محسن سراجی دبیر جایزه ادبی ایران در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره دلایل طولانی بودن روند داوری آثار آن، گفت: فرآیند داوری این جایزه ادبی کاملا متفاوت و ماهیت آن به گونه‌ای است که نیاز به زمان زیادی دارد. بیش از 5000 اثر در دو بخش داستان و شعر به دبیرخانه رسیده که باید با دقت و صرف وقت کافی برای هریک از آثار، مورد داوری قرار می‌گرفت.
وی ادامه داد: زیاد بودن آثار رسیده و همچنین اصرار به دقت بالا در داوری باعث شد که این جایزه به شکل دوسالانه برگزار شود. ساختار داوری هم بدینگونه است که آثار در دو مرحله قضاوت می‌شوند در مرحله نخست در بخش شعر داورانی از بین منتقدان، استادان دانشگاه و شاعران و در بخش داستان با همین ترکیب با تغییر داورانی از بین داستان‌نویسان به جای شاعران، آثار را بررسی و امتیازبندی می‌کنند.
سراجی گام بعدی داوری را اینگونه توصیف کرد: آثار از صفر تا 100 امتیازبندی و دارای شناسنامه علمی می‌شوند؛ آثار منتخب که کاندید جایزه هم هستند به دست داوران مرحله نهایی که تعداد آن 200 تا 300 نفر از طیف‌های مختلف هنری و ادبی است، می‌رسد. این داوران نظرات خود را نوشته و به دبیرخانه می‌دهند و ما پس از جمع بندی نظرات، نتایج نهایی را اعلام می کنیم.
دبیر جایزه ادبی ایران که فراخوان آن خرداد سال 87 منتشر شده و کاندیداهای آن بهمن همان سال معرفی شدند، افزود: ما اردیبهشت سالجاری در نمایشگاه کتاب از 9 جلد کتاب مرتبط با نخستین دوره این جایزه ادبی رونمایی کردیم که 2 جلد آن به نامهای "کسی انگار دارد می‌نوازد" (مجموعه داستانهای برتر) و "آوازهایی که باد برد" (شعرهای برتر) اختصاص داشت.
وی درباره دیگر کتابها نیز گفت: "اینجا خبری نیست"، "نیمی از یک خیابان بلند"، "پیاده تا افق" و "راز کوچه‌های آجری" 4 جلد کتاب از داستانهای تقدیری و 3 جلد دایره‌المعارف از داستان‌نویسان و شاعران جوان که آثارشان را برای ما ارسال کرده‌اند، نیز به چاپ رسید. در این دایره‌المعارف که 700 صفحه دارد عکس، بیوگرافی و نمونه‌ای از آثار شرکت‌کنندگانی که حداقل تا حداکثر امتیاز را کسب کرده‌اند و تعداد آنها بیش از 350 نفر است، آورده‌ایم.
سراجی در پاسخ به این پرسش که "چرا با اینکه قرار بود اردیبهشت امسال اسامی برگزیگان نهایی اعلام و مراسم اهدای جوایز هم برگزار شود، این اتفاق نیفتاد؟" بیان کرد: از ابتدا هم قرار بود در اردیبهشت مراسم رونمایی از کتابها در حضور داوران و شرکت کنندگان برگزار شود و برندگان نهایی در فرصت دیگری جوایز خود را دریافت کنند که رونمایی کتابها در نمایشگاه کتاب اتفاق افتاد اما اختتامیه دوره نخست و افتتاحیه دوسالانه دوم اردیبهشت سال 89 برگزار می‌شود.
دبیر این جایزه ادبی درباره تعداد برگزیدگان نهایی عنوان کرد: اگرچه ما خیلی به خط‌کشی آثار ادبی باور نداریم ولی طبق عرف 3 برگزیده در هر بخش و 2 تقدیری معرفی خواهیم کرد. تا کنون مجموعه‌ای از داستانهای کاندید تقدیر در کتابهایی چاپ شده و تا اواخر مهرماه در نمایگاه کتاب مشهد، کتاب اشعار کاندید تقدیر هم چاپ و ارائه می‌شود. کتاب‌های "من باید همین جا بمیرم" و "عشق بدون عین "دو عنوان از اشعار تقدیری است که تا پایان مهرماه منتشر می‌شود.
سراجی در پایان با تاکید بر اینکه یکی از اهداف برپای این جایزه ادبی تقویت ارتباط سینما و ادبیات است، بیان کرد: در جمع داوران ما از چهره‌های سرشناس سینما هم بهره برده شده است. یکی از دلایل برگزاری اختتامیه در تهران، امکان حضور حداکثری داوران است که اتفاقاً تعداد آنها کم هم نیست.
نظر شما