شايد مردم عراق تصور مي كردند با سقوط رژيم سركوبگر صدام ديگر بتوانند فارغ از هرگونه تهديد و ارعاب با امنيت به زندگي خود ادامه دهند اما امروز برخلاف اين تصورات نه تنها امنيت به اين كشور بازنگشته بلكه مردم اين كشور با عوامل ناامني ديگر از جمله حضور اشغالگران در كشورشان مواجه هستند.
صدام و رژيم بعث عراق درطول حكومت 35 ساله بر اين كشور، آن را به پادگان نظامي مبدل كرده بودند كه بر آن قوانين نظامي حكمفرما بود.
برقراري امنيت درعراق امروز نيازي ضروري براي مردم اين كشور و آرزوي دست نيافتني براي اشغالگران به شمار مي رود كه سامان گرفتن ديگر امور ازجمله برگزاري انتخابات نيز مي تواند به اين مساله بستگي داشته باشد.
برمر حاكم پيشين آمريكا در عراق چندي پيش اعلام كرد آينده دمكراسي در عراق بستگي به اين دارد كه آيا نيروهاي امنيتي بتوانند به اندازه كافي خشونت را محدود كنند تا اجازه برگزاري انتخابات داده شود.
با توجه به ورود گسترده اعضاي برخي از گروه هاي تروريستي به عراق با توجه به خلاء امنيتي موجود در اين كشور كه يكي از دلايل آن حضور نيروهاي اشغالگر مي باشد، سردمداران كاخ سفيد لااقل به خاطر تلفاتي كه از نيروهاي آنان گرفته مي شود، آرزوي برقراري امنيت نسبي را در سر مي پرورانند.
از سويي برگزاري انتخابات درعراق كه خواست اصلي مردم اين كشور مي باشد، نيز متاثر از مساله امنيت در اين كشور خواهد بود و اين سوال كليدي مطرح است كه نيروهاي اشغالگر عراق آيا مي توانند به اندازه كافي امنيت را تحت كنترل درآورند كه بتوان انتخابات را در ژانويه برگزار كرد؟
امروز نيروهاي اشغالگر با چالش امنيتي از ناحيه گروه هاي تروريستي مواجه هستند كه مجموعه اين عوامل چشم انداز عراقي با ثبات را مبهم جلوه مي دهد.
در 31 تيرماه سال گذشته به دنبال كشته شدن عدي و قصي فرزندان صدام، توني بلر ابراز اميدواري كرد ، پس از اين امنيت به عراق باز گردد اما اين اظهارات در واقع نشان دهنده بينش محدود سياسي سياستمداران اشغالگر عراق و ناآشنا بودن آنان از مسايل مربوط به عراق است. بسياري اميدوار بودند، با مرگ پسران صدام امنيت به عراق بازگردد و در اظهارنظرهاي خود اعلام مي كردند كه اكنون موقعيت و فرصت مناسبي در اختيار عراق قرار گرفته است.
اما اين اميدواري به برقراري امنيت وصلح در عراق چندان دوامي نداشت و مردم اين كشور شاهد ناامني هاي گسترده به ويژه در شهرهاي مقدس و عتبات عاليات بودند كه اميد آنان را به ياس و نااميدي مبدل كرد.
توني بلر نخست وزير انگليس مرداد ماه سال گذشته در كنفرانس مطبوعاتي ادعا كرده بود صدام را عامل نا آراميها و درگيريهاي عراق معرفي كرد.
وي گفته بود صدام رئيس جمهور سابق عراق در راه پيشرفت عراق مشكل ساز است ولازم است با استفاده از هر شيوه اي به فعاليت هاي صدام و بازماندگانش پايان دهيم اما امروز پس از دستگيري صدام نيز اشغالگران ناتوان تر از گذشته در برقراري امنيت در اين كشور هستند.
از سويي به نظرمي رسد اشغالگران عراق نمي خواهند واقعيت هاي منطقه به ويژه واقعيت هاي حاكم بر عراق را درك كرده و آنها را بپذيرند كه اين نوع عملكرد را مي توان زمينه ايجاد مشكلات امنيتي در اين كشور دانست.
