به گزارش خبرنگار مهر، فروش دومین فیلم سینمایی مسعود ده‌نمکی در روزهای آغاز بهار گرچه دور از ذهن نبود، اما تصور اینکه "اخراجی‌ها 2" در کمتر از 15 روز نمایش در تهران و شهرستان‌ها با فروش سه میلیارد تومانی رکوردی تازه در سینمای ایران به جای بگذارد، کمی سخت بود.
استقبال مردم از "اخراجی‌ها 2" را می‌توان به عوامل و دلایل مختلف نسبت داد. می‌توان بدبین بود و به بهانه اینکه فیلم دوم ده‌نمکی مانند اولین تجربه سینمایی‌اش یک کمدی عامه‌پسند است، موفقیت فیلم در جذب مخاطبی را نادیده گرفت که اغلب تولیدات سینمای ایران آنقدر برایش جذابیت ندارد که برای دیدن آن هزینه و وقت صرف کند و به سینما برود. فروش خیره‌کننده "اخراجی‌ها 2" نکاتی پنهان را درباره مخاطب سینمای ایران، نیاز او به کمدی و سرگرمی و سلیقه نازل انبوه این مخاطبان آشکار میکند.
آنچه "اخراجی‌ها 2" را به فیلم محبوب ایرانی‌ها در روزهای ابتدای سال تبدیل کرد تنها به خود فیلم و حتی سابقه فیلمساز محدود نمی‌شود. موفقیت فیلم بر یک بستر شکل می‌گیرد و "اخراجی‌ها 2" مجموعه‌ای از عوامل را در اختیار دارد. "اخراجی‌ها 2" دنباله فیلم قبلی کارگردان است، فیلمی که گیشه‌ای پررونق داشت و برای بسیاری از مخاطبان شناخته شده است.
زمینه تبلیغاتی به نفع "اخراجی‌ها 2" از همین نقطه شروع می‌شود، آن هم در جامعه‌ای که هنوز تبلیغات شفاهی درباره یک فیلم از هر ابزار تبلیغی دیگر روی مخاطب بیشتر تاثیر می‌گذارد. مخاطبی که به دیدن چند باره "اخراجی‌ها" در سالن‌های سینما اکتفا نکرده و حتی نسخه ویدئویی فیلم را بارها تماشا کرده با ذهنیتی که از تجربه خوشایند قبلی دارد، برای دیدن فیلم به سینما می‌رود.
او با این باور که "اخراجی‌ها 2" بیشتر سرگرمش میکند و می‌خنداند به دیدن این فیلم می‌رود و فیلم به این خواسته ذهنی و باور مخاطب پاسخ می‌دهد. تماشاگری که برای دیدن "اخراجی‌ها"ی دیگر به سینما می‌رود با انبوهی از شوخی‌ها و تکه‌پراکنی‌هایی روبرو می‌شود که بسیار بیشتر از فیلم قبلی این فیلمساز او را می‌خنداند. مخاطب از دیدن فیلم مغموم نمی‌شود و آن را به انبوهی از مخاطبان بالقوه این کمدی عامه پسند توصیه میکند.
"اخراجی‌ها2" مانند اولین فیلم ده‌نمکی کارناوالی از بازیگران محبوب است که حضور یکی از آنها به تنهایی می‌تواند عامل فروش یک فیلم باشد. حضور این تعداد بازیگر سرشناس در یک فیلم کمدی امتیازی است که مخاطب عام به سادگی از کنارش عبور نمی‌کند. بازیگران تیپ‌هایی فاقد پیچیدگی و ویژگی خاص در این فیلم بازی می‌کنند.
"اخراجی‌ها2" فاقد هر گونه پیچیدگی و دشواری و کاملا برای مخاطب قابل درک است. فیلمساز نکته ثقیلی را برای مخاطب مطرح نمی‌کند و می‌کوشد قصه‌اش را بدون تعلیق و گره‌افکنی طوری روایت کند که برای تماشاگری که به قصد سرگرمی به سالن سینما آمده قابل درک باشد.
|
رکوردشکنی "اخراجی‌ها 2" دلیلی بر ارزش‌های نداشته فیلم نیست. حتی اگر کارگردان و تهیه‌کننده بخواهند این ملغمه را اثری ملی و درباره دفاع مقدس بدانند |
این راز اسقبال مخاطب تهرانی و شهرستانی از "اخراجی‌ها 2" است. معمولا فیلم‌هایی که در تهران با استقبال مواجه می‌شوند در شهرستان‌ها فروشی به اندازه تهران ندارند، اما "اخراجی‌ها 2" مخاطب تهرانی و شهرستانی را به هم پیوند می‌زند. با وجود امتیازهایی که فیلم برای جذب مخاطب عام دارد، عوامل بیرونی هم در فروش این فیلم بی‌تاثیر نیست.
فیلم در 28 سالن روی پرده رفته، تبلیغات تلویزیونی مفصلی دارد و با یک خوش‌اقبالی رقیب قدرتمندی مانند "درباره الی" که می‌توانست به دلیل قابلیت‌هایش به یک فیلم پرفروش تبدیل شود را در کنار ندارد. گویی همه چیز مهیا شده تا فیلم دوم مسعود ده‌نمکی به فیلمی پرفروش و ماندگار در تاریخ سینمای ایران تبدیل شود.
اما این ماندگاری و رکوردشکنی دلیلی بر ارزش‌های نداشته فیلم نیست. حتی اگر کارگردان و تهیه‌کننده بخواهند این ملغمه را اثری ملی و درباره دفاع مقدس بدانند. فروش "اخراجی‌ها 2" را نمی‌توان به حساب قابلیت‌های سینمای ایران نوشت و نمی‌توان به این موفقیت مقطعی که به جریانی مستمر، مداوم و پویا تبدیل نمی‌شود، دل بست.
مخاطب سینمای ایران که زمانی "شوکران" و "زیر پوست شهر" یا کمدی‌های متفاوت "مارمولک" و "نان، عشق و موتور 1000" را می‌دید در این سال‌ها چنان تغییر کرده که "اخراجی‌ها" برایش تبدیل به یک پدیده می‌شود. این مسیر نشاندهنده واقعیتی است که از خلال آن می‌توان به تصویری روشن و شفاف از جامعه، روند سیر مخاطب سینما و قابلیت‌های تلف شده این سینما رسید.
نظر شما