به گزارش خبرنگار مهر، پیوند اولیا و مربیان اگرچه موضوعی است که هر سال در هفته ای خاص مورد پردازش قرار می گیرد اما واقعیت این است که پیوند اولیا و مربیان یکی از اصول مهم تربیتی در تمامی کشورها به شمار می رود و نباید در موارد متعدد از آن غفلت کرد.
فرهنگ خاص کشور ایران و زندگی فرزندان تا زمان قبل از ازدواج با خانواده و حضور آنها در زمان تحصیل در مدرسه لزوم پرداختن بیش از پیش به راهکارهای ارتقای ارتباط سازنده و پیوند اولیا و مربیان را گوشزد می کند از این رو دست اندرکاران امر تعلیم و تربیت در سالهای گذشته سعی در اجرای طرح ها و برنامه های گوناگون برای ارتقای سطح ارتباط اولیا و مربیان کرده اند.
در حال حاضر انجمن اولیاء و مربیان در بیش از یکصد هزار مدرسه کشور فعالیت دارد و 145 مرکز راهنمایی و مشاوره خانواده نیز به خانواده ها خدمات مشاوره ارائه می کنند. در 31 استان و بیش از 500 منطقه آموزش و پرورش کشور، شورای انجمن اولیا و مربیان تشکیل شده است و هر سال دوره های آموزش خانواده ویژه اولیا در تمام مدارس کشور برگزار می شود.
همچنین تاکنون بیش از 210 عنوان کتاب تربیتی برای اولیا و مربیان چاپ شده است و در پایان هر سال تحصیلی نیز جشنواره تجارب برتر اولیا و مربیان در سراسر کشور برگزار می شود، انتشار مجله پیوند نیز یکی دیگر از این اقدامات است اما با وجود اجرای برنامه های فوق، به نظر می رسد باید همگام با رشد شتابان فناوری و تغییر سبک زندگی، با یک بازنگری اساسی در برقراری ارتباط اولیا و مربیان در مدارس کشور نیز تغییراتی صورت گیرد.
در گذشته یک باور غلط مبنی بر دریافت پولی تحت عنوان کمک به مدرسه برخی خانواده ها را از سر زدن به مدارس فرزندانشان باز می داشت و علاوه بر این یکی از بزرگترین مشکلات مربیان و مدیران مدارس برای برقراری ارتباط موثر با اولیا، پایین بودن سطح سواد این افراد و گاهی کم سوادی آنها بود، اما به مرور زمان و حرکت سریع جامعه به سمت علم آموزی امروز شمار مادران و پدران بی سواد که فرزند محصل دارند در مقایسه با گذشته بسیار کمتر است اگرچه هنوز هستند اولیایی که با وجود سن کم و جوان بودن از کم سوادی رنج می برند.
با این وجود در سالهای اخیر با رشد نرخ باسوادی در کشور، برخورداری اولیای دانش آموزان از نعمت سواد و آشنایی برخی از این افراد با ابزارهای اطلاع رسانی الکترونیک فرصتهای تازه ای را پیش روی دست اندرکاران امر تعلیم و تربیت گذاشته است.
اگرچه برگزاری دوره های آموزش خانواده، مشاوره و انتشار مجله پیوند و ...هریک از اقدامات تاثیرگذار در برقراری ارتباط اولیا و مربیان به شمار می رود اما شرایط کنونی و مقتضیات زمانی اولیا دانش آموزان ضرورت تغییر در برنامه های پیوند اولیا و مربیان را ایجاد کرده است.
ایجاد اینترنت ملی مدارس و گسترش مدارس هوشمند نیز در همین راستا مفید و سازنده به شمار می رود و می توان با گسترش این طرح در سراسر کشور زمینه ارتباط بهتر اولیا خانه و مدرسه را فراهم کرد.
