به گزارش خبرگزاری مهر،اخیرا کتابی درباره روابط پنهانی مغرب با رژیم اشغالگر قدس منتشر شد و ساموئل سیگی نویسنده این کتاب،پرده از این روابط پنهانی برداشت.
این روزنامه نگار صهیونیست اطلاعات این کتاب خود را با تکیه براسناد آرشیو سازمان جاسوسی رژیم اشغالگر قدس(موساد) منتشر کرد.
در این کتاب پرده از روابط رژیم اسرائیل و مغرب و کمکهای موساد به حسن دوم پادشاه وقت مغرب برای ترور مهدی بن برکه و دفن وی در یکی از مناطق اطراف پاریس برداشته می شود و به کمک مغرب به رژیم اسرائیل به منظور میانجیگری با "انورسادات" رئیس جمهوری اسبق مصر نیز اشاره شده است.
"بن برکه" یکی از مخالفان دولت مغرب در آن زمان بود و در جنگی که پاییز1963 میان الجزایر و مغرب رخ داد، طرفدار الجزایر بود.
از دیگر مسائل مهمی که دراین کتاب به آن پرداخته شد، تلاش موساد برای مجهزکردن مغرب به سلاح ها، تجهیزات و اطلاعات جاسوسی در جنگ این کشور با الجزایر است.
نویسنده دراین کتاب، روابط پنهان مغرب و رژیم اسرائیل را ازهمان ابتدای آن یعنی سال 1955، زمانی که موساد تصمیم به حمایت یهودیان مغرب با هدف مهیا کردن زمینه برای مهاجرت آنان به سوی سرزمینهای اشغالی داشت، نقل می کند.
چند روز پیش یک روزنامه مصری در گزارشی در واکنش به اقدام مغرب در قطع روابط دیپلماتیک خود با جمهوری اسلامی ایران آورد: از روز اعلام تاسیس رژیم اسرائیل در 60 سال پیش تا کنون مغرب و اسرائیل روابط منحصر به فردی داشتنه اند. جامعه یهودیان مغرب بسیار بزرگ بود، اما طی چند دهه از تاسیس اسرائیل درصد بزرگی از یهودیان مغرب به فلسطین اشغالی مهاجرت کردند.
مغرب امروزه به صورت رسمی بهترین روابط را با رژیم اسرائیل دارد واین امر به بخشی از نقش ملک حسن دوم باز می گردد. و این درحالی است که بیشتر مردم مغرب با قدرت از فلسطینی ها حمایت می کنند.
به گزارش العالم،روابط میان رژیم اشغالگر و مغرب در یک طرح گردشگری مشترک میان اسرائیل مغرب و اسپانیا آشکار شد. این طرح را نخستین بار وزارت گردشگری مغرب در کنفرانس "یورومید" ارائه کرد، کنفرانس وزرای گردشگری اروپا و کشورهای حوزه مدیترانه است که در ماه مارس در پاریس برگزار شد، و این وزارتخانه ها آمادگی خود را برای کمک به این طرح اعلام کردند.
بسیاری از شرکتهای مغربی رابطه تنگاتنگی با شرکتهای اسرائیلی دارند، هرچند آشکار کردن این روابط مسئله ساده ای نیست. در این زمینه می توان به چند نمونه اشاره کرد که از بارزترین آنها شرکت "زیماک " است که در سال 1983 در دارالبیضا تاسیس شد. این شرکت در واقع شاخه ای از شاخه های شرکت کشتیرانی زیم (ZIM) است. اسرائیل در سرمایه شرکت مادر زیم بیش از 48 درصد شریک است. این شرکت ماهیانه انجام یک یا دو سفر دریایی را بین شهرهای حیفا و بارسلونای اسپانیا و دارالبیضا برنامه ریزی می کند، همچنین شرکت "تاهال" ویژه آبیاری کشاورزی است، که در ساخت طرحهایی در شهرهای "بنسلیمان" و "وجده" سهیم بوده است.
شرکت "ریکاویم" به عنوان یک شرکت اسپانیایی در مغرب در سال 1993 تاسیس شد، که در واقع شاخه ای از شرکت "نیطاویم" اسرائیل است که ویژه فناوری کشاورزی است.
