به گزارش خبرنگار مهر در ارومیه، نیازی به روای قصه مظلومیت سردشت نیست، به گوشه گوشه شهر زخم خورده سردشت که چشم بچرخانی می توانی نمادهای درد، سرفه ، تاول، مطلومیت و... را ببینی و لمس کنی آن وقت می خواهی قصه مردم این شهر را برای همه بازگو کنی، بگویی سردشت" زنده هست و نیست، شهر انسانهایی است که با تمام شور زندگی، عشق به زیستن در آنها مرده است ...
حرفهای مردم سردشت تمامی ندارد...کافی است پای صحبت اهالی بنشینی... سردشتی ها به دردها و سرفه های گاه و بیگاه عادت کرده اند...اما از روز حادثه که می گویند بغض می نشیند توی گلویشان...خودشان هم می دانند این داغ کهنه نمی شود!
"هفتم تیرماه سال گذشته بود ایستاده بودم زیر تیغ آفتاب...بوی گلاب می آمد و خاک خیس خورده روی قبرها...پروین حرف می زند و من چشم می گردانم روی قبرها...بیشترشان نوشته نداشتند...
با نگاه خسته نگاهم می کند و می گوید:«صدای زوزه هواپیما آمد و بعد هم صدای انفجار» به گمانم خدارا شکر کرد که بمب روی سرمان نیفتاده که طعم تلخ و بوی عجیبی توی هوا پیچید، چند لحظه ای که گذشت صدای فریاد شیمیایی شیمیایی شهر را فرا گرفته بود «فهمیدیم عراقی ها شیمیایی زده اند.» گاز خردل بود اما دیگر فایده ای نداشت.
پروین ادامه می دهد: بیماری ما که درمان ندارد دکترها فقط می توانند یک کاری کنند درد و رنج ما کمتر شود اما درمانی در کار نیست.
لیلا که کمی آنطرف تر ایستاده است، چهره اش آنقدر زرد و سیاه شده و چشمانش آنقدر بی روح است که می شود درد و رنجی که بر او گذشته را در خطوط چهره اش دید می گوید: با اینکه چندین سال است شوهرم به دلیل بیماری ریه که ناشی از تنفس گاز خردل در جنگ است از کار افتاده، اما هیچ کمک هزینه ای از طرف بنیاد به ما پرداخت نمی شود، با وجود اینکه چند سال است در خواست کرده ایم.
ابراهیم که در سایه سار درختی ایستاده است سالهاست که شب و روزش را با درد تنگی و چسبندگی حنجره و گلو می گذراند...حنجره اش بعضی وقتها آنقدر کوچک می شود که نفسی هم اگر مانده باشد برایش، بند می آید...
زیر سکوت گرمای سردشت که تنها یادگار گاز خردل است می توانی صدای فریاد هزاران مصدوم بی گناه و بی پناه را بشنوی، مظلومیت و اشکها و سرفه های اهالی این دیار را ببینی، با خود فکر می کنم چرا باید گوشهایی که این فریادها را بشنوند کر شده اند و چشمهایی که باید ببینند نابینا؟!
می خوام با ابراهیم حرف بزنم اما ته خنده اش به سرفه های پی درپی منتهی می شود. خنده ها گم می شوند، گم و کسی توی گوشم می خواند: «من مرگ را زیسته ام...! من مرگ را زیسته ام...!»
حافظه تاریخی مردم کوتاه است، اما نه آنقدر که عمق فاجعه بشری رژیم بعث عراق را در سردشت فراموش کنند، مردم شهر سردشت و مصدومین و قربانیان این شهر در حالی به استقبال بیست و دومین سالگرد این فاجعه می روند که بسیاری از اهداف و برنامه های سالهای گذشته و وعده های مسئولین به ثمر ننشسته، مشکلات مصدومین همچنان باقی است و کمتر کسی دغدغه توجه به مصدومین شیمیایی و بازماندگان شهدا و حل مشکلات آنها را دارد.
| اثرات شیمایی بمباران سردشت هر روز رو به فزونی است و ابعاد تازه ای می یابد |
| نماینده سردشت در مجلس |
نماینده مردم سردشت در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر با محکوم کردن این جنایت بشری توسط رژیم بعث عراق می گوید: هفتم تیرماه سال 1366 در روزهای اوج جنگ تحمیلی علیه کشورمان شهرستان سردشت آماج بمبهای شیمایی یکی از فجایع بشری شد که امروز با گذشت بیش از دو دهه هنوز شاهد اثرات زیانبار این فاجعه هستیم.
