شهرام اقبال زاده نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهردرباره میزان تاثیرگذاری زنده یادمهدی آذریزدی در این حوزه از ادبیات ایران گفت: اگر بخواهیم به شیوه جلال آل احمد قیاسی انجام دهیم که گفته بود "صمد بهرنگی، هانس کریستین اندرسن ایران بود" و تا حدودی هم نادرست نبود، باید بگوئیم بیش و پیش از همه این مهدی آذریزدی بود که نقش هانس کریستین اندرسن ایران را داشت.
وی افزود: همانطور که اندرسن با بازنویسی و در واقع بازآفرینی متون کهن، آنها را برای بچه‌ها خواندنی و شنیدنی می‌کرد و در واقع افسانه‌های نو می‌آفرید آذریزدی هم با استفاده از متون کهن اعم از دینی و ادبی نقشی را ایفا کرد که اندرسن ایفا کرد و آنها (متون کهن) را یاری کرد تا با زبانی ساده و روان و خوشخوان مجدداً برای کودکان خوانده شوند.
آذریزدی کودکیِ سرکوب شده‌ای داشت
اقبال زاده با اشاره به زندگی دشوار زنده‌یاد آذریزدی در دوران کودکی اضافه کرد: او زندگی‌اش را وقف ادبیات کودک کرد و با ساده‌سازی و ساده زیستی و فداکاری و فرهنگسازی و جریان‌سازی در ایجاد نهادی برای ادبیات کودک نقش محوری ایفا کرد و به خاطر قشری گری و تحجر موجود در فضای خانوادگی و کودکی سرکوب شده‌اش و اینکه او حتی نتوانست تحصیل کند در حوزه ادبیات کودک به صورتی آگاهانه کاری کرد که کمتر نویسنده‌ای می‌توانست و می‌تواند بکند.
دبیرانجمن نویسندگان کودک و نوجوان با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی آذریزدی و ارتباط صمیمی‌اش با این انجمن گفت: آذر یزدی کسی بود که هرگز به دنبال قدرت و ثروت و دغل و دروغ نرفت و در واقع یکی از ویژگی‌های مهم‌اش صداقت و صراحت بیانش بود که چند ماه پیش در یکی از آخرین نامه‌هایش به انجمن - هنگامی که ما می‌خواستیم مراسم بزرگداشتی برایش برپا کنیم -تاکید کرده بود که "دیگر هیچ مراسم بزرگداشتی دل من را خوش نمی‌کند و می‌خواهم در عسرت و تنهایی زندگی‌ام را ادامه دهم".
ارتباط صمیمی آذریزدی با انجمن نویسندگان کودک و نوجوان
وی ادامه داد: البته آذریزدی این اواخر ارتباطش را با بسیاری جاها قطع کرد با این وجود چند ماه پیش که به کرج آمده بود و در آنجا سکونت داشت به گواهی نامه‌ای که از صندوق پست‌شان دریافت شد متوجه شدیم که خبرنامه‌های انجمن نوینسدگان کودک و نوجوان را هر چند دل نگران می‌خواند و اخبار انجمن را با ذوق و شوق پیگیری می‌کرد.
این پژوهشگر ادبیات کودک تاکید کرد: این رویکرد آذریزدی به خاطر این بود که او می‌خواست از هر نوع دروغ و تملق و چاپلوسی به دور باشد و البته این عزلت با بی‌توجهی به جامعه و مخصوصاً کودکان همراه نبود. اما آیا واقعاً ما شایسته سالاری کرده‌ایم؟ آیا آذریزدی جزو شایسته‌ها نبود و نیست؟
آذریزدی از چاپ نشدن کتاب پژوهشی‌اش درباره مولانا گلایه داشت
اقبال زاده در ادامه به نامه‌ای گلایه آمیز که مهدی آذریزدی حدود هشت ماه پیش در انتقاد از عدم صدور مجوز انتشار یکی از پژوهش‌هایش درباره مولانا نوشته بود، اشاره کرد و گفت: او سال‌ها دست به کار نوشتن کتابی پژوهشی درباره مولانا بود اما سال گذشته در سال مولانا اجازه چاپ این اثر داده نشد. البته مسلماً بزرگانی خواهند گفت که "آذریزدی نویسنده‌ای مسلمان بود و از معنویات می‌نوشت" اما واقعاً چرا در زمان حیات او اجازه چاپ این اثر داده نشد. همین برخوردها موجب شد که آذریزدی با دلی آذرده و رنج و اندوهی ناگفتنی و البته به دور از ریب و ریا از میان ما رفت.
دبیر انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در ادامه این گفتگو از برگزاری مراسمی در نکوداشت استاد آذریزدی خبر داد و گفت: همانطور که گفتم ما چندی پیش می‌خواستیم مراسم بزرگداشتی در زمان حیات وی برپا کنیم که به دلیل دلتنگی‌های وی و در واقع مخالفتش، این مراسم برگزار نشد و حتماً آن را در آینده نزدیک برپا می‌کنیم. فردا در جلسه هیئت مدیره انجمن برگزاری این مراسم مطرح می‌شود و اگر توان و امکان مالی داشته باشیم علاوه بر این مراسم یادنامه آذریزدی را هم تدوین و منتشر می‌کنیم.
نظر شما