به گزارش خبرنگار مهر در قم اشعار آیت الله صافی گلپایگانی بدین شرح است.
با روى سیـاه و بار سنــــگین گناه
با خجلت و شرمسـارى و حال تباه
در حضرت معصومه گــزیدیم پناه
یا فاطمه اشفعـــى لـــنا عـــندالله
******
مریم دوران
اى دختــــر دیــن و خواهر ایمان
اى مهـــر سپــــهر دانش و عرفان
اى اســوه شــرم و عفت و عصمت
الـــگوىِ وقــار و حشمـتِ نسوان
اى بنـــت امام هفتمیــن، مــوسی
آن معـــدن صبر و حجّت یــزدان
در چـــرخ وفا، تو مهرِ رخشنــده
در بـــرج حیـا، تو اخـ‌تــــر تابان
اى رونــــق دیــــن احمـد مرسل
اى پایـــــه رفعتـت بر از کیـوان
بر اوج شــرف، مثـــالی از زهـرا
در قـــدس مقـــام، مــریم دوران
در بــاغ کمــال، نوگــــل یاسین
واز بَحـــر کرم، تو لؤلؤ و مرجان
فیــض تو رســد به کهتـر و مهتـر
کان جلـــوه بود ز رحمت رحمان
آباء تــو جمــله رَهبــران خلــق
عالیقـــدَر و جـــلال و عالیشــان
مهــر تو به زخـم‌ها همــه مرهم
لطــف تو به دردها همـــه درمان
دشـــوارى کـــارها و سخـــتیها
از فیــض عنایتـــت شـــود آسـان
در وصــف تو منطـقــم بـود الکن
در قــدر تــو عقــل واله و حیران
قــم از تو شــده اســت قبّةالاسلام
فخـــرش بـه تو پایدار و جاویدان
میعـــاد تـــقرّب اسـت و عشّ آل
کانون علــــوم بى حــــدّ قــرآن
اى گوهــر بحــر رأفت و رحمت
اى عنصر جــود، معـــدن احسـان
بین «لطفى صافى» پــریشان حــال
سرگشته به تیه حسـرت و خسران
طى کرده بهـــار عمـر در غفلــت
کرده اســـت سیاه نامـه از عصیان
از خــوف گنـاه و هول روز حشر
چون بید، تنــش همــى بود لرزان
در خجلـت از آن بـود که در فردا
ظاهر شــود آنچه کرده در پنهـان
با ایـن همه خواهد از شما کاحوال
گــردد به شفــاعت شمــا جبران
با حــــبّ محمّــــــد و ولاى آل
امّیـــد نجـــات دارد و غفــــران
بر احمــد و آل، بــى حد و بسیار
تسلیم و تحیّات قـــادر سبــــحان
نظر شما