محمدعلی پرتوی ادامه می دهد: عمق این جنایت بشری تا حدی بود که تنها چند روز بعد از بمباران 109 نفر بلافاصله جان خود را از دست دادند و عدد بیش از پنجهزار نفر در سازمانها بین المللی به عنوان مصدوم شیمیایی سردشت به ثبت رسید.
وی به جنایات رژیم بعث و بمباران شیمیایی حلبچه اشاره می کند و افزاید: ویژگی بارز بمباران شیمیایی سردشت در مقایسه با سایر مناطق بمباران شده کشور در طول جنگ تحمیلی این است که سردشت اولین شهر مسکونی دنیاست که بعد از جنگ جهانی اول و تصویب کنوانسیونهای منع سلاحهای شیمیایی مورد حمله شیمیایی قرار گرفت و به مراتب بدتر و فاجعه آمیزتر از حلبچه بود زیرا میزان گازهای استفاده شده در این شهرستان فاجعه آمیزتر از حلبچه، هیروشیما و...است.
پرتوی ادامه می دهد: گاز خردل طبق اطلاعات علمی 50 سال اثر ماندگاری دارد به همین علت فرزندان مصدومان شیمیایی دچار عوارض این گاز شده اند و نمود بارز این عوارض را می توان در نازایی زنان، افزایش سکته های قبلی و مغزی و... به راحتی مشاهده کرد که نمی توان به راحتی از کنار آنها گذشت.
این نماینده مجلس ادامه می دهد: گاز خردل مورد استفاده در بمباران حلبچه کشنده بود و در همان روز بمباران موجب مرگ بیش از پنجهزار نفر شد ولی صدام در فاجعه بشری سردشت در کنار گاز خردل از گازهای فلج کننده اعصاب و غیره استفاده کرده که اثرات آن بعد از سالها بروز داده می شود و ماندگاری بالای 50 سال دارد.
وی خاطرنشان می کند: به این دلیل متاسفانه شاهد هستیم بسیاری از مردم این شهرستان بعد از گذشت 22 سال علائم بیماری از جمله تاول، بیماری اعصاب و کوری و ... را نشان می دهند و این مظلومیت این مردم این شهرستان را چندین برابر می کند.
نماینده مردم سردشت: بی تفاوتی نسبت به مردم سردشت، فاجعه ای بدتراز بمباران شیمیایی
پرتوی که چند سال گذشته به فرماندار شهرستان سردشت بود با انتقاد شدید از بی تفاوتی ها در خصوص وضع موجود مردم این شهرستان می گوید: 17 سال بعد از وقوع فاجعه بمباران شیمیایی سردشت بنده به عنوان فرماندار این شهرستان فعالیت می کردم تنها 420 نفر از اهالی سردشت به عنوان مصدوم شیمیایی شناسایی و تحت پوشش بنیاد شهید و امورایثارگران بودند این در حالی است که در مجامع بین المللی اسم و مشخصات ییش از پنجهزار مصدوم به ثبت رسیده است.
وی می افزاید: در طول فعالیتم به عنوان فرمانداربعد از انجام 4 تا 5 کمیسیون پزشکی تعداد افراد شناسایی شده تحت پوشش به هزار و 400 نفر رسیده است و مابقی مصدومان ناشناخته باقی مانده اند.
نماینده مردم سردشت در مجلس با اعلام اینکه در حال حاضر بیش از 10 هزار نفر مدعی مصدومیت شیمیایی در بنیاد شهید و امور ایثارگران ثبت نام کرده اند، می گوید: تعدادی از این افراد با وجود داشتن مدارک بالینی لازم هنوز در بلاتکلیفی قرار گرفته اند.