از دیگر بخشهای تامین کننده منافع اسرائیل در مغرب، بانکها، بورس، و حمل و نقل دریایی است. همچنین خصوصی سازی اراضی "سوجیطا" و "صودیا" فرصت بیشتری برای نفوذ اسرائیل در بخش کشاروزی مغرب فراهم کرده است که، و انتظار می رود این امر با حمایت اسپانیا صورت گیرد.
در همین راستا، شرکتهای "ام تی دی اس" MTDS)) در "رباط" و شرکت "فناوری انور"(ANNOUR TECHNOLOGIE) در "دار البیضاء" از جمله شرکتهای مغربی هستند که برای کالاهای اسرائیلی در زمینه فناوری های پیشرفته بازاریابی می کنند. این دو شرکت با شرکت اسرائیلی شیک پوینت (CHECK POINT) مرتبطند.
منابع آگاه اعلام کرده اند که یکی از آژانسهای مسافرتی در دارالبیضا به مشتریان خود پیشنهاد می کند سفرهای تفریحی به اسرائیل داشته باشند. قیمت این سفرها مناسب است و با ده هزار درهم انجام می شود (هزینه سفر، غذا و محل اقامت).
"اسماعیل العلوی" وزیر سابق کشاورزی مغرب پیش از این اذعان کرد، برخی شرکتهای مغربی تولیدات ساخت اسرائیل را از هلند و دانمارک وارد می کنند.
تجار اسرائیلی در سپتامبر 1997 برای شرکت در کنفرانس جهانی آب به این کشور سفر کردند. سفرهای دیگری در سال 1999 به صورت مخفیانه انجام شد و این در حالی بود که دور دوم انتفاضه فلسطین به اوج خود رسیده بود.
مغربیهای ساکن سرزمینهای اشغالی، نقش مهمی در حفط ارتباط میان رژیم اشغالگر و مغرب بر عهده دارند. شمار ساکنان مغربی سرزمینهای اشغالی به 700 هزار نفر می رسد که نقش آنها دارای تاثیرات و پیامدهایی در زمینه اقتصادی است.
رژیم اشغالگر منافع بسیار زیادی در مغرب دارد، و نفوذ اسرائیلی ها از راه های گوناگون در بخشهای مختلف اقتصادی منافع بسیاری را برای این رژیم به همراه داشت که بر هیچ کس پوشیده نیست این منافع در حمایت مالی از ماشین جنگی اسرائیل نقش عمده ای دارد.
در سال 1986 پادشاه وقت مغرب از "شیمون پرز" نخست وزیر وقت اسرائیل برای سفر به مغرب دعوت کرد. پس از امضای توافقنامه ای برای اعلام موضع میان فلسطینی ها و رژیم اسرائیل در سپتامبر 1993، مغرب با شتاب روابط با اسرائیل را در سطح دفاتر تماس دو جانبه در سپتامبر 1994 برقرار کرد، تا برای مغربیهای یهودی در اسرائیل امکان برقراری ارتباط با کشورشان، فراهم شود. البته این دفاتر در سال 2000 در پی خشونت و تروریسم اسرائیلی بر ضد مردم فلسطین بسته شد.
پس از انتشار کتاب "الرابط المغربی" نوشته "ساموئل سیکی" روزنامه نگار و افسر سابق اطلاعات نظامی اسرائیل، مسئله همکاری ها و ارتباط امنیتی و نظامی رباط و تل آویو کاملا آشکار شد. "سیکی" در این کتاب جزئیات طرح محرمانه یکی از جاسوسان موساد را برای ترور "جمال عبدالناصر" رئیس جمهوری وقت مصر در سفر رسمی به مغرب، به وسیله کارگذاری بمب در تخت خواب یا ارسال گلدان بمبگذاری شده، افشا کرد. "ایسار هارئیل" رئیس موساد در آن زمان با این طرح مخالفت کرد. در آن زمان به هر یهودی مهاجر از مغرب 250 دلار پرداخت شد، که در مجموع این رقم در مقابل 80 هزار یهودی در مجموع 20 میلیون دلار شد. این افراد به صورت مخفیانه از مغرب با همکاری موساد به سرزمینهای اشغالی انتقال داده شدند.
بر اساس کتاب ساموئل سیکی، "حسن دوم" به صورت محرمانه در سال 1977 با "موشه دایان" در رباط دیدار و چهار ساعت گفتگو گرد. پس از گذشت دو ماه از این نشست "سادات" اعلام کرد که قصد دارد به قدس سفر کند. سازمان امنیت ارتش مغرب در سال 1973 به اسرائیل اعلام کرد که مصر و سوریه در آستانه جنگ قرار دارند.
