پیام‌نما

وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ * * * یهود و نصاری هرگز از تو راضی نمی شوند تا آنکه از آیینشان پیروی کنی. بگو: مسلماً هدایت خدا فقط هدایت [واقعی] است. و اگر پس از دانشی که [چون قرآن] برایت آمده از هوا و هوس های آنان پیروی کنی، از سوی خدا هیچ سرپرست و یاوری برای تو نخواهد بود. * * * از تو کی خوشنود گردند ای ودود! / از رهی، هرگز نصاری و یهود؟

۲۲ اسفند ۱۳۸۷، ۱۶:۲۹

نشست پایگاههای مجازی موسیقی/

نمود هنر و خلاقیت بر روی پایگاههای اینترنتی

نمود هنر و  خلاقیت بر روی پایگاههای اینترنتی

خبرگزاری مهر- گروه موسیقی: کمتر از 10 سال است که فضای اینترنت ایران با پدیده جدیدی به نام وبلاگ آشنا شده است؛ خصوصیتی که وبلاگ دارد، نگاشته شدن نظرهای شخصی (و کمتر علمی) درباره مسائل مختلف به صورت روزنوشت است.

هر اثر موسیقی دو وجه دارد، یکی بخش علمی که همان کلیشه هاست و دیگری بخش خلاقه که در بخش علمی موسیقی جایی ندارد و این در واقع همان قسمتی است که باعث میشود هر تحصیل کرده موسیقی نتواند به جایگاه هنرمندی برسد و در حد یک تکنیسین بماند.

یک نقد موسیقی (و یا نقد هر هنر دیگری) تا وقتی که نظر بر دو میدان خلاقیت و علم نداشته باشد، نمیتواند یک نقد کارآمد باشد و در واقع عدم احاطه بسیاری از منتقدان قدیم موسیقی کلاسیک به این دو میدان، باعث شد که آنها قادر به تشخیص میزان قدرت یک اثر جاودانه موسیقی نباشند.
لازم به ذکر است، اکثرا منتقدان موسیقی فقط به علم موسیقی تسلط دارند و این تنها یک وجه از آنالیز موسیقی را در برمی گیرد، به همین دلیل آثار جدید موسیقی که توسط بزرگانی مانند، بتهوون، چایکوفسکی، استراوینسکی و ... خلق میشد، اکثرا با نظرات منفی این منتقدان روبرو می شد.

تا اینجا به این موضوع مهم رسیدیم که یک منتقد هنر باید مانند یک هنرمند، راه او را دوباره برود تا بتواند نقد با ارزشی در مورد یک اثر بنویسد.

سایتهای موسیقی و منابع بی شمار علمی موسیقی همواره در راه بیشتر به ثبت رساندن بخش علمی این هنرتلاش می کنند؛ در این میان برخی وب سایتها، مطالبی به صورت نقد موسیقی ارائه می دهند که در بیشتر مواقع 80 درصد به مسائل علمی و 20 درصد به پیشنهادهای آوانگارد و نوآورانه اختصاص دارد.

کمتر از 10 سال است که فضای اینترنت ایران با پدیده جدیدی به نام وبلاگ آشنا شده است؛ خصوصیتی که وبلاگ دارد، نگاشته شدن نظرهای شخصی (و کمتر علمی) درباره مسائل مختلف به صورت روزنوشت است. طبیعتا این نوع نوشتار اگر در مورد مسائل هنری باشد بیشتر به پیشنهادهای خلاقانه می پردازد تا به بخش علمی (که البته طبق سنت تمام حرکتهای آوانگارد با درصد خطای بالایی همراه است). در روزنوشت های وبلاگها (برخلاف سنت سایتها)، ما با 80 درصد مطالب غیر علمی و احساسی در مقابل 20 درصد گفته علمی مواجه هستیم.

با این توصیف هرچه تعدد وبلاگها بیشتر باشد، تعداد پیشنهاداتی که در قید و بند علم نیستند و آزادانه مطرح می شوند بیشتر می شود، پس تعدد وبلاگها اتفاق بسیار خوبی برای هنر می تواند باشد، ولی برخلاف وبلاگها، اگر سایتها که نقش مراجع علمی را بازی می کنند بیشتر باشند (به این خاطر که عنوان کننده مسائل علمی هستند و علم ذاتا تکرار شونده است)، تعددشان می توان موجب بی نظمی در جمع آوری مسائل علمی و موازی کاری شود.

در واقع به همین خاطر بوده که مرجع بزرگی به نام ویکیپدیا توسط کمپانی گوگل بوجود می آید و بسیاری از مطالب سایتها را در خود جای میدهد (به جز بخشی که مربوط به نقد است و طبیعتا قسمتهایی از آن غیر علمی است) ولی همین کمپانی با سرویس های مختلف مانند گروه ها و وبلاگها، قصد به میان آوردن آرای مردمی را بر روی اینترنت دارد. 
در ایران نیز چهار سال است که فهرستی به نام Sol.ir  بوجود آمده است تا هم به جمع آوری لینکهای سایتها و هم وبلاگها بپردازد تا در دو حوزه علم و خلاقیت در زمینه موسیقی بتواند تا حد امکان علاقه مندان را بهره مند کند.

نشست "پایگاههای مجازی هنر موسیقی "(وبلاگ و سایت) با حضور وبلاگ نویسان و برخی از هنرمندان ساعت 16 روز یکشنبه 25 اسفندماه در سالن اجتماعات خبرگزاری مهربرگزار می شود. 

 

کد خبر 848640

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha