به گزارش خبرگزاری مهر، محققان مدرسه پزشکی دانشگاه کالیفرنیا در ساندیگو در این تحقیقات موفق شدند الگوی جالبی را از برخی از مکانیزمهای عملکرد ذهن انسان در پردازش زبان ارائه کنند.
این نورو زبانشناسان در این خصوص اظهار داشتند: "در شناخت ما از پردازش زبان در ذهن هنوز دو راز مهم وجود دارند. اولی مربوط به روشی است که در آن فرایندهای شناختی فوقانی مثل زبان در مغز یکپارچه شده اند. دومی مربوط به ماهیت یکی از مناطق کورتکس است که شناخت بهتری از آن داریم. این منطقه، ناحیه بروکا نام دارد."
زبان پدیده ای بسیار پیچیده است که تنها در انسان وجود دارد و بنابراین مطالعه درباره مکانیزمهای نورونی مرتبط با آن بسیار دشوار است.
براساس گزارش ساینس، این محققان برای نشان دادن روشی که مغز انسان به کمک آن دستور زبان را پردازش کرده و واژگان را تولید می کند از فرایند "الکتروفیزیولوژی درون جمجمه ای" (ICE) استفاده کردند.
این فرایند، تشخیص فعالیتهای مغزی مربوط به زبان را با دقت فضایی حدود یک میلیمتر و دقت زمانی حدود یک هزارم ثانیه امکانپذیر می کند.
این محققان افزودند: "ما نشان دادیم که فرایندهای مشخصه زبانی در داخل مناطق کوچکی از ناحیه بروکا پردازش می شوند و در زمان و به موازات آن در فضا از هم مجزا می شوند."
این دانشمندان موفق شدند الگوهایی از فعالیت نورونی را پیدا کنند که مسئول پردازش قاموسی، دستوری و تولید زبان است که به ترتیب در حدود 200، 320 و 450 میلی ثانیه پس از حضور یک واژه هدف نشان ظاهر می شوند.
همچنین در این بررسیها الگوهای فعالیت برای پردازش اسامی و افعال که در بین افراد مختلف مشابه بودند به دست آمد.
این نورو زبانشناسان توضیح دادند: "اوین شاهد درباره اینکه بخشهایی از مغز می توانند با بخشهایی از ذهن منطبق باشند کشف بیمارانی بود که در ناحیه بروکا دچار آسیب دیدگی شده بودند. این بیماران قادر به حرف زدن نبودند اما می توانستند به طور عادی فکر کنند. در مدت 150 سال پس از این کشف، روشی که به کمک آن ناحیه بروکا زبان را پردازش می کند همچنان مبهم بود. این نتایج جدید نشان می دهند که ناحیه بروکا در حقیقت از بخشهای مختلفی تشکیل شده است که هریک به صورت مجزا گامهای مشخصی را در پردازش زبان بر می دارند."
نظر شما