به گزارش خبرگزاری مهر، زمانی که مسیحیان در قرون وسطی سرگرم جنگ و چپاول و کشتار مردم بودند، دانشمندان مسلمان در حال ابداع پیشرفته ترین ابزار روز بودند. ابداعاتی مانند داروهای عروقی و رصدخانه های کیهانی از نتایج تلاشهای آن زمان مسلمانان بوده که گذشت زمان باعث کمرنگ شدن نقش آنها در تاریخ علم شده است.
یکی از تاریخدانان جهان طی 60 سال تلاش به ردیابی دست نوشته ها و افرادی پرداخت تا بتواند صدها ابزار متعلق به آن دوران را بازسازی کند. فواد سژین تاریخدان مسلمان اهل ترکیه آثار بازسازی شده آن دوران را از قبیل ساعت و سرنگ و ... در نمایشگاهی با عنوان موزه تاریخ فناوری و علوم اسلامی در استانبول ارائه کرده است.
به گفته وی مسلمانان مدرن از تاریخ عظیم علمی خود اطلاع چندانی ندارند و به همین دلیل گاهی این تاریخ با علوم مدرن تداخل پیدا می کند.
از جمله ابداعاتی که در این نمایشگاه ارائه شده است ساعت نجوم یا به بیان باستانی اسطرلاب نام دارد. این ابزار در قرن 11 میلادی، سال 622 بعد از میلاد زمانی که پیروان پیامبر اسلام در سراسر خاورمیانه، آسیای مرکزی و شمال آفریقا گسترده شدند مورد استفاده قرار می گرفت. اسطرلاب که منشا آن به یونان بازمی گردد امکان تعیین زمان و جهت را از روی صور فلکی برای مسافران به وجود می آورد.
اما افرادی که از این ابزار استفاده می کردند برای هر عرض جغرافیایی باید صفحه ای خاص را با خود حمل می کردند تا زمانی که دانشمندی مسلمان به نام ابراهیم ابن یحیا با تولید نمونه ای یکپارچه از این ابزار بار ماجراجویان مسلمان را سبک تر کرد. با استفاده از اسطرلاب جدید مسلمانان می توانستند ساعت دقیق نماز و جهت دقیق مکه را در هر کشوری که بودند، تعیین کنند. پس از آن اسطرلاب به سرعت به گسترش ساعتهای دیگر نجومی منجر شد.
دیگر آثار نمایش داد شده در این نمایشگاه ابزار تقطیر است که اولین بار در قرن 8 میلادی توسط دانشمندان مسلمان و به منظور استفاده در طبابت ارائه شد. با کمک این ابزار دانشمندان می توانستند انواع داروها، عطر و روغنهای حیاتی برای درمان بیماریها را به دست آورند.
ابزار تقطیر اولین دستگاهی است که می توانسته مواد را در سطوح مختلف از یکدیگر جدا کند. عملکرد این ابزار حرارت دادن به مایعی متشکل از مواد مختلف است. در این صورت موادی که از درجه تبخیر پایین تری برخوردارند بخار شده و در لوله هوای سرد این ابزار دوباره به مایع تبدیل می شوند. به این شکل می توان مواد را به ترتیب دمای تبخیر از یکدیگر جدا کرد.
بر اساس گزارش ویرد، اژدر دریایی ابزار دیگری است که در قرن 13 میلادی توسط حسن الرماح ارائه شد. وی برای اولین بار ایده استفاده از چاشنی انفجاری در لایه های فلزی را مطرح کرد. با استفاده از این ابزار مسلمانان می توانستند در نبردهای دریایی به خوبی مقاومت کنند.
چاشنی انفجاری اژدرهای دریایی الرماح نیترات پتاسیم، مایعی قابل اشتعال و براده های فلزی بوده است که پس از روشن شدن، احتراق ماده اژدر را به سمت هدف هدایت می کرده و در نهایت باعث انفجار آن می شده است.
نظر شما