به گزارش خبرنگار مهر، این دستمزد اکنون به دلیل کمبود کارگر و مشکلات استفاده از دستگاه های مکانیکی دروگر به 500 هزار ریال در روز رسیده است .
بارندگیهای مستمر چند روزه اوایل هفته گذشته و پیش از آن علاوه بر اینکه برداشت شالی برنج را کندکرده بود سبب شد تا شالی حالت ورس (خوابیدن) به خود گرفته و استفاده از دستگاه دروگر و کمباین مخصوص درو غیر ممکن شود.
به واسطه اینکه برداشت شالی درمازندران درسه منطقه غرب ،مرکز و شرق استان با فاصله 10 تا15 روزه انجام می شود، بارندگی 10 روزه سبب شد تا این فاصله ازبین رفته و در نتیجه شالیکاران علاوه براینکه از دستگاه دروگر نمی توانند استفاده کنند با کمبود کارگر نیز مواجه شدند.
با استفاده از دستگاه دورگر علاوه بر اینکه هزینه برداشت شالی تا نصف تقلیل پیدا می کند، ارائه خدمات جانبی مانند غذا به کارگران نیز صورت نمی گیرد و شالی در زمان بسیار کم درو می شود.
هم اکنون با افزایش دستمزد کارگر، کشاورزان به شدت با مشکل کمبود نقدینگی مواجه هستند.
برای درو هر هزار متر مربع با استفاده ازدستگاه دروگرد در زمان کمتراز20 دقیقه فقط یکصد هزار ریال پرداخت می شود، در حالی که یک کارگر به طورمعمول روزانه بین 700 تا850 متر مربع شالی را درو می کند که باید علاوه برتامین صبحانه، ناهار و عصرانه 500 هزارریال دستمزد پرداخت شود.
هم اکنون خرید و فروش برنج در شالیکوبی های مازندران نیز تا حدودی رونق گرفته و کشاورزان همچنان منتظر هستند تا طارم محلی به قمیت واقعی خود برسد.
اکنون قیمت ارقام محلی برنج "طارم" در هر کیلوگرم 17 تا 18 هزار ریال در شالیکوبیهای مازندران است که به ندرت خریداری می شود.
مازندران دارای 240 هزار هکتار اراضی شالیزاری است و 44 درصد برنج کشور را تامین می کند.
نظر شما