به گزارش خبرنگار مهر، بی توجهی به چشم انداز توسعه کشور، تخریب گسترده تالابهای بین المللی ایران، راهسازی بی سابقه و پر شتاب در مسیر زیستگاهها و تالابها در سالهای اخیر، ترکیدگی لوله های نفت در مسیر رودخانه ها و سدهای حیاتی کشور، آلودگی روز افزون هوا و تراکم بیش از پیش ذرات معلق و آلاینده های جوی بیابانهای کشورهای همسایه، تخریب گسترده جنگلها و آلودگی سواحل و از بین رفتن بخش عظیمی از حیات وحش و دیگر مسائل زیست محیطی عمده چالشهایی است که محیط زیست ایران در چهار سال گذشته تجربه کرده است.
دکتر اسماعیل کهرم استاد دانشگاه افزایش شدت حرکت به سمت توسعه بدون رعایت ابتدایی ترین اصول پایداری محیط در دولت نهم و در دوره مدیریت چهار ساله را از مهمترین مشکلات سازمان محیط زیست دانست و گفت: وقتی تخصص و علاقه ای نباشد دیگر کسی توجهی به مسائل توسعه پایدار نمی کند که با رعایت این اصول حیات انسانی و طبیعی حفظ می شود.
همچنین یک پژوهشگر محیط زیست با انتقاد همه جانبه از خروج سازمان محیط زیست نسبت به تعهدات سند چشم انداز و برنامه پنج ساله چهارم به وظایف این سازمان اشاره کرد که در این مدت از انجام آنها کوتاهی شده و یا انجام آن از کیفیت نامطلوبی برخوردار بوده است.
این در حالی است که واعظ جوادی رئیس سازمان محیط زیست کشور در آخرین نشست خبری خود با خبرنگاران ضمن دفاع از کارنامه کاری خود از حرکت در تعهدات برنامه پنج ساله خبر داده بود.
محمد درویش انجام فعالیتهای سازمان محیط زیست در چهار سال اخیر را قابل قبول ندانست و افزود: عملکرد این سازمان قابل دفاع نیست و در ماده 60 برنامه پنج ساله توسعه پیش بینیهای لازم صورت گرفته و دولت موظف است برنامه های غیر قابل اجرای سازمان محیط زیست را به زبان رایج کشور در بیاورد و ارزشگذاری اقتصادی کند ولی این روزها این ماده مغفول مانده و عملا در این چند سال هیچ فعالیتی انجام نشده است.
این فعال محیط زیست با انتقاد از مغفول ماندن تعهدات برنامه پنج ساله گفت: چگونه باید لطمه های زیست محیطی راهسازی، ساخت پتروشیمی ها، شکارها، آسیبهای نفتی و دیگر آلاینده های زیست محیطی را که در چهار سال گذشته اتفاق افتاده اندازه گیری و ارزیابی کرد؟
این پژوهشگر محیط زیست به سنجش سالانه و بررسی پایداری محیط از سوی مراکز سنجش بین المللی مثل دانشگاه کلمبیا در آمریکا اشاره و تاکید کرد: در این بررسی عملکرد و پایداری محیط در کشورها مقایسه می شود که در ابتدای برنامه پنج ساله چهارم رتبه ایران 132 از 148 کشور بود ولی امسال رتبه 137 را داریم که به ازای هر سال اجرای برنامه پنج ساله یک پله سقوط کرده ایم.
از سوی دیگر رئیس سازمان محیط زیست ایران به خبرنگار مهردر مورد تنزل رتبه پایداری محیط زیست در سطح جهان گفت: در رتبه بندی جدید در میان 148 کشور رتبه 132 برای ایران در نظر گرفته شده است که این مسئله به تکنولوژی و فناوری و مباحث سیاسی مربوط است که در مورد کشورهای در حال توسعه اعمال شده است. سال 2006 تعداد کشورهایی که مورد ارزیابی قرار گرفتند 132 کشور بوده که ایران نمره 70 را گرفته و در رتبه 53 قرار داشته در حالی که در سال 2008 از 149 کشور ایران نمره مطلق 9/76 را گرفته و این نشانگر این است که وضعیت محیط زیست در ایران بهبود یافته و رتبه ایران 67 در نظر گرفته شده است.
همچنین مسئول دبیرخانه سازمانهای غیر دولتی و توسعه پایدار به خبرنگار مهر تاکید کرد: عملکرد سازمان محیط زیست قابل دفاع نیست. چرا که سازمان همان طور که از نامش پیدا است وظیفه حفاظت از محیط زیست را دارد در حالی که عملا محیط زیست در ایران به شدت در حال تخریب است و اتفاقا سازمان محیط زیست هم در جریان این تخریب قرار دارد و نمی تواند کاری انجام دهد.
دکتر حمیده توسلی به پدیده گرد و غبار در سالهای اخیر به عنوان نمونه عملکرد منفعلانه سازمان محیط زیست ایران اشاره کرد و گفت: مدتها است مردم استانهای جنوبی مثل خوزستان و شهر اهواز در آلودگی شدید زندگی می کنند ولی هیچ فکری برای جلوگیری از گسترش این الاینده های طبیعی نشد و کار به جاهای باریک کشیده شد و شدیدترین آلودگی به تهران و شهرهای شمالی نیز کشیده شد که مهمترین علل آن کم شدن پوشش گیاهی و نابودی تالابها بوده که تا این حد گسترش یافته است.
با این حال فاطمه واعظ جوادی به عملکرد سازمان تحت نظارات در 4 سال گذشته نمره 80 از صد را داد و اظهار کرد: در این مدت ما با بحرانهای زیادی مواجه بودیم که تلاش کردیم از عهده این مشکلات برآییم.
نظر شما