وی افزود: سینمای ایران همواره این هیجان را نادیده گرفته و فیلمسازان به دلایل مختلف که در بیشتر اوقات منطقی به نظر می‌رسد تمایل کمی به فعالیت در این ژانر نشان داده‌اند و این دلایل از جنبه‌های مختلف قابل ارزیابی است. فیلمساز یا تهیه‌کننده به تنهایی نمی‌توانند یک جریان سینمایی به وجود بیاورند.
تهیه کننده فیلم سینمایی "خدا نزدیک است" ادامه داد: بی‌علاقگی فیلمسازان به ساخت فیلم ترسناک به دلیل ضعف زیر ساخت‌های سینمای ایران است. متاسفانه از نظر مالی و تکنیکی این توانایی را نداریم که به ساخت صحنه‌های پرخرج و همراه با افکت‌های تصویری بپردازیم.
نوروزبیگی گفت: سرمایه گذاری برای ساخت فیلم در این ژانر نوعی ریسک محسوب می‌شود . فیلم ترسناک ایرانی با استقبال مخاطب مواجه نمی‌شود و مردم تمایل چندانی به تماشای این فیلم ها نشان نمی‌دهند. دوستداران این فیلم‌ها ترجیح می‌دهند نمونه‌های موفق خارجی را ببینند.
تهیه کننده فیلم سینمایی "پرسه در مه " افزود: به نظر می‌رسد تماشاگر ایرانی به ویژه در سال‌های اخیر از فیلم‌های اجتماعی و کمدی‌های مفرح استقبال می‌کند. تماشاگری که علاقمند به دیدن فیلم ترسناک است، تماشای فیلم‌های اروپایی و آمریکایی را ترجیح می‌دهد و فیلم‌های ایرانی ژانر وحشت به دلیل ضعف ساختار با استقبال مواجه نمی‌شود.
وی ادامه داد: محدودیت‌های اجتماعی، مذهبی، سیاسی و فرهنگ‌های بومی و ملی ما از عوامل بازدارنده رونق این ژانر به حساب می‌آید. ساخت این نوع فیلم دغدغه مسئولان سینمایی نبوده و توجه زیادی به آن نمی‌کنند.
نوروزبیگی در پایان گفت: ما باید در ساخت ژانر وحشت به دنبال نمایش ترس و خلق فضای ایرانی باشیم و برای پیدا کردن نشانه‌های ترس و وحشت جستجوی بسیار انجام دهیم. نشانه‌هایی مانند جن، آل و شیطان در ذهن مخاطب ایرانی ترس و وحشت را تداعی می‌کند ما می‌توانیم از این نمونه‌ها در ساخت آثار سینمایی برجسته در ژانر وحشت استفاده کرده و زمینه مناسب برای ارتقاء سطح کمی و کیفی این فیلم ها را فراهم آوریم.
نظر شما