به گزارش خبرنگار مهر با توجه به اهمیت مسئله مبارزه با کشت و قاچاق مواد مخدر که یکی از اصلی ترین معضلات انسان معاصر است راهکارهای بین المللی و همکاریهای میان همه کشورهای جهان به ویژه آن دسته از کشورهایی که به شکلی جدیتر با این مسئله ویرانگر دست به گریبان هستند یکی از مهمترین موضواعت است.
بدون تردید همانگونه که قاچاقچیان مواد مخدر در سطحی بین المللی و بدون توجه به قوانین کشورها مبادرت به صادرات و واردات مواد مورد نظر خود و رساندن آن در نقاط مختلف دنیا به دست مصرف کنندگان می کنند می بایست دولتهای کشورهای مورد آسیب نیز سطح همکاریهای خود را برای مبارزه بهتر و کاراتر با این معضل افزایش دهند.
در همین رابطه " محمود بیات " مدیرکل امور بین الملل ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور در گفتگو با خبرنگار مهر نقش همکاریهای بین المللی کشورهای دنیا و تاثیر آن در این مبارزه و همچنین اصلیترین مشکلات جهانی کشورمان در راه زمینه را تشریح کرد.
* خبرگزاری مهر - گروه اجتماعی : آقای بیات به نظر شما چرا به رغم همه فعالیتهای انجام شده و سختتر شدن حمل و نقل و مصرف مواد مخدر ولی باز هم این مواد در کشور ما یافت شده و از میان افراد جامعه قربانی می گیرد؟
- محمود بیات: مواد مخدر یک مشکل جهانی است و هیچ کشوری در جهان وجود ندارد که با این مشکل دست به گریبان نباشد، از کره شمالی که یک کشور بسته است من اطلاع دقیقی ندارم. اما بقیه کشورهای جهان همه به نوعی دچار این مشکل هستند و معتاد دارند. همه هم از این مسئله ناراحتند و تلاش می کنند تا از اعتیاد مردم کشورشان جلوگیری شود. اما از آن طرف تجارت مواد مخدر پرسود ترین تجارت دنیاست و قاچاقچی هم دنبال کسب حداکثر سود است. ما هم در نشستهای بین المللی با هم همفکری می کنیم راههای بهتر مقابله با آنها را بررسی می کنیم.
پلیس را تجهیز می کنیم. مرزها را می بندیم، دوربین می گذاریم و چندین و چند راه دیگر. اما قاچاقچیان هم به همین نسبت روشهای خود را تغییر می دهند، مثلا مواد را کم حجم می کنند. بی بو می کنند. کشیدن آن را آسانتر می کنند و حملش را راحت می کنند. مثل تبدیل تریاک به هروئین و کراک. علاوه بر این آنها گاهی مواد خود را با نامها و شکلهای جدید و یا دادن اطلاعات غلط حمل و نقل می کنند. یعنی در حقیقت آنها هم برای فروش مواد خود فعالیت می کنند و چون خیلی هم پر سود است می توانند قشر تهی دست کشاورز را به کشت این گیاهان قانع کنند. مثل افغانستان و آمریکای لاتین، یا حتی در مقامات بالاتر هم به وسوسه سود زیاد افرادی را شکار کنند به همین دلیل هم این مبارزه به این راحتی پایان نمی پذیرد.
شما به عنوان مدیرکل امور بین الملل ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور اصلیترین مشکل بین المللی ایران که خارج از محدوده جغرافیایی و بیرون از حوزه استحفاظی نیروهای ما برای مبارزه با قاچاق مواد مخدر است را چه چیزی می دانید.
- به نظر من همه دنیا به دنبال راهکار برای مبارزه با این مسئله هستند، اینگونه نیست که بگوییم یک کشور می خواهد مبارزه کند و یک کشور نمی خواهد. افغانستان هم صد در صد موافق این مبارزه است و همینطور نیروهای بین المللی حاضر در افغانستان. اما مسئله این است که باید ببینیم این مسئله اولویت چندم کشورها محسوب می شود. زمانی ممکن است در یک کشور مسئله ای دیگر در اولویت باشد و به همین دلیل هم مبارزه با قاچاق و تولید مواد مخدر کمرنگ یا بی رنگ شود.
راهکارهای افزایش سطح همکاریها و تلاش برای مقابله با کشت و قاچاق این مواد چیست؟
- نشستهای بین المللی در این میان می تواند راهگشا باشد تا مقامات کشورهای مختلف با همفکری و یادآوری و طرح مسائل کارشناسی همکاریها را افزایش داده و خطر این مواد را بهتر و بیشتر گوشزد کرد. بدون شک مبارزه در این راه بدون همکاری بین المللی هم به نتیجه نخواهد رسید چون اساسا این مشکل یک مشکل جهانی است. با بستن یک یا دو مرز یا مبارزه در یک یا دو کشور کاری از پیش نخواهد رفت. چون همه مردم جهان گرفتار این معضل هستند همه هم باید برای رفع آن دست به کار شوند.
در کشور ما وقتی حرف از قاچاق و تولید مواد مخدر به میان می آید همه نگاهها به سمت افغانستان می رود در صورتی که ایران با پاکستان هم مرز مشترک زیادی دارد، نقش این کشور و مرزهای مشترک ما با آنها را در مسئله قاچاق مواد مخدر چگونه ارزیابی می کنید؟
- افغانستان و پاکستان در رابطه با مسئله قاچاق مواد مخدر تفاوت چندانی با هم ندارند، اگر ایران همه مرز خود با افغانستان را به هر شکل ممکن هم ببندد قاچاقچیان جنس خود را به پاکستان برده و از آنجا وارد خاک ایران خواهند کرد. در این کشور شاید مواد مخدر تولید و کشت نشود اما به لحاظ قاچاق تفاوت چندانی با افغانستان ندارد. متاسفانه الان درگیریهای داخلی و نبرد با طالبان و مسائل دره سوات توجه اصلی را در این کشور به خود جلب کرده و مبارزه با قاچاق مواد مخدر به اولویتهای بعدی رفته است. که این مسئله هم طبیعی است اول باید امنیت کشور حفظ شود سپس سراغ مسائل ثانویه رفت. در همه کشورها همینطور است.
در گفتگویی که با رئیس اداره اطلاعات پلیس ویژه مبارزه با مواد مخدر افغانستان داشتم او ورود مواد شیمیایی به عنوان ماده اولیه از ایران و پاکستان را یکی از عوامل اصلی تولید هروئین و کراک در این کشور عنوان می کرد، نظر شما در این رابطه چیست؟
- افغانستان با پاکستان، ازبکستان، تاجیکستان، چین، ترکمستان و ... مرز دارد، قطعا همه این مواد اولیه تنها از ایران به این کشور وارد نمی شود. علاوه بر این پروازهای نیروهای بین المللی حاضر در افغانستان نیز هستند که بدون مسائل و حفاظتهای مرزی وارد این کشور می شوند. شاید آنها هم در این قاچاق دست داشته باشند. اما ممکن است از ایران هم وارد شوند، هرچند این مسئله بیشتر فرافکنی است. از طرفی ما تاکنون از قاچاقچیان 16 هزار تن اسید پیش ساز کشف و ضبط کردیم که اسناد آن هم در سازمان ملل ثبت شده است.
نظر شما