدی در هیئت‌ها و تصاویر کودکانه‌ شعرهایش، نوعی نوستالژی‌ کودکانه اما نه خود کودکی و در واقع نوعی تغزل اما نه تغزلی رمانتیک و کهنه‌گرا وجود دارد. باید بیش از این به آثار احمدی توجه شود و فکر می‌کنم او می‌تواند به عنوان چهره‌ای جهانی مطرح شود.

در پایان این برنامه احمدرضا احمدی در سخنانی کوتاه، به برخی سوء تفاهم‌ها نسبت به شعر و فعالیت‌های ادبی‌اش اشاره کرد و گفت: اینکه برخی می‌گویند من شعرهایی برای بچه‌ها می‌گویم که آن را نمی‌فهمند، به این خاطر است که من کودکان را احمق نمی‌دانم بلکه فکر می‌کنم که آنها هم می‌توانند فکر کنند.