به گزارش خبرگزاری مهر، آمریکا و روسیه در دوران جرج بوش رئیس جمهوری سابق ایالات متحده یکی از پر تنش ترین دوران خود را سپری کردند و حتی بسیاری بیم از آن داشتند تا با سیاست های غیر عاقلانه دولت بوش این روند به جنگ سردی جدید منجر شود.
اما در پی به قدرت رسیدن باراک اوباما رئیس جمهوری فعلی آمریکا این مسئله کمی کاهش پیدا کرد و این روزها صحبت از گفتگوی دو ابرقدرت در خصوص مسائل چالش برانگیر حکایت دارد.
هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا در دیدار اخیر خود با سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه در ژنو، هدیه ای را به وی داد که بر روی آن کلمه "تنظیم مجدد" به روسی -البته به اشتباه- نوشته شده بود و آن را نشانه ای برای تنظیم دوباره روابط دو کشور دانست.
اما علیرغم حرف و حدیث های بسیاری درباره خود کلمه " تنظیم مجدد" و حاشیه های آن، دراینجا این پرسش مطرح می شود که آیا تنظیم مجدد روابط به شکلی که با دیگر کشورها مرسوم است بین دو ابرقدرت امری به آسانی نوشتن یک کلمه بر روی یک هدیه است یا خیر؟
همچنین در خصوص روابط دو قدرت روسیه و آمریکا پرسش های دیگری نیز مطرح می شود که باید به آنها پاسخ داد:
- در حل اختلاف سیاسی بین دو ابرقدرت کدام یک باید دست بالا را داشته باشد؟
- پیشنهاد دهنده بهبود روابط تا چه میزان حاضر به عقب نشینی از موضع خود است؟
- در چالش های مهم بین دو قدرت چه مکانیزمی باید برای حل اختلافات برگزیده شود؟
- آیا طرف پیشنهاد دهنده حاضر است از مواضع استراتژیک و راهبردی خود که چند دهه است آن را دنبال می کند عقب بنشیند؟
- در این صورت قدرت "تعامل گرا" چه بهایی را برای از دست دادن اعتماد متحدین خود خواهد پرداخت؟
حوزه نفوذ قدرت، مسئله سپر موشکی آمریکا در مرزهای غربی روسیه، معاهدات تسلیحاتی بین دو کشور، تروریسم و تعریف آن، مسئله حقوق بشر، توسعه ناتو به شرق، حرکت های آمریکا در حوزه منافع مسکو، اختلاف دو طرف در خصوص دیگر مسائل منطقه ای و بین المللی از جمله موضوع هسته ای ایران و حل بحران اتمی کره شمالی، مسئله انرژی و گاز از مواردی هستند که دو کشور در طول چند سال گذشته در ارتباط با آنها اختلافاتی اساسی داشته اند.
به نظر می رسد که اختلافات اساسی در این حجم، و امید به حل آن در آینده نزدیک برگرفته از درک اشتباه اختلافات استراتژیک بین دو قدرت است. در صورتی که هرکدام از این قدرتها در موارد اختلاف خود با طرف دیگر عقب نشینی کند این مسئله به کلی می تواند آینده سیاسی آن را در بین متحدین خود با تردید و ابهام رو به رو سازد و به کلی به اعتبار یکی از بزرگترین بازیگران جامعه جهانی آسیب بزند.
برای نمونه آیا آمریکا قادر است از سپر موشکی خود در جمهوری چک و لهستان دست بردارد؟ در این صورت با توجه به اینکه آمریکا خود را متعهد به تامین امنیت آنها می داند چه نوع بی اعتمادی در بین متحدین این کشور پدید خواهد آمد؟
نظر شما