راضیه تجار، نویسنده و منتقد ادبی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن بیان این مطلب گفت: مطلوبترین حالت این است نویسندگی به عنوان پیشه در کشور مطرح شود. به گمان من نویسنده باید محکم و استوار نویسندگی را به عنوان یک حرفه مطرح کند و با ثبات قدم از آن دفاع کند.
وی افزود: مهمترین مانع حرفه‌ای شدن نویسندگی در ایران دغدغه اقتصادی نویسنده است. زمانی که نویسنده اثری را به زیر چاپ می‌برد مدتها طول می‌کشد تا حق‌التالیف خود را بگیرد. این البته بخشی از مشکلات نویسندگان است و به این مشکل باید شمارگان کتاب را نیز افزود. شمارگان کتاب دوهزار نسخه ای نمی‌تواند حق‌ِالتالیف مناسبی برای نویسنده در پی داشته باشد. اگر ما شمارگان کتاب میلیونی داشتیم نویسنده می‌توانست با فروش یک کتابش از نظر اقتصادی تامین شود و با فراغ‌بال به نوشتن آثار دیگرش بپردازد.
تجار در ادامه تصریح کرد: متاسفانه همین شمارگان پایین کتاب در کشور درست توزیع نمی‌شود و در دسترس مردم قرار نمی‌گیرد. از سوی دیگر تنوع عناوین کتاب در کشور ما زیاد است و عموما کتابهایی منتشر می‌شود که به نفع مخاطب نیستند. بسیاری به آسانی به کتاب سازی روی می‌آورند و همین خود عامل دیگری است که به فروش کتابهای جدی صدمه می‌زند.
نویسنده کتاب "جای خالی آفتابگردانها"اظهار داشت : یکی از مسائلی که می‌تواند تیراژ نامناسب کتاب را حل کند بهبود کیفیت ظاهری و محتوای کتابهاست. از یکسو اغلب کتابها در کشور ما چاپ مناسبی ندارند و از سوی دیگر بسیاری از نویسندگان به نوشتن آثاری روی می‌آورند که عموما مخاطب ندارد. مردم ارزش زیادی برای کتابهای جدی و خوب قائل هستند و اگر نویسندگان ما بتوانند مخاطب پسند بنویسند می‌توانند مطمئمن باشند که آثارشان فروش می‌رود.
وی در پاسخ به اینکه آیا خطوط قرمزی وجود دارد که مانع از حرفه‌ای شدن نویسندگی در ایران می‌شود؟ گفت: در کشور ما دو خط قرمز وجود دارد. یک خط قرمز این است که نویسنده‌‌ای جسارت توهین به نظام نداشته باشد و خط قرمز دوم برای کتابهایی است که مستهجن هستند.اگر کتابی، کتاب محکم و خوبی باشد و مسائل اروتیک و ضد انقلاب در آن وجود نداشته باشد کسی در ایران جلو انتشارش را نمی‌گیرد.
تجار سپس به راهکارهای ترویج فرهنگ کتابخوانی در ایران پرداخت و تاکید کرد: تزریقات کتاب در کشور ما باید به گونه‌ای باشد که مخاطبان زیادی جذب کند. تبلیغات و عملکرد رسانه در این کار بسیار موثر است، همچنین برگزاری نمایشگاههای کتاب و جشنواره‌های ادبی گوناگون،ٰ تاسیس پایگاههای داستانویسی ـ که داستانویسی را آموزش دهند و به مخاطبان یاد دهند چگونه آثار خوب را شناسایی کنند - و نقش مدارس و والدین در پرورش کودکان از جمله عواملی است که در ارتقای فرهنگ مطالعه کارساز است.
این نویسنده در پایان با اشاره به اهمیت رسانه‌ها در ترویج فرهنگ کتابخوانی تاکید کرد: رسانه‌ها می‌توانند سلیقه عام مخاطب را بالا ببرند و مخاطب عام را به مخاطب خاص تبدیل کنند، اما آنچه که ما مطبوعات وجود دارد خلاف این امر را نشان می‌دهد.
نظر شما