به گزارش خبرنگار مهر، مولر در آستانه آغاز شصت و ششمین دوره جشنواره فیلم ونیز در ششمین سال مسئولیت خود در این رویداد مهم سینمایی به اسوشیتدپرس گفت: گمان نمی‌کنم در پنج سال گذشته در هیچ دوره‌ای به اندازه جشنواره امسال برای انتخاب فیلم‌های گریه کرده یا خندیده باشم.
یکی از فیلم‌هایی که در بخش مسابقه ونیز امسال به نمایش درمی‌آید مستند "کاپیتالیسم: یک داستان عاشقانه" مایکل مور فیلمساز جنجالی و برنده اسکار آمریکایی است که پس از بردن دو جایزه مهم از جشنواره کن، برای نخستین بار به ونیز می‌آید و با هر متر و معیاری حساب کنیم، حضور فیلمی از او در ونیز برای مدیران این جشنواره در حکم یک کودتا است.
مدیر جشنوار ونیز که از سال 1999 و دوره مدیریت خود در جشنواره لوکارنو مور را با فیلم "واقعیت وحشتناک" می‌شناسد، در این باره گفت: معتقدم مایکل اوقاتی شگفت‌انگیز در کن داشت و حالا به یک تغییر نیاز دارد. ما هم به فیلمی متفاوت از مایکل مور نیاز داشتیم. فیلم تازه او به طرزی باورناپذیر موزون است.
بخش زیادی از رویکرد و نگرش مولر در انتخاب فیلم‌ها برای نمایش در بخش‌های مختلف جشنواره ونیز شخصی است. او به هفت زبان زنده دنیا به آسانی سخن می‌گوید که یکی از آنها زبان چینی است و همین ویژگی از گذشته دور تا امروز مولر را به پل ارتباط غرب با فیلمسازان آسیایی تبدیل کرده است.
او وقت‌های زیادی را به تماشای فیلم اختصاص می‌دهد و هر سال بیش از دو هزار فیلم می‌بیند. به همین دلیل است که جشنواره فیلم ونیز از زمان آغاز مدیریت مولر در شش سال پیش بدون داشتن بازار فیلم رسمی به جایگاهی برای نمایش گونه‌های مختلف فیلم از هالیوودی گرفته تا فیلم‌های هنری شرق و غرب تبدیل شده است.
شصت و ششمین جشنواره فیلم ونیز امسال از دو تا 12 سپتامبر یعنی یک هفته دیرتر از موعد همیشگی برگزار می‌شود و در مقایسه با جشنواره بسیار گسترده تورنتو حدود 80 فیلم به نمایش می‌گذارد. این در حالی است که تورنتو در آمریکای شمالی از 10 تا 19 سپتامبر برگزار خواهد شد و بیش از 300 فیلم در آن به نمایش درمی‌آید.
حدود 20 فیلم از آثاری که نخستین نمایش جهانی آنها در جشنواره ونیز خواهد بود، بلافاصله راهی جشنواره تورنتو می‌شوند که بسیاری از قراردادهای پخش فیلم در منطقه آمریکای شمالی در بازار آنجا بسته می‌شود. اما با این وجود هم مولر هیچ تمایل و علاقه‌ای به راه انداختن بازار فیلم در حاشیه جشنواره ونیز ندارد.
او با اعلام اینکه قرارداد تولید و پخش فیلم‌ها با روشی کاملا رسمی در ونیز بسته می‌شود، افزود: این یک دلخوشی بزرگ برای من است که از زبان فیلمسازان و تهیه‌کنندگان بشنوم "هرگز در ونیز بازار فیلم برپا نکن. این تنها جایی است که ما می‌توانیم دیگران را ببینیم و به تماشای فیلم‌های دیگران بنشینیم."
او منظور خود را از نوع رسمی بسته شدن قرارداد تولید و پخش فیلم در ونیز چنین تشریح کرد: وقتی مردم اینجا همدیگر را می‌بینند ممکن است به هم بگویند "من این ایده تازه را برای یک فیلم دارم." سپس به ناگهان در پای پله‌های کاخ جشنواره یک معامله ذهنی برای تولید فیلمی تازه بین آن دو نفر بسته می‌شود.
مولر 56 ساله متقاعد شده که نمایش یک فیلم در جشنواره مسیر رسیدن آن را به موفقیت هموار می‌کند و ونیز به چنان مرتبه‌ای از اعتبار رسیده که به یک سکوی پرتاب ایده‌آل برای فیلم‌های نه چندان پرخرج هالیوودی تبدیل شود. او به آخرین فیلم کاترین بیگلو The Hurt Locker اشاره می‌کند که هنوز نان 10 دقیقه تشویق ایستاده در ونیز را می‌خورد.
در جشنواره پارسال هم پس از نمایش "ریچل ازدواج می‌کند" حاضران در سالن فردی را دیدند که با زمان‌سنج مدت تشویق تماشاگران را اندازه می‌گرفت که چیزی حدود 9 تا 10 دقیقه بود. او نماینده یک گروه پخش‌کننده آلمانی بود که زمان اکران فیلم را بر اساس تشویق تماشاگران در جشنواره ونیز تعیین می‌کردند.
مولر افزود: من واقعا تلاش می‌کنم که ثابت می‌کنم ما در ونیز می‌توانیم زمان زندگی یک فیلم را افزایش دهیم. حتی اگر این زندگی فقط در جریان نمایش‌های طولانی جشنواره‌ای باشد. این هم تنها به خاطر قدرت دید فراوانی است که ما برای خودمان به وجود آورده و حالا داریم از آن استفاده می‌کنیم.
امسال در شصت و ششمین جشنواره ونیز از 32 کشور فیلم به نمایش درمی‌آید که در نوع خود یک رکورد است. بیشترین تعداد فیلم هم از آن دو کشور میزبان یعنی ایتالیا و آمریکا با به ترتیب 22 و 17 نماینده است. برای مولر یکی از بزرگترین دستاوردها در این دوره انتخاب چهار فیلم از هند است که از گسترده‌ترین بازارهای سینمایی در جهان به شمار می‌رود.
در این دوره پس از 20 سال ونیز با فیلمی ایتالیایی آغاز می‌شود. مدیر جشنواره ونیز درباره فیلم تازه جوزپه تورناتوره گفت: "باریا" واقعا همان فیلمی است که صنعت سینمای ایتالیا در این دوره به آن نیاز دارد. فیلمی که ثابت می‌کند می‌توان مقادیر زیادی سرمایه را برای خلق رویاهای فیلمساز خرج کرد.
مولر در پایان گفت: نخستین بار که فیلم تورناتوره را دیدم، درست مثل یک نوجوان 14 ساله هم گریه کردم و خندیدم.
نظر شما