جواد منصوري مشاور وزيرامورخارجه در اين خصوص به خبرنگار "مهر"گفت: اشغالگران براساس تحليل هاي خود مي خواهند با مساله عراق برخورد كنند به همين دليل به اشتباهات مكرري مبتلا مي شوند.
وي افزود: در دو سال گذشته ما شاهد اين بوديم كه درموارد متعددي در مسايل منطقه كه در داخل خود آمريكا نيز سرو صداهاي زيادي عليه دولت بوش به وجود آورده مبتلا شده اند و از جمله آنها مسايل مربوط به عراق است.
وي تاكيد كرد: در مورد عراق تصور آمريكا اين است كه آنچه را كه اراده مي كند مردم اين كشور مي پذيرند و مي تواند خواسته هاي خود را بر مردم عراق تحميل كند و به اين ترتيب از زير بار يك نظرخواهي و يك انتخابات آزاد و مردمي زير نظر سازمان ملل و سازمان كنفرانس اسلامي و با حضور مردم و گروه ها و شخصيت هاي عراقي شانه خالي مي كند.
منصوري خاطرنشان كرد: آمريكا تصور مي كند مردم عراق به راحتي هرگونه تصميم آمريكا درخصوص دولت آينده اين كشور را خواهند پذيرفت و اين مساله باعث شده كه مسايل عراق حل نشود و به عبارت ديگر مردم اين كشور نارضايتي خود را در اشكال مختلف بروز داده و بدهند.
مشاور وزير امور خارجه تصريح كرد: به نظر مي رسد همچنان كه آيت الله سيستاني بارها تاكيد كردند كه بايد به خواست هاي واقعي مردم توجه شود. خواسته هاي واقعي مردم اين است كه بايد نظرات آنان را در يك انتخابات آزاد بيان كنند و بر اساس آن نهادهاي قانوني به وجود آيد و كشور را اداره كند.
وي افزود: آمريكايي ها چون اين خواست را بر خلاف منافع خود و تبليغاتي كه تاكنون انجام داده اند، مي دانند و از طرف ديگر تصور مي كنند همچنان مي توانند با قدرت نظامي خواست خود را به مردم عراق تحميل كنند، تاكنون نتوانسته اند شرايط مناسبي از جمله برقراري امنيت و يك زندگي عادي براي مردم عراق به وجود آورند.
محمد صادق الحسيني كارشناس مسايل عراق نيز ناامن بودن را يكي از خواسته هاي اشغالگران عنوان كرد و گفت: ناامني عراق جز استراتژي ورود به عراق است، آمريكا از ابتدا نيز به تحقق امنيت در منطقه و عراق نمي انديشيد.
وي افزود: آمريكا قصد دارد عراق را به عنوان يك كشور ناامن به جهان معرفي كند تا از اين طريق توجيهي براي حضور خود در اين كشور و ادامه اشغالگري دست و پا كند.
صادق الحسيني خاطرنشان كرد: تمام معلومات كه اكنون به وسيله اعضاي سابق شوراي حكم كشف مي شود ثابت مي كند كه آمريكايي ها و شخص برمر دنبال اين بودند كه ناامني را در عراق اشاعه دهند.
اين كارشناس مسايل عراق با اشاره به اينكه آمريكا از مرزهاي عراق محافظت نمي كند، گفت: اشغالگران به گزارشهايي كه از وجود ناامني در مرزها و مناطق مختلف اين كشور خبر مي داد، بي توجه بودند.
وي عدم شناخت اشغالگران به منطقه و اوضاع داخلي عراق را يكي ديگر از عوامل ايجاد ناامني در اين كشور دانست و گفت: اشغالگران با فرهنگ منطقه و قواعد بازي سياسي در اين منطقه بيگانه هستند و به جامعه مدني كشورهاي منطقه از جمله عراق آشنايي ندارند.
اين كارشناس مسايل عراق تصريح كرد: گرچه ناامني درعراق خواست آمريكايي ها است اما انتظار نداشتند تا اين اندازه از اين ناامني آسيب ببينند و تنها بخشي از آن را محاسبه كرده بودند.
وي تاكيد كرد: آمريكا اين ناامني را به جان خريده تا بتواند به اهداف درازمدت براي استقرار پايگاه ها و نيروهاي خود و پياده كردن سياست خاورميانه بزرگ و توسعه ناتو در منطقه بهره گيرد.
نظر شما