وی با بیان اینکه مصدومان این فاجعه با کوچکترین گرد و غبار و آلاینده ها دچار مشکلات اساسی می شوند، خاطرنشان می کند: به کرات این موضوع را اعلام کرده ایم که بر اساس اعلام کارشناسان و متخصصان دنیا گاز خردل مورد استفاده در سردشت کشنده نبوده ولی ماندگاری زیادی دارد و به مرور زمان مصدوم را از پای می اندازد در این راستا هنوز شاهد هستیم بعد از 22 سال از این فاجعه هستند کسانی که به بیماری ریه مبتلا شده یا بدنهایشان تاول زده و دچار مصدومیت از ناحیه چشم می شوند.
وی با بیان اینکه متاسفانه کمیسیونهای پزشکی تشکیل شده در سردشت یا کارشناسی شده نیست یا پزشکان حاضر در این کمیسیونها قدرت تشخیص ندارند، ادامه می دهد: این افراد همان کسانی هستند که از سالهای گذشته ادعای مصدومیت دارند ولی در کمیسیونهای پزشکی رده شده اند و این موضوع درد مضاغفی بر آلام مصدومان است.
وی یادآوری می کند: شهروندان با اعتقاد به اینکه همه مردم سردشت مصدوم شیمیایی بوده و حق برخورداری از سیستم تامین اجتماعی در خور این همه رنج و مصیبت را دارند، معتقدند این کمیسیونها از قاعده خاصی پیروی نمی کنند.
تنها کلینک پزشکی مصدمان شیمیایی سردشت فاقد پزشک متخصص چشم، ریه و پوست است
نماینده مردم سردشت در مجلس شورای اسلامی همچنین با انتقاد از بی توجهی مسئولان می افزاید: هر چند کلینیکی ویژه برای رسیدگی به مشکلات درمانی جانبازان در شهر سردشت راه اندازی شده اما به نظر می‌رسد صرف نظر از فضای فیزیکی و تابلویی که بر سردر این کلینیک نصب شده، کارایی چندانی ندارد.
| کلینیک مجهز پزشکی سردشت فاقد پزشکان متخصص پوست، ریه و چشم است و تاکنون پزشکان حاضر نشده اند به طور دائم در منطقه اقامت کنند |
| پرتوی |
وی با اعلام اینکه این کلینک با وجود مجهز بودن بیشتر روزها تعطیل است، خاطرنشان می کند: متاسفانه تاکنون این مرکز فاقد پزشک متخصص چشم، ریه و پوست است که از نیازهای مبرم مردم این منطقه است.
وی مهمترین مشکل مردم این منطقه را بی توجهی مسئولان و مشکلات درمانی ذکر می کند و اضافه می کند: همچنین مقرر شده بود بخشی از بیمارستان 64 تختخوابی سردشت که در ماههای گذشته افتتاح شد به عنوان بخش ویژه شیمیایی فعالیت کنند که این اقدام صورت نگرفته و مورد بی مهری قرار گرفت.
پرتوی در ادامه بر رفع آلاینده های هوایی و محیطی شهر، آسفالت معابر و کوچه ها، تامین پزشک عمومی و تخصصی ریه وقلب و...برای کاستن از آلام این مصدومان تاکید کرد.
قانون حمایت از مصدومان شیمیایی تقدیم مجلس شده است
نماینده مردم سردشت در مجلس شورای اسلامی از تقدیم قانون حمایت از مصدومان شیمیایی سردشت به مجلس شورای اسلامی خبر داد و گفت: با گذشت این همه سال در کشور برای جانبازان در کشور قانون خاصی وجود دارد ولی مصدومان شیمیایی در کشور فاقد قانون حمایتی ویژه ای هستند.
وی می افزاید: بیش از52 هزار نفر مصدوم شیمیایی نظامی و غیرنظامی در کشور وجود دارد که در وضعیت بدی به سر می برند که علاوه بر این تعداد نیز 40 هزار مصدوم شیمیایی نیز وجود دارد که شناسایی نشده اند که در صورت گذشت سالها وضعیت این افراد نیز رو به وخامت خواهد رفت.
وی خاطرنشان می کند: هر سال که می گذرد به تعداد مصدومان شیمیایی سردشت نیز افزوده می شود در این راستا این افراد نیاز مبرمی به قانون حمایتی در کشور دارند که این قانون در یک فوریت تقذیم مجلس شده و به امضای 35 نفر از نمایندگان مجلس نیز رسیده است که دارای یک ماده و 5 تبصره است.
