سرمقاله هاي امروز روزنامه ها درباره پرونده فعاليتهاي هسته اي ايران

تجربه تلخ يكساله ، پايان سراب اروپا!  روزنامه جمهوري اسلامي 25/3/83

بسم الله الرحمن الرحيم
ارايه پيش نويس قطعنامه شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي با آن محتواي ضد ايراني ، توسط انگليس ، فرانسه و آلمان ، يك تجربه تلخ و آزاردهنده براي ديپلماسي جمهوري اسلامي ايران تلقي مي شود.

تا اين اواخر كساني در مراكز تصميم گيرنده و همچنين در دستگاه ديپلماسي كشور ، بر اين باور بوده اند كه گويا اروپا و آمريكا در قبال جمهوري اسلامي ايران مواضع متفاوتي دارند و اين تفاوت مواضع، از تفاوت ديدگاهها در قبال ايران اسلامي سرچشمه گرفته است.

دارندگان اين طرز فكر بر اين نظريه اصرار مي ورزند كه گويا با نزديكتر شدن به اروپا مي توان سياست هاي خصمانه آمريكا در قبال ايران را خنثي كرد لكن امروزه همگي با تلخكامي احساس مي كنند كه نه تنها رفتار باج طلبانه واشنگتن به اروپا هم تسري يافته و امروزه ما با جبهه اي مواجهيم كه اروپا و آمريكا در يك صف در برابر ما قرار گرفته اند.

كساني بدون توجه به ماهيت وابسته انگليس كه انصاف نقش"دلال آمريكا" را در بازيهاي سياسي اروپا بر عهده گرفته، تصور مي كردند كه با ابراز حسن نيت در قبال انگليس ، فرانسه و آلمان ، مي توانند روي حسن نيت متقابل اروپا حساب خاصي را باز كنند ولي امروز همه در اين مورد اتفاق نظر دارند كه انگليس حتي آلمان و فرانسه را هم به نبال خود كشانيده و تنها خاصيت تفاهمات تهران، اين بوده است كه ايران، وجه المصالحه اروپا و آمريكا شده است.

در واقع حسن نيت و همكاري هاي يكطرفه ما در قبال انگليس ، فرانسه و آلمان و همچنين با آژانس بين المللي انرژي اتمي، فقط باعث افزايش سطح توقعا طرف مقابل شده و آنها هيچگاه "نقش ميانجي" را ايفا نكرده اند و هميشه با ما "طرفيت" داشته اند. ارايه پيش نويس قطعنامه شوراي حكام توسط انگليس ، فرانسه و آلمان نشان مي دهد كه آنها نه تنها "بيطرف" نيستند كه حتي اصول اخلاقي را هم زير پا گذاشته اند و امروزه بجاي آن لبخندهاي مليح وزراي خارجه آلمان و فرانسه و پوزخند "جك استراو" وزير خارجه دولت لرزان "بلر"، اين هر 3 موضع تحكيم آميز و خصمانه اي را كه از ابتدا در تدارك داشتند ولي آنرا علني نكرده بوده اند، امروزه در وقيحانه ترين تصوير ممكن به نمايش گذاشته اند و ديپلماسي  بشدت خوشبينانه و ساده لوحانه ايران را "مات" كرده اند!

اگرچه در طول اين دوره يكساله، فرصت هاي ارزشمدي از دست رفت و حسن نيت بيش از حد و همكاري يكطرفه ما به حساب ضعف ما گذاشته شد، ولي هنوز هم براي تصحيح اشتباهات گذشته و جلوگيري از لطمه بيشتر، فرصت باقي است منافع ملي در مصالح كشور بايستي محور اصلي تفاهمات و جوهره تمامي مناسبات ما باشد و بر اين اساس، خوشايند اين و آن، نمي تواند ملاك در تصميم گيري ها و تصميم سازيهاي ما باشد.

در اين ميان تكليف انگليسي هاي شرور، كاملا مشخص است. "توني بلر" حتي توسط مردم انگليس هم به عنوان سگ دست آموز بوش كوچك شناخته مي شود كه به خاطر خوشايند بوش كوچك، دم تكان مي دهد. ولي فرانسه و آلمان كه حجم عظيمي از مناسبات اقتصادي - تجاري ايران را به خود اختصاص داده اند و شريك عمده اقتصادي ما هستند، انصافا امتحان بسيار بدي پس داده و ثابت كرده اند كه آنها هم قابل اعتماد نيستند. تجربه تلخ يكساله اخير ، پايان سراب اروپا را به ما نشان داد و ثابت كرد كه اتحاديه اروپا ، هر تفاهمي با ما را به وسيله اي براي معامله با آمريكا تبديل خواهد كرد و ايران را وجه المصالحه مناسبات خود با آمريكا مي كند كه مي بينيم كرده است.

اگر كسي بپرسد كه ميان مواضع اروپا و آمريكا در پرونده انرژي هسته اي ايران چه تفاوتي است، بايد گفت امروزه هيچ تفاوتي وجود ندارد ولي اروپا بايستي از اين نكته شرمسار باشد كه به حسن نيت هاي ايران خيانت كرد و نشان داد كه از ابتدا شايسته چنان اعتمادي نبوده است.

پايان سراب اروپا ، بايستي نقطه آغاز ديپلماسي فعال، روشن و مبتني بر اصول ما باشد كه ديگر با طناب پوسيده اروپايي ها به درون چاه نرويم، چون دقيقا همين سرنوشت انرژي اتمي ، عينا تكرار خواهد شد و چنين مباد.

در همين زمينه بخوانيد:
ايران ديگر نسبت به توافقنامه تهران تعهدي ندارد