این منتقد ادامه داد: برپایی جشنواره سینما حقیقت در دو دوره گذشته تصمیم قابل قبول بود که با استقبال گسترده مستندسازان مواجه شد. برگزاری این جشنواره بستر مناسب را برای ارائه آثار مستند فراهم کرد و پیامدهای مثبت بسیاری را برای مستندسازان به همراه داشت.
وی افزود: در 30 سال گذشته در تمام مقاطع انقلاب و هشت سال جنگ، مستندسازان با برعهده گرفتن وظیفه خطیرثبت واقعیتها، نقش موثری را در به تصویر کشیدن رشادت قهرمانان این مرز و بوم ایفا کردند و با ثبت لحظات تلخ و شیرین، بخشهایی از تاریخ ملی را برای ایران فردا به یادگار گذاشتند.
درستکار ادامه داد: اما درچند ماه اخیر به دلیل شرایط خاص حاکم بر جامعه، مستندسازان به عنوان افرادی که وظیفه ثبت حقیقت را بر عهده دارند با مشکلات بسیار مواجه شدند و این موجب دلگیری افراد شاغل در این حرفه شد.
این مستند ساز در خصوص صدور بیانیه مستند سازان درباره جشنواره سینما حقیقت گفت: مستندسازان افرادی سیاسی نیستند وآنچه باعث صدور این بیانیه و حضور نیافتن آنها در این جشنواره شده بحث حضور آنها در جامعه است. مستندسازان در انقلاب و جنگ ثابت کرد ند که خود از این جامعه و محرم مردم هستند. پس چگونه است که امروز در بحرانهای به وجود آمده با ممنوعیتهای مختلف مواجه میشوند؟
وی هدف از صدور این بیانیه را انتقاد از محدودیت مستندسازی خواند و گفت: اتفاقها و رویدادهای اجتماعی و سیاسی در هر دورهای در تاریخ آن کشور ثبت میشود و اگر مستندسازان داخلی اجازه ثبت واقعیتهای اجتماعی را نداشته باشند. بستری برای قضاوتهای همراه با سوء نیت بیگانگان فراهم میشود.
درستکار در پایان گفت: امیدوارم مردم و مسئولان مستند سازان را محرم جامعه بدانند و دوربین مستندسازان شریک ثبت لحظههای خوب مردم بوده و تصاویری از شادکامی و موفقیت ایران وایرانی را برای آیندگان باقی بگذارد.
نظر شما