عزیزالله حمیدنژاد به خبرنگار مهر گفت: فیلم‌های تلویزیونی بر اساس نگرش و سیاست گذاری‌های تلویزیونی، امکانات و بودجه خاص صدا و سیما تولید می‌شوند و شکل و ساختار نازل‌تری نسبت به تولیدات سینمایی دارند و ورود آنها به سینما کار درستی نیست.
وی تاکید کرد: با توجه به شرایط و محدودیت‌هایی که شبکه‌های تلویزیونی دارند امکان پرداختن عمیق به موضوعات و ساخت آثار سینمایی با کیفیت در آنها چندان وجود ندارد. به همین دلیل تولیدات ویدئویی به شکل سطحی و نازل‌تری نسبت به فیلم‌های سینمایی ساخته می‌شوند و در صورت ورود به چرخه اکران ذائقه مخاطب را به سوی فیلم‌های نازل و سهل انگارانه سوق می‌دهد. این مسئله بدنه سینما را به شدت متزلزل می‌کند.
این کارگردان افزود: فیلم‌های ویدئویی مختص تلویزیون هستند و تنها برای پخش از تلویزیون مناسب هستند. به ندرت اتفاق می‌افتد یک فیلم تلویزیونی تولید شود و ساختار و قالب مناسب سینما را دارا باشد. یک اثر تلویزیونی هر چقدر هم که خوب و موفق باشد مناسب تلویزیون است و فاصله زیادی از قالب سینما دارد.
حمیدنژاد گفت: نگرش صدا و سیما در ساخت فیلم، تولید انبوه با کمترین هزینه است که خوراک شبکه‌های خود را تامین کند. این نگرش به هیچ وجه شایسته سینما نیست. توقع مخاطب سینما با مخاطب تلویزیون تفاوت دارد و سینماگر پارامترهای دیگری را در تولیدات خود در نظر می‌گیرد و نتیجه متفاوت‌تری نسبت به تلویزیون به دست می‌آورد.
وی ادامه داد: بزرگترین تفاوت یک فیلم سینمایی با یک کار تلویزیونی ماندگاری آن است. یک فیلم تلویزیونی حداکثر یک یا دوبار پخش می‌شود و بیش از این قابلیت تکرار ندارد و به فراموشی سپرده می‌شود ولی یک فیلم سینمایی اگر اصولی را در نظر بگیرد ماندگار می‌شود و حتی قابلیت این را دارد که بارها و بارها از تلویزیون تکرار شود.
کارگردان "هور در آتش" گفت: اگر صدا و سیما قصد ورود به سینما را دارد بهتر است حق پخش فیلم‌های سینمایی را خریداری کند که ماندگاری بیشتری دارند. این کار پیش از این انجام گرفته و نتایج خوبی هم داشته است. در غیر این صورت تولیدات تلویزیون در همان تلویزیون نمایش داده شوند بهتر است زیرا این فیلم‌ها از قالب جشنواره بسیار دور هستند.
نظر شما