صادقی درباره برابر بودن تعداد اجرای آثار پرمخاطب با دیگر آثار به خبرنگار مهر گفت: این روند شاید در ایران صحیح نباشد که سقف تعداد اجراهای یک گروه پرمخاطب در مقابل تعداد اجراهای یک نمایش عادی یکی باشد، چون هم هنرمندان از این کار ناراضی‌اند، هم اداره کل هنرهای نمایشی هم مخاطبان. ولی به نظر می‌رسد راه حل مناسب برای حل این مشکل وجود ندارد.
این مدرس و کارگردان تئاتر ادامه داد: یک گروه نمایشی مدت زیادی را صرف آماده‌سازی و تمرین یک کار می‌کند و از تمام نیرو و توان خود برای ارائه کاری خوب و هنرمندانه بهره می‌برد. تمام تلاش گروه این است که کار در جذب مخاطب موفق باشد ولی وقتی کار جواب نمی‌دهد کاری از دست اداره کل هنرهای نمایشی هم ساخته نیست و نمی‌تواند کار را قطع کند.
وی اظهار داشت: ما چند نمایش داشته‌ایم که نتوانسته‌اند در جذب مخاطب موفق باشند ولی دستمزدشان را کامل دریافت کرده‌اند، چون برای کار وقت گذاشته‌اند. در مقابل گروههای حرفه‌ای‌تر که در جذب مخاطب هم موفق هستند نیز نمی‌توانند کارشان را ادامه دهند چون اجراهای دیگری در راه است و باید جای آنها را بگیرند.
صادقی کمبود سالن‌های نمایشی، دولتی بودن تئاتر و نبود بخش خصوصی، نبود مدیریت سالن‌های تئاتری در دست کارگردان‌های مستقل تئاتر را دلایل وجود این مشکل در تئاتر ایران دانست و گفت: احترام گذاشتن به سلیقه و انتخاب مخاطب مهم است یعنی هر نمایش باید با توجه به استقبال تماشاگران ادامه پیدا کند.
این مدرس و منتقد باسابقه تئاتر افزود: در توفیق و شکست یک نمایش هم مدیران نقش دارند هم هنرمندان. اثر خوب هرگز بدون تماشاگر نمی‌ماند و در فرهنگسازی برای مردم هنرمندان بیش از مدیران مسئولند. برای توسعه تئاتر کشور باید دهها سالن جدید با امکانات مناسب ساخت. تئاتر نباید به یک سرگمی بورژوایی تبدیل شود و باید بتواند تمام اقشار جامعه را به سالن بکشاند.
وی افزود: اگر هنرمندان امکان این را داشته باشند که سالن‌هایی در اختیار آنها گذاشته شود که بتوانند تمام سال را در آن تمرین کنند و همیشه کار آماده اجرا داشته باشند مخاطب با این گروهها مدام در ارتباط است و نمایش خود را از یک سالن به سالن دیگر می‌برند و مخاطب خود را نیز حفظ می‌کنند.
صادقی تأکید کرد: در اروپا تمام تئاترها رپرتوار خود را حفظ می‌کنند و همیشه گروه در حال تمرین و آماده اجرا است و در سال حداکثر پنج نمایش را آماده اجرا دارند. مدیران باید به هنرمندان اعتماد کنند و به آنها بها بدهند و تئاترها را در اختیار آنها قرار دهند. هنرمندان باید از لحاظ اقتصادی نیز تامین باشند تا بتوانند کاری درخور توجه ارائه دهند.
نظر شما