به گزارش خبرگزاری مهر، در متن بیانیه آیت‌الله صانعی در پی کشتار مسلمانان منطقه سین کیانگ چین آمده است: خبر برخورد خشن و غیرانسانی دولت چین در منطقه « سین کیانگ » که منجر به کشته و زخمی شدن و دستگیری تعداد زیادی از مسلمانان و مردم بی‌دفاع آن منطقه گردید، موجب تأسف و تأثر شدید این جانب گردید.
حاکمان مستبد چین به جای رفع معضلات و مشکلات مسلمانان این کشور که بخش قابل توجهی از جمعیت آن سرزمین را تشکیل می‌دهند، با اشکال مختلف درصدد خاموش کردن اعتراض‌های مردمی برآمده‌اند و در این میان با قطع رسانه‌های ارتباطی، عدم اطلاع‌رسانی از فجایع و ارتباط دادن این اعتراضات به قدرت‌های بیگانه - که بطلان و مکر و حیله بودنش از روز، روشن‌تر است- به خود جرأت داده‌اند تا به حریم و حقوق انسان‌های بی‌دفاع تجاوز نمایند و می‌کوشند با انتساب این اعتراضات به عوامل خارجی، هرگونه اقدام و اعتراض بین‌المللی و مردمی را از سوی دیگر کشورها خاموش سازند، اما مستبدان، غافل از آنند که فریاد انسان‌های مظلوم و ستمدیده و آه و درد زجردیدگان و خون‌های به ناحق ریخته شده انسان‌ها گریبان آنها را خواهد گرفت و صدای اعتراض به حقّ این مردم مظلوم را در جهان منعکس خواهد ساخت.
این جنایات در کشور چین آن هم علیه مسلمانان این کشور در حالی رخ داده است که سران این کشور داعیه ارتباط مسالمت آمیز با کشورهای مسلمان و گسترش مراودات اقتصادی و حتی تسلط بر بازارهای تجاری آنان را دارند اما سئوال این است که رهبران سرکوبگر چین چگونه می‌توانند با این کشتارها و دستگیری‌ها که باعث هتک حرمت قاطبه مسلمانان گردیده است، در امور تجاری و اقتصادی آنها نفوذ نمایند؟ آیا آنها که ادعای پیوستن به دنیای آزاد را دارند ولی هنوز در عصر داس و چکش به سر می‌برند، می‌توانند با پشتوانه زور و استبداد، نظرات شهروندان خود را به وسیله چماق، باتوم برقی و حضور شبه نظامیان در نطفه خفه سازند؟
این جانب ضمن توجه دادن همه دولت ها به حفظ حرمت، کرامت و حقوق انسان ها از تمام آزادیخواهان جهان از هر صنف و طبقه و دولت های مدافع حقوق بشر می خواهم که این جنایت‌ها را محکوم کرده و با استفاده از تمام ظرفیت‌های ملی و قانونی خود از تکرار این گونه جنایتهای سبعانه و غیرانسانی در تمام نظام‌های بشری جلوگیری نمایند؛ و چگونه چنین نباشد حال آن که سکوت و بی‌تفاوتی در مقابل این گونه ظلم‌ها به مردم، که صاحبان اصلی قدرت می‌باشند، گناهی نابخشودنی است چه رسد به ترویج و کمک به آنها که قطعاً گناهی بزرگتر به شمار می‌آید و سبب شریک شدن در خلافها و جنایتهای آنان بوده و می‌باشد.
باید توجه داشت که از نظر اسلام، تضییع حقوق انسان‌ها از گناهانی است که مورد مغفرت خداوند بخشنده و مهربان قرار نمی‌گیرد.
نظر شما