به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از منابع اینترنتی، پاپ بندیکت شانزدهم این چارچوب جدید را برای بازگرداندن انگلیکنهایی که با موضع لیبرال کلیسای خود در رابطه با ازدواج همجنسگرایان و انتصاب زنان اسقف و اسقفهای همجنسگرا مخالف هستند صورت داده به کلیسای کاتولیک روی آورده و در عین حال برخی از سنتهای مذهبی خود را حفظ کنند.
این اقدام درست 500 سال پس از تمایل هنری هشتم پادشاه بریتانیا برای طلاق از همسر خود انجام شد و در نهایت به ایجاد مذهب جدید در سال 1534 توسط وی به نام کلیسای انگلستان منجر شد که وی خود را به عنوان رهبر این کلیسا معرفی کرد.
این چارچوب را میتوان فراگیرترین اقدام واتیکان در راستای هرگونه تفرقه کلیسایی از زمان شکل گیری جنبش پروتستانها در قرن شانزدهم و جنگها سی ساله پس که در قرن هفدهم ایجاد شد دانست. این جنگ با صلح وستفالیا در سال 1648 خاتمه یافت که طی آن حق پادشاهان به جای واتیکان برای تغیین دین ملی خود به رسمیت شناخته شد. سندی که از سوی پاپ اینوسنت دهم به با صفاتی چون ملغی، پوچ، باطل، ناحق و چندین صفت از همین دست توصیف شد.
طی قرون مختلف، روابط میان مذاهب مختلف میسی بهبود یافت و رهبران انگلیکن و کاتولیک روز سه شنبه گذشته (28 مهرماه) با دشواری اظهار داشتند که روابط درحال گرم شدن میان دو کلیسا تحت تأثیر این طرحهای جدید قرار نمی گیرد. هر دو کلیسا به شدت تلاش کردند تا پیروان خود را به ویژه در کشورهای فقیر نشین که تنها مناطق رشد آنها تلقی میشوند حفظ کنند.
برخی از شخصیتهای انگلیکن چون تونی بلر هنگام ترک سمت نخست وزیر بریتانیا پیشتر به کلیسای کاتولیک ملحق شدهاند اما با تصویب این چارچوب جدید انگلیکنها میتوانند وفاداری خود را به مراسم عشای ربانی انلگیکن حفظ کنند.
کاردینال ویلیام لوادا رئیس کنگره تعالیم و ایمان واتیکان طی یک نشست خبری اظهار داشت: پاپ در پاسخ به درخواست گروههایی از شخصیتهای دینی انگلیکن و مؤمنان انگلیکن در بخشهای مختلف جهان که میخواهند به کلیسای کاتولیک ملحق شوند این چارچوب را تصویب کرده است.
واتیکان همچنین از اعلام اینکه چه تعداد از اعضای 77 میلیون انگلیکنهای چهان فرصت تغییر مذهب مییابند امتناع کرده است.
درحال حاضر انتظار میرود حدود 400 هزار نفر از محافظهکاران انگلیکن که درسال 1991 از این کلیسا جدا شدهاند به رم بپیوندند.
کاردینال لوادا اظهار داشت: ما از گروههای بزرگی با جمیعت صدها نفری این درخواستها را دریافت کردهایم.
اسقف اعظم جوزف دی نویا دبیرکنگره نیایش الهای و شعائر دینی نیز اظهار داشت که اعتقاد دارد تعداد اسقفهای آماده برای تغییر مذهب خود از انگلیکن به کاتولیک نزدیک به 50 نفر باشد.
کاردینال لوادا در پاسخ به این پرسش که آیا سیاست جدید واتیکان موضع کلیسای انگلیکن را تضعیف میکند گفته است که نمیتوانیم در این رابطه اظهار نظر کنیم. پس از گذشت سالها از امپراتوری بریتانیا و فعالیت مبلغان انگلیکن این جامعه اکنون در سراسر جهان بسیار گسترده است.
همچنین براساس این قانون جدید کشیشهای متأهل انگلیکن نیز میتوانند وارد کلیسای کاتولیک شوند اما رتبه آنها به اسقف ارتقا نخواهد یافت.
این اقدام واتیکان را میتوان در پاسخ به سالهای رایزنی انگلیکنهایی دانست که از لیبرالیسم انگلیکنها ناراضی بودند، نارضایتی که در سال 2004 زمانی که کلیسای اپیسکوپال ایالات متحده نخستین اسقف همجنسگرا را منصوب کرد به اوج خود رسید. این اقدام و سایر حرکتهای لیبرال چون انجام ازدواج همجنسگرایان در کانادا بهشدت با مخالفت محافظهکاران انگلیکن بهویژه در افریقا روبه رو شد.
چارچوب جدید واتیکان به طور همزمان در رم و لندن اعلام شد، اما اسقف اعظم دکتر روان ویلیام به عنوان رهبر کلیسای انگلیکن انگلستان اظهار داشت که این اقدام واتیکان را تعرض تلقی نمیکند. این امر به معنای عدم اطمینان در کلیسای انگلیکن نیست بلکه نشانه بلوغ و درک میان دو مذهب مسیحی است.
این درحالی است که مفسران واتیکان این اقدام را به مثابه ضربهای برای انگلیکنها توصیف کردهاند. فرانسیس روکا تحلیلگر مسائل واتیکان در رلیجن نیوز سرویس در این رابطه اظهار داشته است: برای افرادی که مدتها است چشم به وحدت جامعه انگلیکن دوخته اند این چارچوب می تواند ناامید کننده باشد اما می تواند از بین بردن فشار داخلی کلیسای انگلیکن کمک کند. اگر سنتگرایان ناراضی کلیسای انگلیکن را ترک کنند در آن صورت تنش برسر مسائلی چون ازدواج همجنسگرایان و انتصاب زنان کاهش مییابد.
نظر شما