حجت الاسلام مرتضی وافی مدیر مرکز مطالعات راهبردی خیمه و دبیر شورای فرهنگی و برنامه‌ریزی مسجد مقدس جمکران در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه انسان برای ارتباط با مبدأ و خالق هستی احساس نیاز می کند، اظهار داشت: احساس نیاز برای ارتباط با یک نیروی قدرتمند، احساسی فطری است.
وی با بیان اینکه گاهی برخی مسائل مانع ارتباط انسان با مبدأ هستی می شوند، تصریح کرد: از این رو فضای نیایش اصیل تبدیل به ادعاهای کاذب، مدعیان دروغین، انسانهای ساختگی، آداب و رسوم خرافی و ادعیه و اعمال ساختگی می شود. در تمام ادیان الهی و در کلام همه پیامبران عظیم الشأن نیایش کلید و محور است. به طوریکه سرلوحه شعار همه انبیا توحید و خداپرستی است.
یکتاپرستی با نیایش معنا می یابد
حجت الاسلام وافی با اشاره به اینکه یکتاپرستی با نیایش معنا پیدا می کند، یادآور شد: گرچه این نقشها به استناد آیات قرآن و متون روایی در هر دوره ای از دینداری متفاوت بوده، اما فضای نیایش در همه ادیان الهی یکی است.
مدیر مرکز مطالعات راهبردی خیمه افزود: انسان گرفتار به واسطه دعا از گرفتاری نجات می یابد نه اینکه مشکل او حل شود، بلکه احساس می کند جایی دارد که با آن فضا ارتباط برقرار کند، بار اندوه و فشار مشکلات او کاسته می شود، حتی اگر حاجتش برآورده نشود.
آرامش روانی مهمتر از برآورده شدن حاجات است
دبیر شورای فرهنگی و برنامه‌ریزی مسجد مقدس جمکران با اشاره به اینکه انسان در دعا خواستار رفع حاجات خود است، اظهار داشت: هیچ دعایی بی نتیجه نیست. هنگامی که انسان به سمت دعا می رود، به علت ارتباط با قدرت لایزال آرامش روحی و روانی کسب می کند که مهمتر از برآورده شدن حاجات است.
حجت الاسلام وافی افزود: در دعاهای اصیل روش زندگی کردن و برخورد با مشکلات آمده است و آثار و برکات مهمی به دنبال دارد. به طوریکه می توان گفت آرامش نتیجه حضور در کلاس درس معرفت است که در دعا و نیایش ایجاد می شود. دعا مفاهیم مختلفی به ما القا می کند.
وی با بیان اینکه انسانی که در فضای مدرن امروز، جامعه صنعتی و اطلاعاتی و فرا اطلاعاتی سرو کار دارد روح و روانش افسرده می شود و حس کمبود می کند، تصریح کرد: تعابیر دعاهای مختلف این کمبود عاطفی و هویتی انسان را می پوشاند.
نظر شما