به گزارش خبرنگار مهر در قزوین از گذشته‌های دور مردم قزوین در نوزدهمین روز از ماه دوم سال جدید که با پنجاهمین روز سال مصادف می شود در تداوم و زنده نگهداشتن یک مراسم آیینی به مصلای شهر می‌روند و دراین مکان با خدا و راز و نیازمی‌کنند.
این مراسم به آن خاطر است که اگر تا به آن روزاز سال باران خوبی آمده باشد، مردم در مصلی نماز شکر می خوانند و به خاطر بارش باران و نزول رحمتهای الهی از خداوند سپاسگزاری می‌کنند و اگر سال کم بارانی هم پیش بینی شود مردم با اقامه نماز استسقاء ازخدا طلب باران رحمت می‌کنند.
پس از آن اغلب مردم به دامان طبیعت رفته و روزی شبیه سیزده بدر را تجربه می کنند.
یک کارشناس میراث فرهنگی به خبرنگار مهر گفت: با توجه به اینکه این مراسم معمولا درمصلی برگزار می‌شود، یک آئین مذهبی به شمارمی آید اما در عین حال به دلیل اینکه محل برگزاری مراسم خارج از شهر است، مردم پیوند و ارتباطی با طبیعت برقرارمی‌کنند و ضمن برگزاری مراسم عبادی، خانواده‌ها نیز دور هم جمع می شوند و ضمن تجدید دیدارها و صله رحم روز شادی را در دامن طبیعت و خارج از خانه سپری می کنند.
وی افزود: در این مراسم مردم با پختن آش و دیماج غذای سنتی مردم قزوین (مخلوطی از پنیر، سبزی، گردو، کشمش و سیر) چون در بهترین روز فصل بهار از نظر شرایط آب و هوایی برگزار می‌شود تجدید پیوندی با طبیعت و تجدید روان و اعصاب نیز تلقی می شود.
به گفته کارشناسان میراث فرهنگی آئین پنجاه بدر در کمتر نقطه ای از ایران اسلامی برگزارمی شود و می‌توان گفت که مختص شهر قزوین است.
مراسم پنجاه بدرریشه ای تاریخی دارد و شبیه به مراسم سیزده بدر است و احتمال می‌رود که این مراسم در زمان قبل از اسلام نیز فقط با حضور در طبیعت برگزار می‌شده و بعد از اسلام با توجه به گرایش مردم به دین مبین اسلام، نماز طلب باران نیز به آن اضافه شده و درهمه مراکز اسلامی باب شده و پیوند باشکوهی را برقرار کرده است.
مراسم پنجاه بدر در مصلای قدیمی و روباز در منطقه جنوب شهر که اطراف آن را باغات زیبا و فضای سبزی گسترده پوشانده است، برگزارمی شود.
نظر شما