به گزارش خبرگزاری مهر، این ابزار که توسط دانشمند ایرانی دانشگاه فناوری جورجیا ابداع شده است با کمک دو حسگر قطعه مغناطیسی پنج میلیمتری که بر روی زبان فرد قرار می گیرد را ردیابی می کند. این حسگرها که به شکل هدفونی بر روی سر بیمار قرار می گیرد نوسانات شدت میدان مغناطیسی را در هنگام حرکت زبان محاسبه کرده و سیگنالهای دریافتی را به رایانه انتقال می دهد. این سیگنالها سپس به عمل مورد نظر فرد ترجمه میشوند.
با حرکت دادن زبان در الگوهای از پیش تعیین شده فرد می تواند نشانه مکان نما را بر روی نمایشگر رایانه حرکت داده، ویلچر را هدایت کرده و یا تلویزیون را روشن و خاموش کند.
این ابداع جالب توجه توسط میثم قوانلو و ژئولیانگ هو مهندسان الکترونیک دانشگاه جورجیا ارائه شده است و پس از اتمام دوره های آزمایشی بر روی افراد عادی، اکنون دوره آزمایش این ابزار بر روی افراد با اختلالات نخاعی در بیمارستان توانبخشی مرکز شپرد آغاز شده است.
میثم قوانلو در حال نمایش عملکرد سیستم کنترل زبانی
به گفته قوانلو تنها در ایالات متحده حدود 250 هزار نفر از اختلالات و آسیبهای نخاعی رنج می برند و حدود نیمی از این افراد به شیوه ای خاص برای ادامه حیات نیاز دارند زیرا محدودیت استفاده از دستها و پاها زندگی آنها را با بحران مواجه خواهد کرد.
قوانلو معتقد است سیستم کنترل زبانی نسبت به دیگر شیوه هایی که برای کمک به این افراد ارائه شده است از تنوع عملیاتی بیشتری برخوردار بوده و کمتر در معرض توجه افراد عادی قرار دارد. دستورها در این سیستم تنها با کمک حرکات قسمتهای کناری زبان صورت می گیرد تا از احتمال گمراهی سیستم به واسطه حرکات زبان در هنگام مکالمه از بین برود. در عین حال در هنگام عدم نیاز می توان سیستم را خاموش کرد.
قوانلو در گفتگو با نیوساینتیست اظهار داشت: قطعه مغناطیسی در حال حاضر با استفاده از چسبهای مخصوص به زبان متصل می شود و می توان الکترونیکهای درون هدفون را در فضای کوچکی گنجاند. حتی ممکن است این تجهیزات در قالب گیره ای پلاستیکی درون دندان افراد جا بگیرد.
به گزارش مهر، به گفته قوانلو هدف از آغاز دوره آزمایشی جدید بررسی امکان استفاده از کنترل زبانی در حالی است که انگشتها در حال انجام عملی دیگر هستند. در صورت موفقیت آزمایشها می توان از این سیستم در موقعیتهای پیچیده ای نظیر آنچه خلبانان یا فضانوردان با آن مواجهند استفاده کرد.
قوانلو معتقد است زمان واکنش زبان نسبت به انگشت بسیار سریعتر است زیرا مسیر اعصاب میان مغز و زبان از میان نخاع نمی گذرد و نسبت به مسیر اعصاب میان مغز و انگشتان بسیار کوتاهتر است.
دکتر قوانلو دوره کارشناسی را در رشته مهندسی الکترونیک دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد را در رشته مهندسی پزشکی دانشگاه صنعتی امیرکبیر به پایان برده است. وی پس از آن به آمریکا عزیمت کرد و مدارج کارشناسی ارشد و دکتری در رشته مهندسی الکترونیک را از دانشگاه میشیگان اخذ کرد.
نظر شما