به گزارش خبرگزاری مهر، استرس اکسیداتیو با پیری و توسعه تومورها و سایر بیماریها ارتباط دارد. به تازگی محققان دانشگاه کالیفرنیا در ساندیگو ژن مسئول اثر سازگاری با استرس اکسیداتیو را شناسایی کردند.
نتایج این تحقیقات که در مجله PLoS Genetics منتشر شده است مکانیزمی را توضیح می دهد که از آسیب سلولی ناشی از "واکنشهای وابسته به اکسیژن" (ROS ) پیشگیری می کند.
ROS یونهایی هستند که همانند زباله های طبیعی متابولیسم اکسیژن تشکیل می شوند و نقش مهمی در فرایندهای علامتگذاری سلولی در داخل سلولها ایفا می کند. این طبقه از مولکولهای کوچک شامل یونهای اکسیژن، رادیکالهای آزاد و پراکسیدها هستند.
در شرایط استرس محیطی برای مثال در تماس با پرتوهای ماوراء بنفش، گرما و یا مواد شیمیایی سمی سطوح ROS می توانند تا حد بسیار زیادی افزایش یابند. این اثر می تواند به مولکولهای DNA، RNA و پروتئینهای درون سلولها آسیب برساند.
یکی از این استرسهای اکسیداتیو پراکسید هیدروژن است. این ترکیب اکسیداتیو یک نوع از رادیکالهایی است که در میتوکندریهای تولیدکننده انرژی تولید می شود. در این مورد سلول برای کاهش اثرات مخرب این ماده از یک متد ویژه استفاده می کند.
دانشمندان آمریکایی دریافتند که در این متد سازگاری سلولی یک فاکتور رونویسی با عنوان Mga2 نقش بسیار مهمی ایفا می کند.
Mga2 می تواند به عوامل فشارهای اکسیداتیو در سطوح کم پاسخ دهد و از اثرات مخرب آنها جلوگیری کند.
نظر شما