خبرگزاری مهر - گروه سیاسی: این کتاب که به همت انتشارات همداد در 176 صفحه منتشر شده سعی دارد ضمن اثبات این فرضیه که مردمسالاری دینی با دموکراسیهای غربی متفاوت است به این سئوال پاسخ دهد که آیا مردمسالاری دینی با دموکراسی غربی متفاوت است یا خیر؟
نگارنده کتاب در مقدمه آن نوشته است: در مردمسالاری دینی نسبی گرایی، جایی ندارد و حقیقت ثابت است و در هر دوره و زمانی گوهر حقیقت معیار اصلی است و با حقیقتها رو به رو نیستیم بلکه یک حقیقت معیار اصلی ما است. همانطور که در دموکراسی مردم نقش اصلی و بدیهی را دارند در مردمسالاری دینی نیز مردم ملاک اعتبار و مقبولیت هستند و میزان مشروعیت با نسبت حقیقت سنجیده می شود که آن بر اساس مبنایی خارج از اراده مردم است و آن میزان عقل و حیات معقولی است که در چارچوب وحی تعیین می شود.
در ادامه مقدمه این کتاب می خوانیم: با پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی مدلی به نام "مردمسالاری دینی" در شکل عملی و کارآمد با توجه به زمینه ها و ریشه های آنکه در حکومت نبوی و علوی به وجود آمده و با نظران علمایی چون آخوند خراسانی، آیت الله نائینی و حاج آقا نورالله اصفهانی مطرح شد. این مدل بر اساس تلفیقی از مردمسالاری به عنوان اراده عمومی و دینی به عنوان ابتناء اراده مردم بر وحی قرار گرفته است.
این کتاب پس از مقدمه در چهار فصل با موضوعات تاملاتی نظری در باب دموکراسی، مردمسالاری دینی و مبانی نظری آن، پیش زمینه های مردمسالاری دینی، مردمسالاری در اندیشه سیاسی امام خمینی(ره) و نهایتا تفاوت مردمسالاری دینی با دموکراسی غربی به موشکافی مهمترین مباحث مورد نظر در این حوزه ها می پردازد.
نظر شما