همچنین در این کتاب آمده است که اسرائیل به مغرب برای سازماندهی دستگاه های امنیتی و کنترل ساخت دیوار در "الصحراء" کمک کرد و به رباط تانکهای فرانسوی "ای ام اکس - 13" فروخت، و با تجهیز قایقهای ماهیگیری مغرب به رادار، این قایقها را به گشتی های ساحلی تبدیل کرد.
موساد توسط مغرب توانست در سال 1965 با پیگیری نشست کشورهای عربی در "دارالبیضاء" آگاه شود که ارتش کشورهای عربی تا مدتی طولانی آمادگی ورود به جنگ را ندارند.
مغرب همچنین با مهندسی "آریل شارون" و لابی یهودی در آمریکا دیوار خفت و ننگ را در "صحرای غربی" ساخت. این طرح سبب افزایش نارضایتی و انزجار ساکنان صحرا از دولت مغرب شد.
روزنامه های چاپ سرزمینهای اشغالی در آن هنگام از سفر هیئتهای عالیرتبه دولت مغرب به تل آویو خبر دادند، که سرزمینهای اشغالی را محلی برای تعیین سیاستهای خود می دانند، و با حمایت لابی یهودی آمریکا قصد دارند، شیوه حکومتی خودگردان را بر جبهه پولیساریو و مردم صحرا تحمیل کنند.
روزنامه "معاریو" چاپ سرزمینهای اشغالی فاش کرد که مغرب از لابی یهودی درخواست کرده است تا از طرح خود برای ایجاد "حکومت خودگردان در صحرای غربی" حمایت کند.
این روزنامه می افزاید: بسیاری از منابع اتفاق نظر دارند که فعالیتهای دیپلماتیک تل آویو و رباط در هفته های پیش از بررسی مسئله صحرای غربی در شورای امنیت سازمان ملل متحد، سرعت بیشتری گرفت، به صورتی که رباط برای درخواست حمایت لابی اسرائیلی در واشنگتن به سرعت راهی تل آویو شد، تا جرج بوش رئیس جمهوری آمریکا را تحت فشار قرار دهد.
معاریو تاکید کرد: اسرائیل پس از دریافت وعده هایی درباره بهبود روابط رباط - تل آویو، چند روز قبل از بررسی مسئله صحرا در شورای امنیت، توانست بیانیه ای با امضای 169 عضو کنگره فراهم کند که در آن از رئیس جمهوری آمریکا درخواست شده بود تا از پیشنهاد مغرب درباره اعطای خودگردانی به مناطق مختلف صحرا موافقت کند.
معاریو فاش کرد که "فرا خواندن نماینده رباط از تل آویو تنها اقدامی نمایشی بود، زیرا روابط میان این دو در عالی ترین سطوح ادامه یافت".
از سوی دیگر خبرگزاری "افرول نیوز" به نقل از منابع آگاه در واشنگتن فاش کرد که "دولت مغرب به اسرائیلی ها وعده داده است که در صورت کمک اسرائیل برای پیروزی طرح مغرب درباره صحرای غربی و اعتراف سازمانهای بین المللی به این طرح، اسرائیل را به رسمیت بشناسد و با تل آویو روابط دیپلماتیک برقرار کند".
پس از حمله رژیم اشغالگر به غزه، رابطه نزدیک دولت مغرب با این رژیم کاملا آشکار شد، به صورتی که پس از اخراج سفیر رژیم اشغالگر از ونزوئلا و قطع روابط شبه کامل این کشور با رژیم اسرائیل،دولت مغرب سفیر خود را به بهانه حمایت کاراکاس از حزب پولیساریو فراخواند.
البته این نخستین بار نیست که این روابط افشا می شود، بلکه در گذشته نیز مواردی صورت گرفته بود که تنها شک ملتهای عربی و اسلامی را تا بالاترین حد بر می انگیخت.
همچنین اقدام اخیر مغرب در قطع روابط دیپلماتیک با ایران، اقدامی از سوی رژیم صهیونیستی برای ایجاد تفرقه میان کشورهای اسلامی و عربی و مسلمانان قلمداد شده است.
این اقدام می تواند به خوبی نقش و میزان تاثیر رژیم اشغالگر اسرائیل را در سیاستهای مغرب و روابط رباط با دیگر دولتهای عربی و اسلامی، مشخص کند.
نظر شما