وی ادامه می دهد: مقرر شده یکشنبه هفتم تیرماه همزمان با سالروز بمباران شیمیایی سردشت و دوشنبه سالروز جهانی مبارزه با سلاحهای شیمیایی و میکروبی این طرح در مجلس مطرح شده و از طرح دفاع شود.
وی یادآورشد: در این طرح بنیاد شهید و امور ایثارگران موظف شده در تبصره اول مصدمان شیمیایی دارای مدارک بالینی را برای تحت پوشش در اولویت قرار دهد و در اولویت بعدی افرادی که در شعاع 500 متری از محل اصابت بمب های شیمیایی قرار دارد شناسایی و تعیین درصد کند.
وی تشکیل ستاد ویژه متشکل از فرمانداری، بنیاد شهید و امور ایثارگران، سپاه، شورای شهر و نیز انجمن حمایت از مصدومان شیمیایی برای تشخیص مصدومان شیمیایی شده در مناطق بمباران شیمیایی شده در کشور، شناسایی شهرهایی که بالای 500 نفر مصدوم شیمیایی دارند و ایجاد کلینیک مجهز به همراه پزشکان متخصص قلب، ریه، چشم و پوست و معرفی و ثبت شهرستان سردشت به عنوان اولین شهر مسکونی شیمیایی شده جهان را از دیگر تبصره های مورد طرح در این قانون عنوان کرد.
سردشت از یک بی توجهی تاریخی رنج می‌برد/هفت هزار شیمایی و ثبت نام 1400 نفر
از عضو ارشد انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت می خواهیم برایمان از وضعیت موجود مردم سردشت و هفت تیر بگوید، با صدای آکنده از بی پناهی می گوید: اینکه سردشت چرا و چگونه بمباران شد و چه بر سر مردم این سر آمد قصه ای تکراری است که پایان این قصه را باید مسئولان به خوبی رقم بزنند.
| سردشت اولین شهر مسکونی شیمایی شده جهان است/ از بیش از هفت هزار مصدوم آن تنها 1400 نفر تحت پوشش نام جانباز هستند |
| عضو ارشد انجمن دفاع از مصدومان شیمیایی سردشت |
وی با اشاره به عمق فاجعه بشری سردشت می افزاید: متاسفانه سردشت از یک بی توجهی تاریخی رنج می‌برد زیرا ما شاهد هستیم بیش از هفت هزار نفر از مردم سردشت مصدوم شیمیایی شده‌اند اما نام تنها هزار و400 هزار نفر از آسیب دیدگان فاجعه سردشت در قالب جانبازان شیمیایی قرار گرفته است.
وی با اعلام اینکه بعد از گذشت 22 سال مسئولان هیچ اقدام عملی برای حمایت از مردم این شهر انجام نداده اند، خاطرنشان می کند: کمیسیون های پزشکی که در این شهر انجام می شود متناسب با وضعیت مردم نیست و نظارت دقیقی هم بر این کمیسیونها صورت نمی گیرد قریب به بالای هفت هزار مصدم شیمیایی که تعدادی از آنها دارای مدارک بالینی هستند در پشت درهای کمیسیون پزشکی بلاتکلیف مانده اند و این در حالی است که یک نفر که در شهر دیگری سکونت دارد در کمسیون پزشکی سردشت به عنوان مصدوم شیمیایی معرفی و تعیین درصد می شود.
وی ادامه می دهد: به نظر می رسد یا این کمیسیون های پزشکی صلاحیت ندارند یا پزشکان حاضر در این کمیسیون ها قدرت تشخیص! ولی باید پرسید این وسط گناه مردم بی دفاع و مظلوم سردشت چه می شود؟
عمق فاجعه سردشت هنوز برای خیلی از افکار عمومی ناشناخته باقی مانده است
عزیزی پور می افزاید: درد مردم این شهر ماندگاری گاز خردل است این وضعیت باعث شده است قریب به هشت هزار پرونده پشت در کمیسیون های تخصصی پزشکی بماند. در سال 84 از چهار هزار و 600 نفر مدعی که تشکیل پرونده داده بودند، نزدیک به 20 نفر به عنوان جانباز با مصدومیت زیر 20 درصد شناخته شدند و از امکانات مالی محروم هستند.
