به گزارش خبرگزاری مهر، روسیه نه یک کشور اسلامی است و نه کشوری است که ریشه های تاریخی مشترکی با ایران داشته باشد اما نکته حائز اهمیت و جالب این است که امروز نمادهای فرهنگی قومی ایرانی بسیاری را می توان در شهرهای بزرگ روسیه دید.
با وجود قریب به هفتاد سال حکومت کمونیستی در این کشور و مقاومت این مکتب در قبال اندیشه های انسان ساز امروز می توان در این کشور آثاری از فرهنگ ایرانی از جمله مقبره شعرا، خطوط فارسی را دید و اثری از افرادی پیدا کرد که با فرهنگ ایرانی آشنایی کامل دارند.
جالب ترین نکته در خصوص تاثیر فرهنگ ایرانی بر روسیه را می توان در مراسم عید نوروز در این کشور مشاهده کرد. این مقوله در صدد بررسی نحوه برگزاری این مراسم در روسیه و افغانستان و پاکستان است.
گرمی نوروز در سرزمین یخی روسیه
امروزه حتی دامنه محبوبیت مراسم باستانی نوروز به روسیه نیز کشیده شده است. هر ساله در عید نوروز مراسمی در داغستان روسیه برگزار می شود.
در مراسمی که در فروردین سال 1386برای سومین سال پیاپی در دانشکده خاورشناسی دانشگاه دولتی داغستان برگزار شد دکتر "نوری محمدزاده" مدیر مرکز ایران شناسی این دانشکده به تشریح تاریخچه این عید پرداخت و گفت: برگزاری عید نوروز در داغستان نشانگر تاثیر عمیق تاریخی و علاقه شدید مردم داغستان به تمدن کهن ایران می باشد چه اینکه این عید از زمان ساسانیان در داغستان با شکوه و عظمت خاصی جشن گرفته می شود.
در این مراسم پروفسور "ماگومد عبدوسلام اف" معاون رئیس دانشگاه دولتی داغستان و رئیس کرسی زبان انگلیسی این دانشگاه با تشکر از مرکز ایران شناسی نیز به همه حضار اشاره کرد که برگزاری عید نوروز در دانشکده به یک سنت حسنه تبدیل شده است و پیشنهاد کرد تا از این به بعد این عید در سطح دانشگاه بعنوان یک جشن بزرگ برگزار شود.
روسلان قدیراف رئیس کرسی ادبیات ایران و ترکیه در این مراسم گفت: برگزاری چنین جشن هایی علاقه زیادی در دانشجویان و محققین برای شناخت بیشتر زبان و ادب و فرهنگ و تاریخ ایران زمین ایجاد می کند.
در زمان اتحاد شوروی برگزاری این مراسم ممنوع بود اما مردم در چارچوب محیط خانواده و محل زندگی توانستند آن را زنده نگهدارند.
شوروی یک امپراطوری بود بیش از یک صد قوم و ملت به اجبار متعهد شده بودند و به عنوان مردم شوروی معرفی می شدند. در آن زمان همه آداب و رسوم تاریخی و اعیاد از جمله عید نوروز به عنوان میراث مضر گذشتگان تبلیغ و اعیاد جدید و ساختگی شوروی جایگزین آن می شد.
علی رغم این سیاست مردمان شوروی سابق که ریشه در فرهنگ ایران باستان داشتند آن را حفظ کرده و سینه به سینه به دیگران منتقل کردند و پس از فروپاشی این مراسم همچنان در بخش های از روسیه برگذار می شود.
نوروز در افغانستان
عید نوروز در افغانستان از دیر زمان مرسوم بوده است، مردم افغانستان اعم از هزاره، تاجیک، ازبک، ترکمن، و پشتون عید نوروز را مثل اعیاد اسلامی دیگر گرامی می دارند و این عید را با شکوه برگزار می نمایند.
"وزیر خارجه ایران و افغانستان در مراسم نوروز در افغانستان"
نوروز در بلخ و مزار شریف هنوز به همان شکل و شکوه پیشین برگزار می‌شود. در روزهای اول سال همه دشت‌های بلخ ودیوار و پشت بام‌های گلی آن پر از گل سرخ می‌شود.
از آئین و رسم نوروزی در سرزمین بلخ می‌توان به شستشوی فرش‌های خانه و زدودن گرد و غبار پیش از آمدن نوروز و انجام مسابقات مختلف از قبیل بزکشی، شتر جنگی، شتر سواری، قوچ جنگی و کشتی خاص این منطقه اشاره نمود.
در افغانستان نوروز همزمان با آغاز کار و تلاش است. مدارس در افغانستان با فرا رسیدن فصل بهار آغاز می شود و دانش آموزان و دانشجویان پس از تعطیلات زمستانی دوباره به سر کلاس می روند.
مراسم مختلفی طبق رسم و عادت هر شهر و روستا برگزار می گردد؛ آنچه برای تمام شهرها و روستاها مشترک می باشد عبارت است از گرفتن مهمانی و رفتن دید و بازدید دوستان و اقوام و عرض تبریک فرا رسیدن عید نوروز و آرزوی سال خوب برای دوستان و فرستادن پیام تبریک و پوشیدن لباس نو و دادن عیدی برای بچه های خرد سال و رفتن به طبیعت.
نوروز در پاکستان
در پاکستان نوروز را "عالم افروز" یعنی روز تازه رسیده که با ورود خود جهان را روشن و درخشان می‌کند می‌‌نامند.
در میان مردم این سرزمین تقویم و روز شمار و یا سال نمای نوروز از اهمیت خاصی برخوردار است. بدین جهت گروه‌ها و دسته‌های مختلف دینی و اجتماعی در صفحات اول تقویم‌های خود به تفسیر و توضیح نوروز و ارزش و اهمیت آن می‌‌پردازند و این تقویم را در پاکستان (جنتری) می‌‌نامند.
در ایام نوروز مردم پاکستان از گفتار نامناسب پرهیز نموده و با نوازش یکدیگر با احترام و اخلاص از همدیگر نام می‌‌برند. همچنین سرودن اشعار نوروزی به زبان‌های اردو، دری و عربی در این ایام مرسوم است که بیشتر در قالب قصیده و غزل بیان می‌شود.
پاکستانی‌ها بر این باورند که مقصد نوروز، امیدواری و در امن و صلح و آشتی نگهداشتن جهان اسلام و عالم انسانیت است تا آنجا که آزادی و آزادگی، خوشبختی و کامیابی، محبت و دوستی و برادری و برابری همچون بوی خوش گلهای بهاری در دل و جان مردمان جایگزین می‌گردد.
نظر شما