گلچین روزگار عجب با سلیقه است

تحریریه مهر امروز شده مثل سالها سکوتت آقای تکین!

از صبح فقط صدای کیبوردهاست که شنیده می شود، درست مثل زمانی که عکاسی می کردی و فقط صدای شاتر دوربینت می آمد و لام تا کام حرف نمی زدی... امروز دیگه بچه های عکس سربه سرت نمی ذارند... نیستی ببینی آقای تکین چه غریبانه به سوگ نشسته اند... نیستی ببینی عکس زیبایت را در کنار دختر نازنینت گذاشته اند روی میز... همه ماتم گرفته اند و اشک می ریزند ... بچه های عکس امروز نمی دانند باید کدام برنامه را بروند... نمی دانند باید برنامه هایش را با چه کسی هماهنگ کنند... هر چه چشم به در می دوزند نمی آیی آقای تکین... بچه های ورزشی هم مثل همیشه التماس دعا دارند برای برنامه هایشان... پس کجایی آقای تکین.

من همیشه تو را استاد تکین می خواندم و همین استاد گفتن ها روی زبان بچه ها عکس ماند.... امروز نگاه بچه هایت در گروه عکس به من طور دیگری بود... شاید می خواستند بگویند دیدی آخر بی استاد شدی آقای دبیر....

تحریریه مهر که سروصدایش برخی اوقات اعصاب خرد کن می شد امروز ساکت است، ساکت ، ساکت .... البته نه آنقدر که فکر کنی. صدای هق هق گریه های همکارانت در مهر پیچیده است اما بازهم تو نمی شنوی... مثل همه روزهایی که این تحریریه از شلوغی تا مرز انفجار پیش می رفت و تو آرام و خونسرد پشت کامپیوترت نشسته بودی و سرگرم کارت بودی.

آقای تکین امروز همکارانت در رسانه های دیگر می آیند و به بچه های عکس تسلیت می گویند... ورزشی ها هم به ما زنگ می زنند و تسلیت می گویند.. از دید ورزشی ها وقتی یکی بی خبر می روند می گویند " این رسم پهلوونی نیست " .. اما من فکر می کنم تو پهلوانانه رفتی استاد تکین... تو برای من و همه بچه های خبرگزاری مهر پهلوان اخلاق بودی و نماد صبر و شکیبایی و البته، تعصب به کار.

آقای تکین سفارش داده بودی برایت کارت درجه A پوشش مسابقات ورزشی را بگیرم... گرفتم اما ظاهرا تو رفته ای مسافرت و من مانده ام و کارتی که نمی دانم با آن چه کنم ...دلم برای خنده های آرامت تنگ شده است استاد...شاید بگویی چقدر زود، من که فقط یک روز است رفته ام ...

و من می گویم تو هیچ جا نرفته ای استاد خوبم... تو همیشه در کنار ما و همکارانت در خبرگزاری مهر خواهی ماند...

 گلچین روزگار عجب با سلیقه است               مى چیند آن گلى که به دنیا نمونه است
-------------
رضا خسروی - دبیر گروه ورزشی