آمارها نشان می دهد که تا به حال حدود 10 هزار نفر تشکیل پرونده داده اند که از این تعداد 17 درصد (نزدیک به هزار و 700 نفر) به عنوان جانباز با درصدهای پایین شناخته شده و از حقوقی برخوردار نیستند.
وی می گوید: سرهنگ "علو پانین" که از کارشناسان تسلیحات شیمیایی سازمان ملل بود، در سردشت پس از بازرسی هایش تعداد هشت هزار و 600 نفر را به عنوان قربانی این حادثه تایید کرد و این آمار را در اختیار سازمان ملل قرار داد، فاجعه شیمیایی سردشت غیر قابل انکار و غیر قابل مقایسه با فاجعه شیمیایی حلبچه است ولی عمق فاجعه سردشت هنوز برای خیلی از افکار عمومی ناشناخته باقی مانده است، حتی آیت الله هاشمی رفسنجانی در یکی از خطبه های نماز جمعه سال 82 بر این آمار صحه گذاشت و به طور مشخص این تعداد را هشت هزار و 24 نفر اعلام کرد.
وی خاطرنشان می کند: چهار نقطه وسط شهر و دو طرف ورودی شهر آماج شش بمب شیمیایی قرار گرفته چگونه می توان آمار هزار و 400 مصدوم شیمیایی را در این شهر کوچک باور کرد؟ در حالی که بیش از هفت هزار نفر مدعی مصدومیت هستند؟
عضو ارشد انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت ادامه می دهد: به عنوان سند ددمنشی رژیم بعث عراق در جهان و نماد مظلومیت ملتی بی دفاع از مسئولان انتظار داریم تسهیلات ویژه ای به مردم سردشت به عنوان جامعه ایثارگر اختصاص دهند.
وی با بیان اینکه مردم مرزی سردشت سالها در طول هشت سال دفاع مقدس آماج شدیدترین حملات نظامی بوده اند ولی یک لحظه نیز شهر را ترک نکرده و مقاومت کرده اند، خاطرنشان می کند: در این راستا مردم این شهرستان محروم مرزی انتظار دارند مزد سالها ایثار و مقاومت از میهن اسلامی را با تسکین آلام خود از مسئولان پس از سالها بگیرند.
عزیزی پور در ادامه از عدم وجود حتی یک متخصص چشم، پوست، ریه در این شهرستان انتقاد کرد و گفت: در ظاهر تنها کلینیک پزشکی دایر شده در سردشت برای مصدومان مجهزترین کلینیک است ولی هیچگونه خدماتی ارائه نمی دهد و وقتی پزشک وجود ندارد، نمی شود از این کلینیک استفاده کرد.
رئیس اداره بیناد شهید و امور ایثارگران سردشت نیز تعداد مصدومان شیمیایی را هزار و 800 نفر عنوان می کند و می گوید: سال گذشته کمیسیون پزشکی برای 600 مدعی مصدومیت تشکیل شد که 10 نفر شناسایی و تحت پوشش قرار گرفتند و پرونده 20 تا 30 نفر نیز در دست بررسی است.
صدیق معروف پور می افزاید: کلینیک خاتم الانبیای مصدومان شیمیایی این شهرستان مجهز است و از نظر امکانات هیچ مشکلی نداریم در حال حاضر این کلینک با سه پزشک عمومی داخلی و عفونی شش روز در هفته آماده ارائه خدمات به مصدومان است.
وی اضافه می کند: تنها مشکل درمانی مصدومان عدم وجود پزشک متخصص چشم، قلب، ریه و پوست است که به دلیل موقعیت جغرافیایی و خاص منطقه پزشکان متخصصان حاضر به حضور در این منطقه نیستند.
صدیق در پایان خواستار تدابیر جدی و ایجاد دادگاههای عادلانه برای ممنوعیت کامل و همیشگی تکثیر، تولید، استفاده، انتقال فناوری و خرید و فروش سلاحهای شیمیایی به منظور دستیابی به جهانی مملو از صلح ، عاری از جنگ و سلاحهای شیمیایی و همچنین تلاش برای کمک به قربانیان این گونه سلاحها شد.
حکایت غریب مردم سردشت تمامی ندارد، قصه مردم مظلوم سردشت را هر طور و هر سال که بخواهی روایت کنی، بوی تلخ گاز خردل را می دهد.
...................................................
گزارش: سکینه اسمی
نظر شما