عبدالعلی دستغیب در گفتگو با خبرنگار مهر در پاسخ به این سؤال که دلیل توجه به مولوی از سوی غربیان چیست؟ مولوی به چه نیاز بشر جدید پاسخ می‌دهد؟ گفت: راجع به استقبال غربیان از مولوی من زیاد اطمینان ندارم. اینکه در امریکا ترجمه‌هایی از مولوی شده و عده‌ای به‌خصوص جوانان گویا این ترجمه‌ها را می‌خوانند در برابر تیراژ کتابها و اشعار و تصنیفهایی که در امریکا و جاهای دیگر چاپ می‌شود تعداد قابل‌توجهی نیست.
این مترجم آثار ادبی و فلسفی تصریح کرد: شایعه‌ای است که در امریکا تعداد زیادی از اشعار ترجمه شده مولوی چاپ شده است. ظاهراً عده‌ای از کسانی که در کشورهای صنعتی از این وضعیت فناوری و ایجاد شهرهای بزرگ و تراکم جمعیت و مسائل مربوط به شهرهای جدید به ستوه آمده‌اند به عرفان توجه پیدا کرده‌اند ومخصوصاً به مکتبهای عرفانی هند و ایران و جاهای دیگر عطف توجه نشان می‌دهند.
وی افزود: آنان به عرفان در سطح خیلی نازل و عامیانه توجه کره‌ادند. اینکه دم را غنیمت شمار درواقع یک نوع گریزی است از تمدن و شهر جدید و عمومیت هم ندارد. مطالبی که آنها درباره مولوی می‌نویسند و می‌گویند هم چنین چیزی به این صورت است.
دستغیب در پاسخ به این سؤال که عشق از مفاهیم کلیدی جهان بینی مولوی است، ما تا چه اندازه هم‌اکنون به این مفهوم نیاز داریم؟ گفت: البته عشق مختص به مولوی ندارد و در تمامی عرفانها از جمله عرفان افلاطون و فلوطین و جاهای دیگر وجود دارد. عشق درونمایه ادبیات و هنر است و یکی از مهمترین مسائل و عوامل زندگی بشر هم هست.
این محقق و پژوهشگر اظهار داشت: البته این عشق از چیزهای مادی مثل کوه و درخت و خاک و دریا و انسان تشکیل می‌شود تا اینکه در عرفان می رسد به عشق به خدا و طبعاً ادبیات زیادی در این زمینه به وجود آمده است که یکی از نمونه‌هایش مولوی است. این مفهوم کلیدی که در مولوی هست در سعدی هم هست، در حافظ هم هست، در سنایی هم هست و اختصاص به مولوی ندارد.
نظر شما