رشد روزافزون آسیبهای اجتماعی و عدم فرهنگسازی مناسب در بکارگیری برخی ابزارهای نوین ارتباطی موجب شده است تا اولیا عده ای از دانش آموزان در مقاطع راهنمایی و دبیرستان به نوعی دچار مشکل شوند و با انجام برخوردهای شتابزده با دانش آموزان سعی در برطرف کردن مشکل فوق داشته باشند.
استفاده طولانی مدت از بازیهای کامپیوتری پرهیجان و خشونت آمیز، داشتن تلفن همراه و .... سبب شده تا بیش از گذشته دانش آموزان احساس استقلال از والدین داشته باشند و از طرفی والدین نیز نمی توانند همچون گذشته با وجود ابزارهای جدید رفتارهای پرخطر دانش آموزان خود را کنترل کنند.
در این میان اولیای مدارس نقش مهم و کلیدی در برقراری ارتباط مناسب میان دانش آموز و اولیا ایفا می کنند، اولیای مدارس با انجام آموزشهای صحیح می توانند راههای مناسب کنترل دانش آموزان و نظارت بر رفتار و عملکرد آنها را با کمترین برخورد ناخوشایند به والدین آموزش دهند.
البته برگزاری دوره های آموزشی مشاوره و خانواده برای اولیا در گام نخست نیازمند احساس نیاز و استقبال اولیا و سپس حمایتهای همه جانبه ادارات آموزش و پرورش از مدارس است.
به نظر می رسد با تغییرات آهسته سبک زندگی خانواده های ایرانی و شاغل بودن پدر و مادر و کاهش تعداد اعضای خانواده و خواهر و برادر و در کل کوچک شدن واحد خانواده باید تلاش کرد تا برخی نیازهای دانش آموزان را از طریق مدرسه و ارتباط با همسالان و مربیان برطرف کرد.
امروزه دانش آموزان بیشتر اوقات خود را در مدرسه و کلاسهای فوق برنامه سپری می کنند و از همین رو نیز الگوگیری دانش آموزان از مربیان بسیار زیاد است و گاهی می توان با برقراری ارتباط تنگاتنگ مربیان با اولیای دانش آموزان برخی مشکلات مبتلا به هر خانواده را که پدر و مادر به تنهایی از عهده حل آن برنیامده اند با کمک مربیان حل و فصل کرد.
شناخت به موقع مشکلاتی که دانش آموزان با آن درگیر شده اند به حل ساده تر این مشکلات می انجامد، این در حالیست که در صورت عدم تشخیص به موقع این موضوع، حل برخی از ناهنجاریهای به وجود آمده بسیار مشکل است.
مربیان می توانند در تشخیص برخی از این رفتارها از سوی دانش آموزان به والدین کمک کنند.
شاغل بودن پدر و مادر و درگیریهای روزمره زندگی ممکن است زمان کافی را برای سر زدن به مدارس دانش آموزان به برخی اولیا ندهد. در این بین لزوم آگاهی خانواده ها از روند تحصیلی دانش آموزان نیز موضوعی است که نمی توان از آن غافل شد و در همین راستا نیز می توان با اقداماتی از قبیل صدور کارنامه ماهانه و قرار دادن آن بر روی وب سایت مدرسه و یا ارسال آن به پست الکترونیکی والدین آنها را از وضعیت درسی دانش آموزان آگاه کرد.
همچنین می توان از روش فوق برای آموزشهای مکاتبه ای مشاوره خانواده نیز بهره گرفت.
به هر روی به نظر می رسد برقراری ارتباط تنگاتنگ اولیا و مربیان نه تنها در رشد علمی و تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذار است بلکه می تواند زمینه های پیشگیری از ابتلا به آسیبهای اجتماعی را نیز در دانش آموزان کاهش دهد.
حرکت به سمت استفاده بهینه از فناوریهای نوین فرصت مغتنمی است که دست اندکاران امر تعلیم و تربیت به ویژه شورای انجمن اولیا و مربیان می توانند از آن در راستای ارتقای سطح پیوند اولیا و مربیان بهره گیرند.
نظر شما