ولادت فاطمه زهرا (س) را روز بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت، در مکه می دانند . نامها و لقبهایی که حضرت فاطمه دارد همه بیانگر صفات و سجایای ملکوتی اوست، صفاتی چون صدیقه طاهره، زکیه، زهرا، سیدة النساء العالمین، خیر النساء، بتول و از همه شگفت تر ام ابیها .
فاطمه زهرا (س) در جود، بخشش، بلند نظری و حسن تربیت وارث مادر و در سجایای ملکوتی وارث پدر و همسری دلسوز، مهربان و فداکار برای همسرش علی (ع) بود .
نه سال در کنار پدر و مادر و نه سال دیگر را کنار همسر گرانقدرش گذراند و در نشر تعلیمات اسلام، خدمات اجتماعی و کار منزل زندگی کرد .
فاطمه در کنار مادر و آغوش پر مهر پدر تربیت شد و علوم و معارف الهی را از سرچشمه نبوت فراگرفت و آنچه را طی سالهای زندگی در کنار پدر آموزخت، در خانه همسر به مرحله عمل گذاشت و چون مادری سالخورده و کدبانویی آزموده به اهل خانه و آسایش شوهر و تربیت فرزندان توجه می کرد و آنچه را بیرون خانه می گذشت ، مورد توجه قرار می داد و از حق خود و همسرش دفاع می کرد .
یکی از مسائلی که مشرکین خیلی به آن امیدوار بودند این بود که بعد از وفات پیامبر پیروان او بدون یار و یاور خواهند ماند و به زودی پیام محمد در جهان به فراموشی سپرده خواهد شد.
اما پیامبر یقین داشت که از او نسل پاک و با برکتی به وجود خواهد آمد که سرمنشأ تمام خوبیهای جهان خواهد شد. دیری نپایید که قلب پیامبر به نوید پروردگار روشن شد .
" ما به تو کوثر را عطا نمودیم، پس به شکرانه آن نماز به جای آور و قربانی کن. همانا (نسل ) دشمن تو بریده خواهد ماند."
نظر شما