پیمان قریب پناه در حاشیه دوازهمین جشنواره ملی تئاتر مقاومت خرمشهر در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد جهان شمول بودن تئاتر مقاومت گفت: به طور قطع در کشورهای دیگر که با مقوله جنگ درگیر بوده اند، آثاری در این خصوص دیده می شود مانند تئاترها و نمایشنامه هایی که درباره جنگ آلمان و ویتنام و ... ساخته شده است اما باید در نظر داشت که نگرش و اعتقادات ما نسبت به جنگ بر مسئله بین المللی کردن جشنواره دفاع مقدس، تاثیر به سزایی دارد.
وی اظهار داشت: زیرا جنگ علیه ایران، یک جنگ تحمیلی بوده و قهرمان پروری و اسطوره سازی به واسطه هشت سال مقاومت در آن از جایگاه خاصی برخوردار است که این موضوع نمی تواند با بسیاری از جنگها هم سو و قابل مقایسه باشد.
قریب پناه افزود: ما می توانیم در جشنواره دفاع مقدس بخشی را به عنوان بخش بین الملل داشته باشیم که آثار کشورهای دیگر در آن به نمایش در آید که این موضوع می تواند اتفاق خوبی در جشنواره باشد اما در بحث رقابتی، تنها می توانیم از آثار کشورهایی استفاده کنیم که به نوعی جنگی شبیه جنگ ما و نیز مقاومتی را پشت سر گذارده اند.
وی ادامه داد: مانند مقاومت کشورهای فلسطین، عراق و ... که با به تصویر کشیده شدن صحنه هایی از جنگ مقاومت آنها، می توان به نوعی مقاومت مردم خودمان را به یاد آورد و اینگونه می توان پس از مقایسه کار این کشورها با کارهای داخلی درباره آنها به بحث و تبادل نظر پرداخت.
نویسنده و کارگردان نمایش «سه، دو، یک سکوت» درباره دغدغه های هنرمندان در مورد تئاتر دفاع مقدس گفت: در صورتی که یک هنرمند خودش را به این جنگ و مقاومت که با ایثار سرشاری همراه بوده، موظف بداند و با نیت ادای دین و اعتقاد به دفاع مقدس عمل کند، به طور قطع تئاتر دفاع مقدس می تواند به یک دغدغه مهم برای هنرمندان بدل شود البته با ارزش نهادن به آثار هنرمندی که کارش را در این حوزه ارائه می دهد و با مورد حمایت قرار دادن این آثار، می توان هنرمندان دیگر را که حتی ذره ای به ارائه کار در این موضوع معتقدند، تشویق و دلگرم کرد.
نظر شما